ปัญหาการบังคับใช้พระราชบัญญัติโบราณสถานและโบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พ.ศ.2504 (แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ.2535 ) ศึกษากรณี : การใช้อำนาจและบริหารจัดการของฝ่ายปกครองในพื้นที่นครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาปัญหาการใช้อำนาจของเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครองในการอนุญาตหรือไม่อนุญาตก่อสิ่งปลูกสร้างในเขตพื้นที่นครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา 2) เพื่อศึกษาถึงการมีส่วนร่วมของประชาชนและหน่วยงานภาครัฐจากการบริหารจัดการพื้นที่ของเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครองในเขตพื้นที่นครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยการศึกษาจากแนวคิด ทฤษฎี กฎหมายที่เกี่ยวข้อง รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 หลักธรรมภิบาล และอนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองมรดกโลกทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติ ค.ศ. 1972 ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา (Content analysis) โดยนำเสนอข้อมูลด้วยวิธีพรรณนาในแต่ละประเด็นปัญหา ผลการวิจัยพบว่า 1.การใช้อำนาจของเจ้าหน้าที่ฝ่ายปกครอง โดยอธิบดีกรมศิลปากร ในการอนุญาตหรือไม่อนุญาตก่อสิ่งปลูกสร้างในเขตพื้นที่นครประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยาไม่สอดคล้องกับบทบัญญัติของกฎหมาย การตีความกฎหมายเกินขอบอำนาจที่กฎหมายกำหนด ปราศจากฐานอำนาจตามกฎหมาย ขัดต่อหลักการพื้นฐานของกฎหมายปกครอง 2.การบริหารจัดการขาดการมีส่วนร่วมของประชาชนในพื้นที่ ไม่สอดคล้องกับรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 หลักธรรมาภิบาล และอนุสัญญาว่าด้วยการคุ้มครองมรดกโลกทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติ ค.ศ.1972 ที่ประเทศไทยได้ลงนามเป็นภาคีสมาชิกไว้