การศึกษาศิลปะการเขียนพู่กันจีนในงานคัดลอกพระสูตรสมัยราชวงศ์ถัง

บทคัดย่อ

ในประวัติศาสตร์อันยาวนานนับพันปีของประเทศจีน ราชวงศ์ถังถือเป็นยุคที่พระพุทธศนาเจริญรุ่งเรือง ไม่ว่าจะเป็นราชสำนักหรือประชาชนทั่วไปต่างก็ให้ความสำคัญและส่งเสริมพระพุทธศาสนา ความรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนานี้เองที่ก่อให้เกิดอุตสาหกรรมการคัดลอกพระสูตรอย่างเฟื่องฟู ความต้องการคัดลอกพระสูตรในหมู่ประชาชนอย่างแพร่หลาย ทำให้ราชวงศ์ถังกลายเป็นยุคทองแห่งการคัดลอกพระสูตรของทั้งแผ่นดิน หากจำแนกตามสถานะของผู้คัดลอกสามารถแบ่งได้เป็น 3 กลุ่มหลัก ได้แก่ กลุ่มขุนนางนักคัดพระสูตรในราชสำนัก กลุ่มประชาชนทั่วไป และกลุ่มพระภิกษุหรือนักพรต โดยแต่ละกลุ่มมีแนวทางการใช้พู่กันและความประณีตที่แตกต่างกันตามบริบทของตน งานคัดลอกจากราชสำนักยึดแนวทางแบบแผนจากโอวหยางสวินและระบบราชการที่เข้มงวด ขณะที่กลุ่มประชาชนสะท้อนลายเส้นที่หลากหลายและเป็นธรรมชาติ ซึ่งได้รับอิทธิพลจากปัจจัยทางเศรษฐกิจและความเชื่อส่วนบุคคล ส่วนกลุ่มนักบวชมีการผสมผสานระหว่างความประณีตกับความลื่นไหลของอักษรเพื่อความรวดเร็วในการคัดลอก โดยมีอิทธิพลจากอักษรของหวางซีจือ และพัฒนา ต่อสู่รูปแบบของเหยียนและหลิว ในบริบทปัจจุบัน ศิลปะการเขียนพู่กันในงานคัดลอกพระสูตรสมัยถังยังคงมีบทบาทสำคัญ ทั้งในวงการศิลปะการประพันธ์ งานออกแบบกราฟิก การตกแต่งภายใน ตลอดจนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ โดยถูกนำมาประยุกต์ใช้ในลักษณะที่หลอมรวมความงามแบบดั้งเดิมเข้ากับวิถีชีวิตร่วมสมัย กล่าวโดยสรุป งานคัดลอกพระสูตรในสมัยถังมิใช่เพียงหลักฐานทางศาสนาเท่านั้น หากยังเป็นมรดกทางศิลปะที่แสดงให้เห็นถึงพลังของการประสานระหว่างอดีตและปัจจุบัน ระเบียบและจิตวิญญาณ รวมถึงความเป็นทางการกับความเป็นธรรมชาติ ได้อย่างลึกซึ้งและทรงพลัง