การวิเคราะห์เปรียบเทียบวลีและประโยคในหนังสือภาษาจีน ของอุตสาหกรรมนวดและสปา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
อุตสาหกรรมบริการสุขภาพและการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในประเทศไทยได้มีการเติบโตอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะธุรกิจนวดแผนไทยและสปาซึ่งได้รับความนิยมในหมู่นักท่องเที่ยวชาวจีน ส่งผลให้ทักษะการสื่อสารภาษาจีนกลายเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับแรงงานในสายงานบริการ ขณะเดียวกัน ตำราภาษาจีนเฉพาะทางจำนวนมากจึงถูกพัฒนาขึ้นเพื่อรองรับความต้องการดังกล่าว บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์ลักษณะของวลีและประโยคภาษาจีนที่ปรากฏในหนังสือเรียนภาษาจีนเฉพาะทางสำหรับอุตสาหกรรมนวดและสปาทั้งสามเล่ม ในบริบทการใช้งานจริงในสถานบริการ 2) เปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างของวลีและประโยคในแต่ละเล่ม ในด้านระดับความสุภาพ ความเป็นมืออาชีพ และความแม่นยำของภาษา 3) ศึกษาข้อจำกัดของการใช้ประโยคที่ยาวและซับซ้อนในหนังสือเรียนภาษาจีนเฉพาะทางที่อาจส่งผลต่อผู้เรียนระดับต้น โดยเฉพาะในด้านการเรียนรู้และการใช้งานในภาคปฏิบัติ 4) เสนอแนวทางในการพัฒนาและปรับปรุงบทสนทนาภาษาจีนให้เหมาะสมกับผู้เรียนระดับต้นในสายงานนวดและสปา โดยเน้นความเข้าใจง่าย ชัดเจน และใช้งานได้จริง โดยการวิจัยนี้ใช้กรอบแนวคิดจากภาษาศาสตร์ประยุกต์และการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม เพื่อวิเคราะห์วลี และประโยคในตำราเรียนดังกล่าว จากการศึกษาพบว่าภาษาที่ใช้ในตำรายังไม่สอดคล้องกับภาษาที่ใช้จริงในสถานประกอบการ ซึ่งมักมีลักษณะยืดหยุ่น อ่อนโยน และสะท้อนความใส่ใจต่อลูกค้าอย่างเป็นธรรมชาติ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
อยู่ระหว่างการปรับปรุง (ลิขสิทธิ์และการรับผิดชอบ)
เอกสารอ้างอิง
กรกมล ธนะโรจน์รุ่งเรือง, และศุภรัสมิ์ ศิรพุทธิพันธ์. (2565). การประยุกต์ใช้แนวคิดการเขียนแบบอรรถฐานกระบวนการ (Process Genre–Approach) เพื่อพัฒนาความสามารถการเขียนเชิงปฏิบัติภาษาจีน สำหรับนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีนกรณีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 12(2), 47-59.
กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ. (2554). ภาพรวมการค้าบริการอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับสุขภาพของไทย. https://www.thailandmedicalhub.net/uploads/documents/D00000001019_25101.pdf
เจนิส ชาตปฐพี. (2567). ภาษาจีนสำหรับหมอนวดและธุรกิจสปา《实用按摩与美容院中文会话》. โรงพิมพ์พลอยการพิมพ์เชียงใหม่.
ณัฎฐพัชร มณีโรจน์, จุฑาธิปต์ จันทร์เอียด, และอังสุมาลิน จำนงชอบ . (2563). การวิเคราะห์แผนยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับประเทศไทยและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 16(2), 127-147.
บริษัท เพชรประกาย จำกัด. (2555). สนทนาภาษาจีนแบบเร่งรัดการนวดและสปา《汉语口语速成课程 SPA 按摩篇》. แมนดารินเอดูเคชั่น.
ศศินิภา อุทธิยา. (2565). ภาษาจีนเพื่อธุรกิจร้านนวดสปา《汉语按摩与水疗业务》. ต้นกล้า.
Hutchinson, T, & Waters, A. (1989). English for specific purposes: Approaches and methods. Cambridge University Press.
Jie, L. (2013). Analysis and construction of Chinese for specific purposes textbooks in China. In Proceedings of the 3rd International Symposium on Localized Chinese Textbooks (pp. 1-5).
Liangcun, W., & Deming, H. (2024). “Chinese + vocational skills”: A study on the development of new-type teaching materials. Research on the construction of new-type teaching materials, 135.
Lin, Y., & Sun, L. (2023). Study on instructional approach of online Chinese for specific purposes in higher education. Studies in Chinese Learning and Teaching, 8, 14-70.
Wang, Y., & Li, J. (2011). Design and principles of compiling Chinese textbooks for science majors among ethnic minority students, 27(3), 110-111.
Yunming, D. (2008). Issues in the compilation of Chinese for specific purposes textbooks: A case study of the reading course in scientific Chinese series. Journal of Jinan University College of Chinese Language and Culture, 31–37.
Zhipeng, Z., & Dongxia, L. (2024). The demand for vocational Chinese proficiency and the construction of standard frameworks under the “Belt and Road” initiative. Modern Business Trade and Industry, 29–31.
Zhiyi, Z., & Qingyun, Z. (1997). Trends and choices of new words and expressions in the new era. Language Construction, 3.
