รัฐอิเล็กทรอนิกส์กับการบริการสาธารณะในเทศบาลเมือง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องรัฐอิเล็กทรอนิกส์กับการบริการสาธารณะในเทศบาลเมือง จังหวัดพระนครศรีอยุธยามีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ระดับการใช้ระบบอิเล็กทรอนิกส์ ออนไลน์แอปพลิเคชัน เพื่อให้บริการสาธารณะแก่ประชาชนในเทศบาลเมือง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา และเสนอแนะแนวทางพัฒนา ในบริบท 5 ด้าน คือ การเป็นศูนย์บริการแบบเบ็ดเสร็จ การขออนุญาตก่อสร้าง การออกหนังสือรับรอง การชำระค่าธรรมเนียมขยะ บำบัดน้ำเสีย และระบบสารบรรณอิเล็กทรอนิกส์ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Method Research) ในรูปแบบผสมผสาน (Convergent design) ด้วยการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพควบคู่กัน ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามการวิจัยเชิงปริมาณทั้งหมด 469 คนส่วนใหญ่อยู่ในช่วงอายุ 41-50 ปี มีการศึกษาในระดับปริญญาตรี มีอาชีพรับจ้างทั่วไป อาศัยอยู่ในเทศบาลเมืองอโยธยา และอยู่อาศัยในพื้นที่มากกว่า 26 ปีขึ้นไป มีการใช้งานระบบอิเล็กทรอนิกส์ 1-5 ครั้งต่อปี ใช้งานในการชำระค่าธรรมเนียมขยะ บำบัดน้ำเสีย ส่วนกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักการวิจัยเชิงคุณภาพทั้งหมด 7 คนได้แก่รองนายกเทศมนตรี ปลัดเทศบาลและหัวหน้าสำนักงานปลัด จบในสาขาวิชา รัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ และการบริการสาธารณะ 5 ด้านพบว่า ด้านการเป็นศูนย์บริการแบบเบ็ดเสร็จ ด้านการขออนุญาตก่อสร้าง ด้านการออกหนังสือรับรอง อยู่ในระดับมาก ด้านการชำระค่าธรรมเนียมขยะ บำบัดน้ำเสียและด้านระบบสารบรรณอิเล็กทรอนิกส์ อยู่ในระดับมากที่สุด ระดับความเข้มข้นของการให้บริการสาธารณะอยู่ในระดับตั้งแต่ การเผยแพร่ข้อมูล (Information) ระดับที่มีการโต้ตอบ (Interaction) จนถึงระดับที่มีการทำธุรกรรม (Interchange Transaction) แต่ยังไม่สามารถทำถึงระดับการบูรณาการข้ามหน่วยงาน (Integration) ได้ ส่วนการพัฒนาต้องเป็นไปจากรัฐส่วนกลางเป็นทิศทางเดียวพร้อมกับสนับสนุนงบประมาณ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
อยู่ระหว่างการปรับปรุง (ลิขสิทธิ์และการรับผิดชอบ)
เอกสารอ้างอิง
ชญาพัฒน์ เลิศอำนาจกิจเสรี, และนราธิป ปิติธนบดี. (2564). มหาวิทยาลัยอัจฉริยะในยุคข้อมูลขนาดใหญ่. วารสารบรรณศาสตร์ มศว, 14(2). 1-11.
ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2559). รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (พิมพ์ครั้งที่ 10). แซท โฟร์ พริ้นติ้ง.
นติยา พวงเงิน. (2561). การพัฒนาระบบสารบรรณอิเล็กทรอนิกส์สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุขให้มีเสถียรภาพ มากยิ่งขึ้น. วารสารกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์, 60(4), 218–223.
พระมหาอดิศักดิ์ คเวสโก (ฉีดอิ่ม), สุดารัตน์ สุดสมบูรณ์, พระครูวินัยธรอธิษฐ์ สุวฑฺโฒ (สุขพานิช), พระมหาเอกกวิน ปิยวีโร (อะซิ่ม), และพระครูเกษมวัชรดิตถ์ (รอดจากทุกข์). (2565). รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์: พลังแห่งการขับเคลื่อน การให้บริการสาธารณะของภาครัฐไทย. วารสารมณีเชษฐาราม วัดจอมมณี, 5(2), 252–266.
สำนักงานจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (2567). แผนพัฒนาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา (พ.ศ.2566-2570) ฉบับทบทวน ประจำปีงบประมาณพ.ศ. 2569. https://www.ayutthaya.go.th/strategic/FileData/pdf/new_348.pdf
สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล. (2565). แผนพัฒนารัฐบาลดิจิทัลของประเทศไทย พ.ศ. 2566-2570. https://www.dga.or.th/policy-standard/policy-regulation/dga-019/dga-027/dg-plan-2566-2570/
สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล. (2566). Local government: Digital transformation guidebook. พีเอเอ็น (ไทยแลนด์).
สุภารัตน์ แก้ววิสูตร, และจักรกฤษณ์ นรนิติผดุงการ. (2566). การปรับเปลี่ยนจากรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์สู่การเป็นรัฐบาล ดิจิทัล: กรณีศึกษากรมสรรพากร กรมการขนส่งทางบก และกรมทางหลวงชนบท. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยนครปฐม, 10(1), 257-266.
อาภรณ์ คุระเอียด, และรวิภา ธรรมโชติ. (2562). การประยุกต์ใช้รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ในการให้บริการภาครัฐ. วารสาร การเมือง การบริหารและกฎหมาย, 11(1), 191-208.
อุดมโชค อาษาวิมลกิจ. (2565). แอปพลิเคชันภาครัฐ: คุณภาพและบริการสาธารณะในยุคดิจิทัล. วารสารสังคม สงเคราะห์ศาสตร์, 30(2), 206-231.
United Nation. (2024). E-government survey 2024. Department of Economic and Social Affairs, United Nation.