การพัฒนาความสามารถในการอ่านและการจำความหมายของคำศัพท์ ภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยศรีปทุม โดยใช้แบบฝึก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความสามารถในการอ่านคำศัพท์ภาษา อังกฤษของนักศึกษาก่อนและหลังการใช้แบบฝึก 2) เปรียบเทียบความสามารถในการอ่านคำศัพท์ ภาษาอังกฤษของนักศึกษาหลังการใช้แบบฝึกกับเกณฑ์ (ร้อยละ60) 3) เปรียบเทียบความสามารถใน การจำความหมายของคำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักศึกษาก่อนและหลังการใช้แบบฝึก และ 4) เปรียบ เทียบความสามารถในการจำความหมายของคำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักศึกษาหลังการใช้แบบฝึกกับ เกณฑ์ (ร้อยละ 60) กลุ่มเป้าหมายคือ นักศึกษาที่เรียนวิชา ENG 222 : ทักษะการใช้ภาษาอังกฤษ ที่มี ปัญหาด้านการอ่านคำศัพท์ภาษาอังกฤษและการจำความหมายของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ จำนวน 14 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้แบบฝึก ประกอบด้วย แบบฝึกคำศัพท์ พยางค์เดียว แบบฝึกคำศัพท์ 2 พยางค์ และแบบฝึกคำศัพท์มากกว่า 2 พยางค์ และแบบทดสอบการอ่าน และการจำความหมายของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การหาค่าร้อยละ หาค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. นักศึกษาที่ได้รับการใช้แบบฝึกอ่านคำศัพท์ภาษาอังกฤษ มีความสามารถในการอ่านดีขึ้น โดยมีคะแนนเฉลี่ยก่อนการใช้แบบฝึกคิดเป็นร้อยละ 17.64 และมีคะแนนเฉลี่ยหลังการใช้แบบฝึกเพิ่ม ขึ้นเป็นร้อยละ 66.29 และนักศึกษาที่ได้รับการใช้แบบฝึกเพื่อจำความหมายของคำศัพท์ภาษาอังกฤษมี ความสามารถในการจำความหมายของคำศัพท์ภาษาอังกฤษได้ดีขึ้น โดยมีคะแนนเฉลี่ยก่อนการใช้ แบบฝึกคิดเป็นร้อยละ 8.14 และมีคะแนนเฉลี่ยหลังการใช้แบบฝึกเพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 75.29 2. นักศึกษาที่ได้รับการใช้แบบฝึกส่วนใหญ่ (จำนวน 10 คน คิดเป็นร้อยละ 71.43) มีความ สามารถในการอ่านคำศัพท์ภาษาอังกฤษ และการจำความหมายของคำศัพท์ภาษาอังกฤษ ผ่าน(ร้อยละ 60) มีส่วนน้อย (จำนวน 4 คน คิดเป็นร้อยละ 28.57) ที่ไม่ผ่านเกณฑ์ (ร้อยละ 60) แต่ ความสามารถในการอ่านและการจำความหมายของภาษาอังกฤษดีขึ้นกว่าก่อนการใช้แบบฝึกเกณฑ์