Development of a Model of Japanese Language Learning and Teaching Management in Rajabhat Universities การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นในมหาวิทยาลัยราชภัฏ

Main Article Content

winess Juntawongsri

Abstract

This purposes of this study were to: 1) investigate the condition and problems of Japanese language learning and teaching management in Rajabhat Universities, 2) develop the Japanese language learning and teaching management model in Rajabhat Universities, and 3) study the effectiveness of the developed model.The findings indicated that 1) lecturers rated the condition of learning and teaching management in Rajabhat Universities in overall at a high level.  When considered in each aspect, it was found that all aspects were rated at a high level except the aspect of the facilitators was rated at a moderate level.However the problems of learning and teaching management in overall and all aspects were rated at a moderate level except the aspect of curriculum was rated at a high level. The students rated the condition in overall and each aspect at a high level except the aspect of facilitators was rated at a moderate level.Moreover they rated the problems in overall and each aspect at a moderate level. 2) The developed Japanese language learning and teaching management model in Rajabhat Universities consisted of curriculum, lecturers, students, teaching and learning procedures,measurement and evaluation, and facilitators. Moreover, the administrators and lecturers rated the appropriateness of the developed model at the highest level and possibility in practice at a high level and higher than the set criterion at the significant level of .01. And 3) the results of implementation found that both lecturers and students satisfied with the developed model at the highest level and higher than the set criterion at the significant level of .01

Article Details

How to Cite
Juntawongsri, winess. (2020). Development of a Model of Japanese Language Learning and Teaching Management in Rajabhat Universities: การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นในมหาวิทยาลัยราชภัฏ . Faculty of Humanities and Social Sciences Thepsatri Rajabhat University Jounal, 11(2), 75–92. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/truhusocjo/article/view/240943
Section
Research Article

References

กิ่งแก้ว อารีรักษ์. (2544). การวัดและประเมินผลทางภาษา. กรุงเทพฯ: พัฒนาคุณภาพวิชาการ (พว.).

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2558). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: วีพรินท์.

ธนกร สุวรรณพฤฒิ. (2559). การพัฒนารูปแบบการสอนกลยุทธ์การเรียนภาษาต่างประเทศเพื่อเสริมสร้างความสามารถนการฟัง-พูดภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารวิชาการ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(2), 1639-1653.

นิวัตร นาคะเวช. (2554). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการโรงเรียนในฝัน. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

ปริชาติ ชมชื่น. (2555). รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนที่มีประสิทธิผลในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.

ปรัชญา เวสารัชช์. (2545). หลักการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานปฏิรูปการศึกษา.

พจนี ศิริอักษรสาสน์. (2556). การประเมินการจัดการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นของมหาวิทยาลัยรามคำแหง. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์, 32(2), 145.

เพ็ญวารี วิจิตรเวชไพศาล, สุวิมล นภาผ่องกุล, ลัคณา ชัยศักดิ์เลิศ.(2559). ความแตกต่างของกลยุทธ์การเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นและภาษาอังกฤษ. วารสารวิจัยราชมงคลกรุงเทพ, 10(2), 93-106.

พัชราพร รัตนวโรภาส. (2555). สภาพและปัญหาการจัดการเรียนการสอน รายวิชา ENG321 ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารมวลชน สาขาวิชาภาษาอังกฤษสื่อสารธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

มีศิลป์ ชินภักดี. (2555). การพัฒนารูปแบบการบริหารการปฏิรูปการศึกษาสำหรับสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

โยะโกะ คะโนะเมะ, คะนะโกะ โยะชิมิเนะ. (2558). ความเชื่อต่อครูผู้สอนภาษาญี่ปุ่นชาวญี่ปุ่น: ผลสำรวจจากแบบสอบถามของผู้เรียนและบริษัทย่อยของญี่ปุ่น.วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 32(1), 15-32.

วราวุธ วงษ์ประภารัตน์. (2549). รูปแบบการจัดการเรียนการสอนระบบสองภาษาในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.

วัลลภา เทพหัสดิน ณ อยุธยา. (2544). การพัฒนาการเรียนการสอนทางการอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาควิชาอุดมศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริพงศ์ พยอมแย้ม. (2533). การเลือกและการใช้สื่อการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: โอเดิยนสโตร์.

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2556). แผนพัฒนาการศึกษาระดับอุดมศึกษา ฉบับที่ 11 (พ.ศ.2555-2559). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

_______. (2557). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

สุณีย์รัตน์ เนียรเจริญสุข, พัชราพร แก้วกฤษฎางค์, เผ่าสถาพร ดวงแก้ว. (2560). โครงการพัฒนาทักษะการฟังพูดภาษาญี่ปุ่นโดยใช้โปรแกรมสไกป์: การสำรวจความคิดเห็นและการประเมินตนเองของนักศึกษาที่เข้าร่วมโครงการ. วารสารญี่ปุ่นศึกษา, 36(2), 38-54.

หรรษา เศรษฐบุปผา. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอนโดยการบูรณาการสื่ออิเล็กทรอนิกส (INTEGRATED E-LEARNING COURSE) สําหรับนักศึกษาพยาบาลในระดับปริญญาตรี. วารสารมหาวิทยาลัยนเรศวร. 18(3), 1.

อดิศา เตียว. (2550). การจัดการเรียนการสอนทักษะการฟังและพูดภาษาอังกฤษแบบข้นภาคฤดูร้อน. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

อดิศา เบญจรัตนานนท์. (2560). การจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษพื้นฐาน มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี: เสียงสะท้อนจากผู้เรียนและผู้สอน. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 18(2), 293-305.

อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2550). หลักการสอน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

อุทุมพร (ทองอุไร) จามรมาน. (2544). วิธีทำการประกันคุณภาพการศึกษาของสถาบันอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ:

อ้อมใจ วงษ์มณฑา. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อจิตสาธารณะของนิสิตนักศึกษาของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. สืบค้นเมื่อ พฤศจิกายน 1, 2559, จาก http://kb.psu.ac.th/psukb/browse?type=author&valu.

อัจฉรา วัฒนาณรงค์. (2545). สรุปคำบรรยายวิชา อษ 661 สัมมนาปัญหาด้านวิชาการในระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อัจฉรา วัฒนาณรงค์, อมรรัตน์ ภิญโญอนันตพงษ์. (2550). รายงานการวิจัยเรื่องประเมินผลการรับบุคคลเข้าศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.

Ashworth, Allan & R.C. Harvey. (1994). Assessing in Future and Higher Education. London: Jessica Kingsley Publisher.

Brown, W.B. & Moberg, D. J. (1980). Organization Theory and Management: A Macro Approach. New York: John Wiley and Sons.