แนวทางการออกแบบกิจกรรมนอกสถานที่เป็นฐานการเรียนรู้และพัฒนาด้านคุณธรรมและจริยธรรมของนักศึกษาดนตรีในระดับอุดมศึกษา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวทางในการออกแบบกิจกรรมนอกสถานที่เป็นฐานในการเรียนรู้เพื่อการพัฒนาด้านคุณธรรมและจริยธรรมของนักศึกษาดนตรีในระดับอุดมศึกษา เพื่อตอบสนองต่อการเรียนรู้โดยใช้การศึกษานอกสถานที่เป็นฐานให้เกิดการบูรณาการองค์ความรู้ และทักษะทางดนตรีซึ่งเป็นไปตามความถนัดของนักศึกษาวิชาเอกดนตรีจากการลงมือปฏิบัติจริง การดำเนินแนวทางตามรูปแบบของกิจกรรมได้แบ่งการนำเสนอเป็น 2 รูปแบบ ได้แก่ รูปแบบของการแสดงดนตรี และรูปแบบของการสอนดนตรีนอกสถานที่ โดยการดำเนินกิจกรรมเป็นไปตามหลักการแนวคิดแบบอริยสัจ 4 นำมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินกิจกรรมให้เกิดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้และการทำงานของนักศึกษาและเกิดผลการเรียนรู้ทั้ง 5 ด้าน กิจกรรมนี้มุ่งเน้นด้านคุณธรรมจริยธรรมเป็นสำคัญ และได้ใช้หลักการเรียนรู้เชิงรุกมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินกิจกรรมการสอนดนตรีนอกสถานที่ เกิดการตอบสนองต่อผลการเรียนรู้ด้านคุณธรรมจริยธรรมและจรรยาบรรณวิชาชีพของนักศึกษา และเป็นแนวทางที่ต้องการนำเสนอรูปแบบของการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนด้านคุณธรรมจริยธรรมให้สอดคล้องและมีความเหมาะสมกับความถนัดของนักศึกษา และความเป็นอัตลักษณ์ของนักศึกษาวิชาเอกดนตรีที่จะสามารถได้รับทั้งความรู้ และแสดงศักยภาพด้านทักษะดนตรีควบคู่กันไปแบบบูรณาการร่วมกัน
Downloads
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่าหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนาญาตจากวารสารวิชาการ ฯ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาศิลปกรรมศาสตร์ พ.ศ. 2558. สืบค้น พฤษภาคม 4, 2564, จาก http://www.mua.go.th/users/tqf-hed/news/data6/Bachelor%20of%20Fine%20and%20Applied%20Arts_m1.pdf/.
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2550). ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยแบบแผนพฤติกรรมตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. 2550. สืบค้น พฤษภาคม 4, 2564, จาก http://www.edu.ru.ac.th/images/edu_files/Khurusapha_ethic_2550.pdf.
ทิศนา แขมมณี. (2556). รูปแบบการเรียนการสอน: ทางเลือกที่หลากหลาย (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: บริษัท แอคทีฟ พริ้นท์ จำกัด.
เนาวนิตย์ สงคราม. (2557). การศึกษานอกสถานที่และการศึกษานอกสถานที่เสมือนเพื่อการเรียนรู้เชิงรุก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นรชัย ณ วิเชียร, เฉลิมชัย กิตติศักดิ์นาวิน, และนลินณัฐ ดีสวัสดิ์. (2561, มกราคม-เมษายน). อริยสัจ 4 กับการพัฒนาองค์กร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 13(1), 165-174.
ปาริชาติ ธีระวิทย์. (2561, มกราคม-มิถุนายน). การเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรมสำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 11(1), 31-39.
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2556). ทฤษฎีจิตวิทยาพัฒนาการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2556). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: บริษัท ตถาตา พับลิเคชั่น.
ศูนย์โรงเรียนคุณธรรม. (2558). คู่มือปฏิบัติโรงเรียนคุณธรรม. กรุงเทพฯ: บริษัท สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสซิ่ง จำกัด.
พระธรรมขันธ์. (2546). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 12 พ.ศ. 2546). สืบค้น พฤษภาคม 28, 2564, จาก https://84000.org/tipitaka/dic/d_item.php?i=186.