การจัดการความรู้กองทุนหมู่บ้านชันสูตร หมู่ที่ 7 ตำบลโพชนไก่ อำเภอบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี

Main Article Content

ธัชพล ทีดี
จุฑามาศ พรรณสมัย
ชลิดา แสนวิเศษ

บทคัดย่อ

การจัดการความรู้ถือเป็นกลไกและเครื่องมือที่สำคัญในการพัฒนาคนและองค์การ ให้สามารถนำความรู้ไปใช้ประโยชน์ในการเพิ่มประสิทธิภาพขององค์การ และป้องกันการสูญหายของความรู้ โดยอาศัยกระบวนการจัดการความรู้อย่างเป็นระบบ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาการจัดการความรู้กองทุนหมู่บ้านชันสูตร หมู่ที่ 7 ตำบลโพชนไก่ อำเภอบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี 2. ศึกษารูปแบบการบริหารกองทุนหมู่บ้านชันสูตร หมู่ที่ 7 ตำบล   โพชนไก่ อำเภอบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ประชากรเป้าหมาย คือ คณะกรรมการกองทุนหมู่บ้านได้มาอย่างเฉพาะเจาะจง 9 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ การศึกษาเอกสาร แบบสัมภาษณ์ และการสนทนากลุ่ม ตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลแบบสามเส้าด้านข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาและการวิเคราะห์แก่นสาระ


            ผลการวิจัยพบว่า 1) การจัดการความรู้กองทุนหมู่บ้าน ประกอบไปด้วย 5 ขั้นตอนที่สำคัญ ได้แก่ 1. การบ่งชี้ความรู้ ด้านโครงสร้าง และด้านทุนและการบริหารจัดการ 2. การสร้างและการแสวงหาความรู้ ได้แก่ การเข้ารับการอบรม สัมมนา และการแลกเปลี่ยนระหว่างคณะกรรมการ แบบทางการและไม่เป็นทางการ 3. การจัดการความรู้ คือ มีการบันทึกระบบการเงินเป็นลายลักษณ์อักษร 4. การประมวลความรู้ คือ มีระบบเอกสารต่างๆ จัดเป็นเอกสารแบบง่าย ๆ อ่านเข้าใจง่าย ไม่ซับซ้อน และ 5. การถ่ายทอดความรู้และการใช้ประโยชน์ โดยมีการปรับปรุงและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง 2) รูปแบบการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้าน ประกอบด้วย 1. การตั้งเป้าหมายที่ชัดเจน 2. ภาวะผู้นำ 3. การคัดเลือกบุคลากร 4. การกระจายผลประโยชน์อย่างทั่วถึง 5. การบริหารจัดการความเสี่ยง และ 6. กระบวนการมีส่วนร่วม

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทีดี ธ., พรรณสมัย จ. ., & แสนวิเศษ ช. . (2022). การจัดการความรู้กองทุนหมู่บ้านชันสูตร หมู่ที่ 7 ตำบลโพชนไก่ อำเภอบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, 13(2), 1–16. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/truhusocjo/article/view/250272
ประเภทบทความ
Research Article

เอกสารอ้างอิง

เก้ากล้า เกิดทวี. (2561). เป้าหมายเชิงกลยุทธ์การรับรู้ความสามารถตนเองและการรับรู้ต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงาน กรณีศึกษาเปรียบเทียบคณะทันตแพทยศาสตร์และคณะสาธารณสุขศาสตร์ในสังกัด มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ณฐชน วงษ์ขำ. (2560). ปัจจัยสู่ความสำเร็จของการนำนโยบายกองทุนหมู่บ้านไปปฏิบัติ: กรณีศึกษากองทุน ที่ได้รับการพัฒนาเป็นสถาบันการเงินชุมชนในจังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

ณัฐปาลิน นิลเป็ง, วริศา วรวงศ์, เขมิกา สิริโรจน์พร, สุพัตรา สินธุบัว, และอุไรวรรณ ทวยจันทร. (2563, ตุลาคม). การใช้กระบวนการจัดการความรู้ในการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษา. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(10), 1 - 16.

ธงชัย ก้อนทอง. (2563, 23 มีนาคม). โครงการกองทุนหมู่บ้านชันสูตร หมู่ที่ 7 ตำบลโพชนไก่ อำเภอบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี. [สไลด์ PowerPoint]. เอกสารประกอบการบรรยายโครงการนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นการจัดการความรู้กองทุนหมู่บ้าน หมู่ที่ 7 ตำบลโพชนไก่ อำเภอบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.

ธนสาร ธรรมสอน. (2564, มกราคม–มีนาคม). การบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้าน เพื่อสร้างความเข้มแข็งของเศรษฐกิจชุมชนในพื้นที่จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารสมาคมนักวิจัย, 26(1), 339 - 347.

นลวัชร์ ขุนลา, และเกษราภรณ์ สุตตาพงศ์. (2558, มกราคม–มิถุนายน). การจัดการความรู้สู่การสร้างองค์กรที่ประสบความสำเร็จ. วารสารนักบริหาร, 35(1), 133 - 141.

พิเชษฐ์ ตระกูลกาญจน์. (2561, เมษายน–มิถุนายน). การสร้างรูปแบบการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมือง. วารสารการวิจัยเพื่อพัฒนาชุมชน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(2), 101 - 110.

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2564). แผนการจัดการความรู้ (Knowledge Management) “ด้านบริหารจัดการ”ประจำปีงบประมาณ 2564 คณะเกษตรศาสตร์. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วิชัย ปรางค์จันทร์, และกานต์ เสกขุนทด. (2559, กันยายน-ธันวาคม). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของคณะกรรมการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมือง อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 10(3), 154 - 165.

ศักดิ์ชัย เสาะแสวง. (2562, มกราคม–มิถุนายน). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการบริหารของกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมือง ในเขตอำเภอหนองเสือ และอำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี: การวิเคราะห์โดยใช้หลักความรับผิดชอบทางสังคม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 11(1), 31 - 43.

สัญญา เคณาภูมิ. (2557, กรกฎาคม–ธันวาคม). การสร้างกรอบแนวคิดการวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์ โดยวิธีการจัดการความรู้. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(2), 13 - 32.

สำนักคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2552). การจัดการความรู้ (Knowledge Management). กรุงเทพฯ: คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.

สิทธิพร ชุลีธรรม, จุฬารัตน์ วัฒนะ, และชูศักดิ์ เอื้องโชคชัย. (2561, มกราคม–มิถุนายน). รูปแบบการจัดการความรู้เพื่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของคณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสารการบริหารปกครอง, 7(1), 129 - 150.

สุรพงษ์ มาลี. (2563). Resilent Organization and Workforce: คุณลักษณะขององค์กรและกำลังคนที่จะรอดพ้นวิกฤติในศตวรรษที่ 21. วารสารข้าราชการ, 62(2), 15 - 20.

Firestone, Joseph M., & McElroy, Mark W. (2003). Key Issues in The New Knowledge Management. Burlington: Executive Information System.

Kaboski, J. P., & Townsend, R. M. (2011, September). A Structural Evaluation of a Large-scale Quasi-Experimental Microfinance Initiative. Econometrica, 79(5), 1357 – 1406.

Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995). The Knowledge-Creating Company: How Japanese Companies Create the Dynamics of Innovation. New York: Oxford University Press.