Operating Effectiveness Based on Good Governance Management of Local Government Organizations in Lopburi Province Affecting Public Policy According to the People’s Quality of Life
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to study 1) the level of effectivenss of the operation of the local government organization in Lopburi province; 2) the performance according to the good governance of the local governmant organization affecting the policy on the quality of life of the people in Lopburi province. and 3) To study the factors affecting the efficiency of the implementation of good governance of local administrative organizations in Lopburi Provice. The sample in the research were People in 126 local government organizations in Lopburi Province A sample of 400 people was obtaied. The qualitative research used a structured interview of 10 peopleUse quantitative and qualitative research methods. Analyzed by descriptive statistics and analyzed the relationship of the implementation of the good governance in 6 areas with the 5 areas by multiple regression analysis section uses internal content and consistency analysis techniqes.
The result of study found that: Good governance management of Local Administrative Organization in Lop Buri had quality at high level, = 3.69, SD = 0.98. It found that the analysis result of good governance management influencing to the quality of people’s lives in overall was at high level,
= 3.77, SD = 0.77. As the quality of people’s lives, the satisfaction for community activity participation was the highest: = 3.85, SD = 0.94, the next was life satisfaction:
= 3.81, SD = 0.96, multiple regression analysis, and good governance management explaining the influence to the quality of people’s lives for 72.0% (R2=.720), the factor influencing to transparency, participation, accountability, and cost effectiveness were at higher level making the quality of people’s lives better. The result of qualitative research found that Local Administrative Organization still lacked of efficiency to follow policies, statute of limitations and official regulations. The point was lack of strengthening and the community participation for management examination.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่าหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนาญาตจากวารสารวิชาการ ฯ ก่อนเท่านั้น
References
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2553). ทฤษฎีและแนวคิด: การปกครองท้องถิ่นกับการบริหารจัดการท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
เบญจ์ พรพลธรรม. (2553). การจัดการความโปร่งใสและการมีส่วนร่วมในบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ปธาน สุวรรณมงคล. (2554). การเมืองท้องถิ่น การเมืองของใคร โดยใคร และเพื่อใคร. นนทบุรี: โครงการผลิตตำรา และสื่อการสอนโครงการวิทยาลัยการเมือง สาขาวิชารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ปิยะนุช เงินคล้าย. (2562). นโยบายสาธารณะ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2556). การบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ระพินทร์ โพธิ์ศรี. (2553). สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วินัย ผลเจริญ. (2561). รวมบทความรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์. มหาสารคาม: ห้างหุ้นส่วนจำกัด อภิชาติการพิมพ์.
วิสิทธิ์ โรจน์พจนรัตน์. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. นนทบุรี: บริษัท ธนธัชการพิมพ์ จำกัด.
วรเดช จันทศร. (2532). การบริหารเพื่อการพัฒนากระทรวงสาธารณสุข. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.
วุฒิสาร ตันไชย, และเอกวีร์ มีสุข. (2557). ระบบการปกครองท้องถิ่นประเทศสมาชิกประชาคมอาเซียน: ราชอาณาจักรไทย. กรุงเทพฯ: บริษัท ซัน แพคเกจจิ้ง (2014) จำกัด.
สันติศักดิ์ กองสุทธิ์ใจ, และเชาวฤทธิ์ จงเกษกรณ์. (2562, พฤษภาคม-สิงหาคม). ปัจจัยสมรรถนะองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานในการนำนโยบายสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุไปปฏิบัติในเขตพื้นที่เทศบาลภาคกลางตอนบน. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(2), 154 - 166.
สันติศักดิ์ กองสุทธิ์ใจ. (2560, พฤษภาคม-สิงหาคม). ปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการนำนโยบายเมืองน่าอยู่ไปปฏิบัติ: ศึกษาพื้นที่เทศบาลในกลุ่มจังหวัดบูรณาการ ภาคกลางตอนบน 2. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(2), 246 - 256.
_______. (2559, กรกฎาคม-กันยายน). ปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อสมรรถนะองค์กรของเทศบาลในการนำนโยบายเมืองน่าอยู่ไปปฏิบัติ: กรณีศึกษาพื้นที่เทศบาลกลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนบน. อนามัยสิ่งแวดล้อม, 18(4), 127 - 141 .
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). แผนพัฒนาสถิติระดับพื้นที่จังหวัดลพบุรี. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สำนักนายกรัฐมนตรี. (2542). ระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการสร้างระบบบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดี พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
เอนก เหล่าธรรมทัศน์. (2557). แปรถิ่นเปลี่ยนฐาน: สร้างการปกครองท้องถิ่นให้เป็นรากฐานของประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Agere, Sam. (2000). Promoting Good Governance: Practices and Perspective. London: Pall Mall.
Creswell, J.W. (2013). Research Design: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods Approaches. (2nd edition). Thousand Oaks. CA: Sage Publications.
Mill, J.S. (1991). Considerations on Representative Government. New York: Amherst Prometheus Books.
Krejcie, R.V., &Morgan E.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Education and Psychological Measurement, 30(3), 607 - 610.
Lane, J.E., &Ersson, S.O. (2005). The New Institutional Politics: Performance and Outcomes. New York: Routledge.
Tashkkori, A., &Teddlie, C. (1998). Mixed Methodology Combining Qualitative and Quantitative Approaches. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Weiss, M. (1991). Political Participation: Crisis of Political Process, in Crisis and Sequences in Political Development. Princeton, N. J.: Princeton University.