แนวทางการพัฒนาของรัฐในการส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของชนเผ่าตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในพื้นที่ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงหนองหอย จังหวัดเชียงใหม่
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
บทความวิจัยฉบับนี้นำเสนอแนวทางการพัฒนาของรัฐภายใต้กรอบคิดทฤษฎีความทันสมัย (Modernization) ทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียง (Sufficiency Economy) ซึ่งมีวัตถุประสงค์ คือ เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาของรัฐในการส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของชนเผ่าตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในพื้นที่ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงหนองหอย จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งอยู่ภายใต้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพโดยการนำรูปแบบการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก และเลือกกลุ่มตัวอย่างสัมภาษณ์แบบเฉพาะเจาะจงจากเจ้าหน้าที่ภาครัฐและภาคประชาชนในพื้นที่คือ บ้านหนองหอยเก่า บ้านหนองหอยใหม่ บ้านแม่ขิ - ปางไฮ และบ้านห้วยหวาย ที่ละ 1 คน และ เครือข่ายเกษตรกร 4 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีเชิงการพรรณนา
ข้อค้นพบในงานวิจัยมีดังนี้ 1. การพัฒนาชุมชนชนเผ่าบนฐานการมีส่วนร่วมระหว่างโครงการหลวงหนองหอย องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และชุมชน 2. การส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของชนเผ่าตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง 3. จากเกษตรกรรมสู่การท่องเที่ยว แนวทางการพัฒนาสังคมและชุมชน ในการส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของชนเผ่าตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
The content and information presented in articles published in the Academic Journal of the Faculty of Humanities and Social Sciences, Thepsatri Rajabhat University, are solely the opinions and responsibilities of the respective authors. The editorial board of the journal neither necessarily agrees with nor assumes any responsibility for such content in any manner whatsoever.
All articles, information, content, and images published in the Academic Journal of the Faculty of Humanities and Social Sciences, Thepsatri Rajabhat University, are the copyright of the journal. Any person or organization wishing to reproduce, disseminate, or otherwise utilize all or any part thereof must obtain prior permission from the Academic Journal of the Faculty of Humanities and Social Sciences, Thepsatri Rajabhat University.
参考
กุลิสรา กฤตวรกาญจน์. (2552, มกราคม - มิถุนายน). การสื่อสารเพื่อการพัฒนากับการพัฒนาชนบทไทย. วารสารการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2(1), 1 - 26.
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2529). บ้านกับการเมือง. กรุงเทพฯ: สัมพันธ์.
ชนนพร ยะใจมั่น. (2560, กรกฎาคม - ธันวาคม). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในพื้นที่โครงการหลวง กรณีศึกษา บ้านดอยสะโง๊ะ อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย. วารสารกาสะลองคำ, 11(2), 49 - 64.
แทนพันธ์ เสนะพันธุ์ บัวใหม่. (2562, มกราคม - มิถุนายน). ข้อทบทวนบางประการต่อค่านิยมการพึ่งพาตนเองในบริบทสังคมไทย ผ่านประสบการณ์ภาคสนามและการสะท้อนย้อนคิดของผู้เขียน. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 12(1), 1 - 24.
บุปผา คำนวน. (2563, กันยายน-ธันวาคม). รูปแบการจัดทำบัญชีครัวเรือนของกลุ่มชาติพันธุ์ไทใหญ่ในอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 9(3), 28 - 40.
บงกชมาศ เอกเอี่ยม. (2564, มกราคม - มีนาคม). แนวคิดหลังการพัฒนา: เส้นทางการพัฒนาในยุคหลังการพัฒนา. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 4(1), 159 - 180.
ปิยนาถ สรรพา. (2563, มกราคม - มิถุนายน). กาแฟชนเผ่า ทุนทางวัฒนธรรมและการเป็นผู้ประกอบการของกลุ่มชาติพันธุ์ปกเกอะญอ. วารสารพัฒนศาสตร์, 3(1), 95 - 137.
มาฆะ ขิตตะสังคะ, และคณะ. (2557). รายงานวิจัยเรื่อง ความเท่าเทียมด้านโอกาสและเสมอภาคในความสัมฤทธิ์ผลทางการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการพัฒนาอาชีวศึกษาในการเตรียมแรงงานของประเทศและประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน: การจัดการศึกษาเด็กชาติพันธุ์. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
มูลนิธิโครงการหลวง. (2555). งานพัฒนาโครงการหลวง. สืบค้น ตุลาคม 13, 2564, จาก https://royalprojectthailand.com/development.
_______. (2555). งานพัฒนาการศึกษาและสังคม สาธารณสุข. สืบค้น ตุลาคม 13, 2564, จาก https://royalprojectthailand.com/development.
วรานี เวสสุนทรเทพ, และริญญญาภัทร์ เขจรนันน์. (2559). ถอดรหัสปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต, 3(11), 73 - 83.
วสันต์ ปวนปันวงศ์. (2560, กรกฎาคม - ธันวาคม). การพัฒนาพื้นที่ชนบทให้กลายเป็นเมือง กรณีศึกษาแหล่งท่องเที่ยวดอยม่อนแจ่ม อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 8(2), 55 - 80.
_______. (2564). บทบาทและความสัมพันธ์ของพลวัตระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายใต้วาทกรรมนโยบายการควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. สงขลา: ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา (ศวส.) คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2551, มิถุนายน - กันยายน). เศรษฐกิจพอเพียง. วารสารศึกษาศาสตร์, 19(3), 1 - 6.
สุภางค์ จันทวานิช. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสน่ห์ จามริก. (2541). ฐานคิดสู่ทางเลือกใหม่ของสังคมไทย. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
อโนดาษ์ รัชเวชย์, และสุรศักดิ์ นุ่นมีศรี. (2556). การจัดการความหลากหลายทางชีวภาพ บนฐานเศรษฐกิจพอเพียงของกลุ่มชาติพันธุ์ในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.).
อนุรัตน์ วิเชียรเขียว. (2553). โครงการหลวง การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมบนพื้นที่สูง. กรุงเทพฯ: สำนักงานกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.).
อัครวินท์ ศาสนพิทักษ์, และนพดล อัคฮาด. (2559, กันยายน - ธันวาคม). การบริหารการปกครอง: แนวคิดและการพัฒนาสู่การปกครองท้องถิ่น. วารสารราชภัฏกรุงเก่า, 3(3), 63 - 70.
อินธิรา ครองศิริ. (2557, กรกฎาคม - ธันวาคม). การศึกษาตัวแบบการจัดการชุมชนพึ่งพาตนเองแบบยั่งยืน กรณีศึกชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์ชอง ตำบลคลองพลู อำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทรบุรี. วารสารการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน, 21(2), 74 - 101.
บุคลานุกรม
เจ้าหน้าที่ภาครัฐ เทศบาลแม่แรม อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. (2564, ตุลาคม 6). สัมภาษณ์.
นาย c ชาวบ้านห้วยหวาย. (2564,มิถุนายน 25). สัมภาษณ์.
ผู้นำหมู่บ้านห้วยหวาย. (2564,มิถุนายน 25). สัมภาษณ์.
ผู้นำหมู่บ้านหนองหอยเก่า. (2564,มิถุนายน 25). สัมภาษณ์.
ผู้นำหมู่บ้านหนองหอยใหม่. (2564,มิถุนายน 25). สัมภาษณ์.
