The State's Development Approaches for Promoting Self-Reliance of Tribes According to the Sufficiency Economy Philosophy in the Nong Hoi Royal Project Development Center, Chiang Mai Province
Main Article Content
Abstract
This research presents approaches for state development under the concept of Modernization Theory and Sufficiency Economy Theory. The objectives of this research are: to study the state’s development approaches for promoting self-reliance of tribes according to the Sufficiency Economy Philosophy in Nong Hoi Royal Project Development Center, Chiang Mai Province. The study employed a qualitative research method using in-depth interviews. Research samples were sampled by purposive sampling technique from both the government sector and the public sector in the areas of Ban Nong Hoi Kao, Ban Nong Hoi Mai, Ban Mae Ki - Pang Hai and Ban Huai Wai.
The research findings indicated as follows: 1. The participatory-based development of tribal communities between the Nong Hoi Royal Project, local administrative organizations and the communities 2. Promoting self-reliance of tribes according to the Sufficiency Economy Philosophy, and 3. The change from agriculture to tourism, social and community development approaches for promoting self-reliance of tribes according to the Sufficiency Economy Philosophy.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่าหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนาญาตจากวารสารวิชาการ ฯ ก่อนเท่านั้น
References
กุลิสรา กฤตวรกาญจน์. (2552, มกราคม - มิถุนายน). การสื่อสารเพื่อการพัฒนากับการพัฒนาชนบทไทย. วารสารการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2(1), 1 - 26.
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2529). บ้านกับการเมือง. กรุงเทพฯ: สัมพันธ์.
ชนนพร ยะใจมั่น. (2560, กรกฎาคม - ธันวาคม). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในพื้นที่โครงการหลวง กรณีศึกษา บ้านดอยสะโง๊ะ อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย. วารสารกาสะลองคำ, 11(2), 49 - 64.
แทนพันธ์ เสนะพันธุ์ บัวใหม่. (2562, มกราคม - มิถุนายน). ข้อทบทวนบางประการต่อค่านิยมการพึ่งพาตนเองในบริบทสังคมไทย ผ่านประสบการณ์ภาคสนามและการสะท้อนย้อนคิดของผู้เขียน. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 12(1), 1 - 24.
บุปผา คำนวน. (2563, กันยายน-ธันวาคม). รูปแบการจัดทำบัญชีครัวเรือนของกลุ่มชาติพันธุ์ไทใหญ่ในอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 9(3), 28 - 40.
บงกชมาศ เอกเอี่ยม. (2564, มกราคม - มีนาคม). แนวคิดหลังการพัฒนา: เส้นทางการพัฒนาในยุคหลังการพัฒนา. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 4(1), 159 - 180.
ปิยนาถ สรรพา. (2563, มกราคม - มิถุนายน). กาแฟชนเผ่า ทุนทางวัฒนธรรมและการเป็นผู้ประกอบการของกลุ่มชาติพันธุ์ปกเกอะญอ. วารสารพัฒนศาสตร์, 3(1), 95 - 137.
มาฆะ ขิตตะสังคะ, และคณะ. (2557). รายงานวิจัยเรื่อง ความเท่าเทียมด้านโอกาสและเสมอภาคในความสัมฤทธิ์ผลทางการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการพัฒนาอาชีวศึกษาในการเตรียมแรงงานของประเทศและประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน: การจัดการศึกษาเด็กชาติพันธุ์. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
มูลนิธิโครงการหลวง. (2555). งานพัฒนาโครงการหลวง. สืบค้น ตุลาคม 13, 2564, จาก https://royalprojectthailand.com/development.
_______. (2555). งานพัฒนาการศึกษาและสังคม สาธารณสุข. สืบค้น ตุลาคม 13, 2564, จาก https://royalprojectthailand.com/development.
วรานี เวสสุนทรเทพ, และริญญญาภัทร์ เขจรนันน์. (2559). ถอดรหัสปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง: จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต, 3(11), 73 - 83.
วสันต์ ปวนปันวงศ์. (2560, กรกฎาคม - ธันวาคม). การพัฒนาพื้นที่ชนบทให้กลายเป็นเมือง กรณีศึกษาแหล่งท่องเที่ยวดอยม่อนแจ่ม อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 8(2), 55 - 80.
_______. (2564). บทบาทและความสัมพันธ์ของพลวัตระหว่างผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายใต้วาทกรรมนโยบายการควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. สงขลา: ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา (ศวส.) คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (2551, มิถุนายน - กันยายน). เศรษฐกิจพอเพียง. วารสารศึกษาศาสตร์, 19(3), 1 - 6.
สุภางค์ จันทวานิช. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสน่ห์ จามริก. (2541). ฐานคิดสู่ทางเลือกใหม่ของสังคมไทย. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้ง.
อโนดาษ์ รัชเวชย์, และสุรศักดิ์ นุ่นมีศรี. (2556). การจัดการความหลากหลายทางชีวภาพ บนฐานเศรษฐกิจพอเพียงของกลุ่มชาติพันธุ์ในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.).
อนุรัตน์ วิเชียรเขียว. (2553). โครงการหลวง การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมบนพื้นที่สูง. กรุงเทพฯ: สำนักงานกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.).
อัครวินท์ ศาสนพิทักษ์, และนพดล อัคฮาด. (2559, กันยายน - ธันวาคม). การบริหารการปกครอง: แนวคิดและการพัฒนาสู่การปกครองท้องถิ่น. วารสารราชภัฏกรุงเก่า, 3(3), 63 - 70.
อินธิรา ครองศิริ. (2557, กรกฎาคม - ธันวาคม). การศึกษาตัวแบบการจัดการชุมชนพึ่งพาตนเองแบบยั่งยืน กรณีศึกชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์ชอง ตำบลคลองพลู อำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทรบุรี. วารสารการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน, 21(2), 74 - 101.
บุคลานุกรม
เจ้าหน้าที่ภาครัฐ เทศบาลแม่แรม อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. (2564, ตุลาคม 6). สัมภาษณ์.
นาย c ชาวบ้านห้วยหวาย. (2564,มิถุนายน 25). สัมภาษณ์.
ผู้นำหมู่บ้านห้วยหวาย. (2564,มิถุนายน 25). สัมภาษณ์.
ผู้นำหมู่บ้านหนองหอยเก่า. (2564,มิถุนายน 25). สัมภาษณ์.
ผู้นำหมู่บ้านหนองหอยใหม่. (2564,มิถุนายน 25). สัมภาษณ์.