The Development of Teacher Competency in The 21st Century of Basic Educational Institutions

Main Article Content

Jarucha Somsri
Achara Wattananarong
Kosol Meekun
Vipaporn Poovatanakul

Abstract

   In the 21st century, the world has changed rapidly in Every sector: economy, society values, politics, livelihood and culture. A significant factor for each country to be effectively moving forward is humans. In other words, human resources become the heart of a country's development. Consequently, human resource development, particularly among youth, is crucial and should be promoted. They should be equipped with the necessary knowledge and skills to be ready for a specific change in unexpected circumstances. A person who plays a pivotal role in this cultivation is a "teacher". Teachers are the primary personnel taking charge of any education-related aspects. Teachers' competency in the 21st century refers to using knowledge and practical skills to manage learning for learners' development in this era. This learning must be adequate, achieving specified goals and standards. Teacher competencies in the 21st century consist of Curriculum competencies, Child-oriented instruction, Innovative media and technology, Classroom action research, Classroom management, Learning measurement and evaluation and Characteristics in the teaching profession. There are many ways to teachers development, such as training, supervision, coaching, mentoring and professional learning communities. Concerning teacher competency development, various training approaches are required, affecting the development of learners to learn and sustainably live in the 21st century.

Article Details

How to Cite
Somsri, J. ., Wattananarong, A. ., Meekun, K. ., & Poovatanakul, V. . (2023). The Development of Teacher Competency in The 21st Century of Basic Educational Institutions. Faculty of Humanities and Social Sciences Thepsatri Rajabhat University Jounal, 14(3), 181–196. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/truhusocjo/article/view/263098
Section
Academic Article

References

กฤติน กุลเพ็ง. (2563). การพัฒนาสมรรถนะสำหรับองค์กร. นนทบุรี: บริษัท ภีมปรินซ์ติ้ง แอน ดีไซด์ จำกัด.

กุลชลี จงเจริญ. (2561). การบริหารทรัพยากรบุคคลทางการศึกษา. นนทบุรี: สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2562). การจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชวลิต ชูแพง. (2565). ชุมชนแห่งการเรียนรู้สู่การวิจัยในชั้นเรียน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2562). การบริหารจัดการชั้นเรียน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธารารัตน์ มาลัยเถาว์. (2561). ความเป็นครูมืออาชีพ. พะเยา: โรงพิมพ์เจริญอักษร.

ปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. (2562). ความเป็นครูมืออาชีพ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มีน เซอร์วิสซัพพลาย.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์, และพเยาว์ ยินดีสุข. (2561). การเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังกับ PLC เพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

______. (2562). ทักษะ 7C ของครู 4.0 (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

______. (2562). การจัดการเรียนรู้ในทศวรรษที่ 21 (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไพฑูรณ์ สินลารัตน์, และนักรบ หมี้แสน. (2560). ความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรลักษณ์ ชูกำเนิด, และเอกรินทร์ สังข์ทอง. (2557). โรงเรียนแห่งชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครู เพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูที่เน้นผู้เรียนเป็นหัวใจสำคัญ. วารสารวิทยบริการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 25(1), 93 - 102.

วิจารณ์ พานิช. (2557). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสาศรี-สฤษดิ์วงศ์.

วิชัย วงษ์ใหญ่, และมารุต พัฒผล. (2562). ครู 3C สำหรับผู้เรียนยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.

สิทธิพล อาจอินทร์. (2562). ศาสตร์และศิลป์การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุธีรา วิเศษสมบัติ. (2560). การพัฒนาแนวทางพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สำหรับสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2553. (ม.ป.ท).

______. (2563). หลักสูตรการเสริมสร้างสมรรถนะครูผู้ช่วยสู่การเป็นครูมืออาชีพ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2563). (ม.ป.ท).

สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2562). กรอบสมรรถนะครูเอเซียตะวันออกเฉียงใต้. กรุงเทพฯ: บริษัท ออนป้า จำกัด.

สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2556). รายงานการวิจัยและพัฒนารูปแบบการพัฒนาครูและผู้บริหารสถานศึกษาแบบใช้โรงเรียนเป็นฐานในโรงเรียนขนาดเล็กระยะที่ 2 จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

______. (2561). การพัฒนากลไกขับเคลื่อนระบบการผลิตและพัฒนาครูสมรรถนะสูงสำหรับประเทศไทย 4.0. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

______. (2562). รายงานเฉพาะเรื่องที่ 8 การปฏิรูปครูและอาจารย์. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

______. (2562). บทเรียนจากสถานศึกษาในการพัฒนาครูด้วยชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ (PLC) สู่การพัฒนาคุณภาพผู้เรียนตามมาตรฐานการศึกษาของชาติ. กรุงเทพฯ: บริษัท 21 เซนจูรี่ จำกัด.

สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2558). เอกสารประกอบการพิจารณา สภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ ด้านการศึกษา. (มปท).