ความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชนที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองในตำบลหัวช้าง อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาความสัมพันธ์และรูปแบบระบบอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชน 2. ศึกษารูปแบบและโครงสร้างเครือข่ายสังคมระบบอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชน และ 3. ศึกษาความเกี่ยวข้องของความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในตำบลหัวช้าง อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ประชาชนในตำบลหัวช้าง อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ เก็บข้อมูลด้วยวิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างการสุ่มแบบกลุ่มหรือพื้นที่ (Cluster Random Sampling) จำนวน 400 คน จาก 11 หมู่บ้าน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม จำนวน 25 ข้อ 3 ด้าน มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.95 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) ผลการวิจัยพบว่า ความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชนที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมือง ในตำบลหัวช้าง อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ โดยภาพรวมมีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาในรายด้าน ดังนี้ 1. ด้านความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชนในชุมชน พบว่า ผู้นำใช้วิธีการติดต่อพบปะกับสมาชิก ในชุมชนช่วงเวลาที่ดำรงตำแหน่งอยู่ โดยพบปะด้วยตนเอง ทุกครั้งที่มีโอกาสและพบปะเมื่อมีการประชุม 2. ด้านรูปแบบและโครงสร้างของเครือข่ายของสังคม ระบบอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชน พบว่า รูปแบบการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ลักษณะพึ่งพาเอื้อเฟื้อต่อกัน และ 3. ด้านความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนมีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในชุมชน พบว่า ผู้นำชุมชนเป็นผู้ให้ความร่วมมือกับทางราชการในการเผยแพร่ความรู้ ด้านการปกครองแบบประชาธิปไตยแก่ประชาชนในชุมชน
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่าหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนาญาตจากวารสารวิชาการ ฯ ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กัมพล เพ็ชรล้อมทอง, สุรภา เอมสกุล, และธนัสถา โรจนตระกูล. (2564, ธันวาคม). กระบวนการสร้างชุมชนเข้มแข็งอย่างยั่งยืนแบบพึ่งพาตน. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(12), 354 - 368.
จำนวนประชากรของตำบลหัวช้าง. (2565). ข้อมูลทั่วไปตำบลหัวช้าง อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ. สืบค้น มีนาคม 28, 2565 จาก http://www.tambonhuachang.go.th/index.php?op=dynamiccontent&id=24380.
ถนิษฐา พึ่งเพียร, และธัญรัตน์ วิเชียรวงศ์. (2563, มกราคม - เมษายน). ความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนและการมีส่วนร่วมของประชาชนในจังหวัดอ่างทอง. วารสารวิชาการไทยวิจัยและการจัดการ, 1(1), 71 - 81.
พระครูวาทีธรรมวิภัช, พระครูวิจิตรรัตนวัตร, พระครูรัตนสุดากร, และไพรัตน์ ฉิมหาด. (2563, พฤษภาคม). ระบบอุปถัมภ์กับอำนาจการต่อรองของพรรคการเมือง. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(5), 62 - 71.
พัชรีรัตน์ นาวา. (2562). บทบาทของผู้นำชุมชนกับการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากอย่างยั่งยืน. การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วินิจ ผาเจริญ, สุริยจรัส เตชะตันมีนสกุล, สถาพร แสงสุโพธิ์, และนนท์ น้าประทานสุข. (2565, กรกฎาคม - ธันวาคม). บทบาทผู้นำชุมชนท้องถิ่นในการเสริมสร้างความเข้มแข็งและยั่งยืนตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของชุมชนบ้านโป่งกุ่ม ตำบลป่าเมี่ยง อำเภอดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสันติสุขปริทรรศน์, 3(2), 1 - 12.
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2561). การมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สรายุทธ์ หอมจันทร์. (2563). ภาวะผู้นำของกำนันผู้ใหญ่บ้านที่ส่งผลต่อการบริหารราชการส่วนท้องที่ในจังหวัดสุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
อุดม คุมา.(2555). ความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ของผู้นำชุมชนกับประชาชนที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองในตำบลพระบาท อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยนอร์ทเชียงใหม่.
อุราชนก คงกล่ำ. (2561). ระบบอุปถัมภ์ในระบบราชการไทย: วาระแห่งชาติที่ต้องเร่งแก้ไข. ใน การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 13 “วิถีนวัตกรรมไทยด้วยการพัฒนางานวิจัย” วันที่ 1 – 2 ธันวาคม 2561 (หน้า 13 - 22). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.
Best, J. W. (1977). Research in Education (3rd ed). Englewood Cliffs. New Jersey: Prentice Hall, Inc.
Likert, R. (1976). Management Styles and The Human Component. New York: AMACOM.
Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed). New York: Harper and Row Publications.
