Strengthening Human Relations Among Students in The Field of Early Childhood Education with The Approach to Multicultural Education

Main Article Content

Tanaporn Thaewthaisong
Panida Nueangpanom

Abstract

   The objectives of this research were to: 1. strengthen the human relations of first-year early childhood education students using a multicultural education approach, and 2. compare the human relations of these students before and after implementing the multicultural education approach. The sample consisted of 28 first-year early childhood education students enrolled in the second semester of the 2023 academic year at the Faculty of Education, Thepsatri Rajabhat University. The research instruments included: 1. a teaching and learning management plan (MCF 3) based on multicultural education guidelines for the course on organizing language and communication activities for early childhood, comprising 10 plans; and 2. a human relations assessment form with a 10-item, 50-point rating scale. The statistical methods used were mean, standard deviation, and t-test.  The research results indicated that: 1) first-year early childhood education students who participated in activities designed to strengthen human relations through a multicultural education approach showed improved human relations; and 2) there was a statistically significant increase in human relations scores after the activities compared to before, with significance at the .05 level.           

Article Details

How to Cite
Thaewthaisong, T., & Nueangpanom , P. . (2024). Strengthening Human Relations Among Students in The Field of Early Childhood Education with The Approach to Multicultural Education. Faculty of Humanities and Social Sciences Thepsatri Rajabhat University Journal, 15(2), 69–82. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/truhusocjo/article/view/273020
Section
Research Article

References

นงเยาว์ เนาวรัตน์, และคณะ. (2562). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์: การพัฒนาหลักสูตรพหุวัฒนธรรมศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัยในพื้นที่ชายขอบ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

_______. (2553). การวิจัยสำหรับครู (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

บุญช่วง ศรีธรราษฎร์. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกับประสิทธิภาพการทำงานของนักบัญชีธุรกิจอุตสาหกรรมในเขตจังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พระไพศาล วิสาโล. (2550). สร้างสันติด้วยมือเรา: คู่มือสันติวิธีสำหรับนักปฏิบัติการไร้ความรุนแรง. นครปฐม: ศูนย์ศึกษาและพัฒนาสันติวิธี.

วรันธร อรรคปทุม, และเสาวนีย์ เจียมจักร. (2565, กันยายน - ธันวาคม). ผลการใช้กิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างมนุษยสัมพันธ์ของนักศึกษาครู มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 16(3), 196 - 204.

แวววรรณ ชนมาสุข. (2556). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการทำงานของเพื่อนร่วมงานกับประสิทธิภาพในการทำงานของพนักงานในบริษัทแห่งหนึ่งในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

โศภิตา เถนว้อง, และจินตนา สรายุทธพิทักษ์. (2562, เมษายน - มิถุนายน). การจัดโปรแกรมกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์เพื่อสร้างเสริมมนุษยสัมพันธ์สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(2), 369 – 388.

สุธิรัช ชูชื่น. (2555, กรกฎาคม - ธันวาคม). พหุวัฒนธรรมศึกษาใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้...ทางเลือก หรือทางรอด?. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล, 8(2), 123 - 136.

Bank, A. J. (2007). Multicultural Education: Issues and Perspectives. Boston: Allyn & Bacon.