ครอบครัวลุ่มน้ำโขงกับบริบทความเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21 ครอบครัวลุ่มน้ำโขงกับบริบทความเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
กระแสโลกาภิวัตน์ซึ่งเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้กลุ่มประเทศลุ่มน้ำโขงต้องปรับเปลี่ยนนโยบายด้านต่าง ๆ ซึ่งเปรียบเสมือนเข็มทิศนำพารัตนาวานามว่าประเทศกลุ่มลุ่มน้ำโขงให้หลุดพ้นจากบ่วง 3 กับดักที่เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาประเทศ ประกอบด้วย 1) กับดักรายได้ปานกลาง 2) กับดักความเหลื่อมล้ำ และ 3) กับดักความไม่สมดุลด้านการพัฒนา เพราะถ้าประเทศกลุ่มลุ่มน้ำโขงผ่านกับดักนี้ จาก “กลุ่มประเทศกำลังพัฒนา” จะเป็น “กลุ่มประเทศพัฒนาแล้ว” เทียบเท่ากับชาติตะวันตกอย่างสมภาคภูมิ ดังนั้นต้องเร่งพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้สามารถสร้างองค์ความรู้มากกว่าการสั่งสมความรู้ เพื่อยกระดับเศรษฐกิจด้วยมิติด้านความหลากหลายทางวัฒนธรรมผนวกกับระบบเทคโนโลยีสมัยใหม่ รวมทั้งการเปลี่ยนแปลงการดำเนินชีวิตผ่านประสบการณ์ทางตรง ทางอ้อมและสร้างมุมมองใหม่ และสร้างสรรค์นวัตกรรม โดยมีการปรับเปลี่ยนใน 4 มิติ ดังนี้ 1) ความมั่นคั่งทางเศรษฐกิจ 2) ความอยู่ดีมีสุขของผู้คนในสังคม 3) การยกระดับศักยภาพและคุณค่าของมนุษย์ และ 4) การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โดยเป้าหมายของการพัฒนาคือ การยกระดับคุณภาพชีวิตของประชากรให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มคนที่ต้องเพิ่มศักยภาพ ผู้ด้อยโอกาสหรือผู้ที่กำลังประสบกับปัญหาความยากจนอย่างมาก ภารกิจสำคัญคือต้องทำให้บุคคลมีโอกาสทางสังคมภายใต้บริบทความไม่แน่นอน การเปลี่ยนแปลง การปรับตัวและการไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง โดยเน้นการป้องกันความเสี่ยงให้หลุดพ้นบ่วงกับดักความยากจน ด้วยการสร้างโอกาสผนวกกับการเสริมสร้างศักยภาพที่ตัวบุคคล โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณสามเหลี่ยมเศรษฐกิจของทวีปเอเชียจะมีบทบาทมากขึ้น ซึ่งกฎกติกาของโลกเดิมมิสามารถปรับใช้ในสนามการค้าโลกใหม่และเมื่อขาดการเตรียมความพร้อมด้านการเปลี่ยนแปลงของโลกและกำหนดยุทธศาสตร์เชื่อมกับประเทศสมาชิกในอาเซียน ประเทศสมาชิกในกลุ่มลุ่มน้ำโขงอาจสูญเสียโอกาสการพัฒนาเศรษฐกิจหรือแม้แต่เสียเปรียบด้านการค้าในท้ายที่สุดแต่จุดแข็งของทรัพยากรมนุษย์ในประเทศกลุ่มลุ่มแม่น้ำโขงนั้นมีความหลากหลายในมิติต่าง ๆ โดยส่วนที่เหลือควรเติมเต็มด้านนโยบายภาครัฐให้มีความชัดเจน มีความต่อเนื่อง มีการบริหารจัดการที่ดีผนวกกับระบบเทคโนโลยี เหล่านี้ส่งผลให้ประเทศสมาชิกในกลุ่มลุ่มน้ำโขงสามารถก้าวกระโดดไปไกล สมกับยุคแห่งการปฏิวัติอุตสาหกรรม ครั้งที่ 4
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
The content and information presented in articles published in the Academic Journal of the Faculty of Humanities and Social Sciences, Thepsatri Rajabhat University, are solely the opinions and responsibilities of the respective authors. The editorial board of the journal neither necessarily agrees with nor assumes any responsibility for such content in any manner whatsoever.
All articles, information, content, and images published in the Academic Journal of the Faculty of Humanities and Social Sciences, Thepsatri Rajabhat University, are the copyright of the journal. Any person or organization wishing to reproduce, disseminate, or otherwise utilize all or any part thereof must obtain prior permission from the Academic Journal of the Faculty of Humanities and Social Sciences, Thepsatri Rajabhat University.