คุณค่าและความเปลี่ยนแปลงเรือนพื้นถิ่นมลายู : กรณีศึกษาชุมชนริมคลองตำมะลัง จังหวัดสตูล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงเรือนพื้นถิ่นมลายู ชุมชนที่เลือกมาศึกษา คือ ชุมชนริมคลองตำมะลัง จังหวัดสตูล ซึ่งเป็นชุมชนที่ติดกับชายแดนส่วนใต้สุดของประเทศไทยฝั่งทะเลอันดามัน ด้านตะวันตกติดกับพื้นที่ทางตอนเหนือสุดของประเทศมาเลเซีย ได้แก่ ปะลิส เกดะห์ ปีนังและเปรัก นับได้ว่าเป็นต้นกำเนิดของเรือนมลายูในแถบชายฝั่งทะเลอันดามัน งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์หลัก 3 ประการประกอบด้วย (1) เพื่อทำความเข้าใจเรือนพื้นถิ่นมลายูในชุมชนริมคลองตำมะลัง ในเรื่องสภาพแวดล้อมและที่ตั้ง สถาปัตยกรรม และประโยชน์ใช้สอย (2) เพื่อระบุคุณค่าและความแท้ของเรือนพื้นถิ่นมลายู (3) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงของเรือนพื้นถิ่นมลายู เพื่อเสนอแนวทางการอนุรักษ์และฟื้นฟูเรือน วิธีวิจัยประกอบด้วย การเก็บข้อมูลภาคเอกสารเพื่อเป็นข้อมูลพื้นฐานในการอ้างอิงถึงลักษณะของเรือนพื้นถิ่นมลายู และการเก็บข้อมูลภาคสนามด้วยวิธีการสัมภาษณ์ สำรวจ รังวัด บันทึกภาพ งานวิจัยนี้เลือกเรือนพื้นถิ่นมลายูที่มีอายุ 100 ปี ถึงเรือนที่มีอายุ 40 ปี จำนวน 4 หลังที่ยังแสดงถึงอัตลักษณ์ของเรือนมาเป็นกรณีศึกษา ข้อมูลที่เก็บมาได้จะถูกนำมาวิเคราะห์เพื่อจัดแบ่งประเภทของเรือน พบว่าความเข้าใจคุณค่าและการเปลี่ยนแปลงของเรือนพื้นถิ่นมลายู รวมถึงปัจจัยที่นำไปสู่ความเปลี่ยนแปลงและการปรับตัวของพื้นที่ชุมชนริมคลองตำมะลัง
Article Details
References
Araya Santisan, Prawut Yaemyonngam, Thitiwut Chaisawat-aree, Sani Limthongsakul, & Wutthipong Thaweewong. (2005). Complete report on Thai Muslim houses in the 4 southern border provinces: Wisdom, development, and the interrelationship of Thai-Tai vernacular houses: Architectural features Environment in local houses. Thailand Research Fund.
Ashihara, Y. (1986). The aesthetic townscape. Journal of Aesthetics and Art Criticism, 44(4), 416-417.
Catanese, A. J., & Snyder, J. C. (1979). Introduction to urban planning. McGraw-Hill.
Chandrarat Hemwet. (2001). Traditional Thai Muslim houses in 4 southern border provinces (Pattani, Yala, Narathiwat and Satun)[Unpublished master thesis]. Silpakorn University.
Ching, F. D. K. (1996). Architecture: Forms, space, and order. Wiley.
Cullen, G. (1995). The concise townscape. Architectural Press.
Discourses, O. (2017). Experiences in Europe, South and East Asia. In K. Weiler & N. Gutschow (Eds.), Authenticity in architectural heritage conservation. Springer.
Documents for organizing knowledge about mangrove forests participation promotion and development kit a hundred stories “Ao Tammalang” way of life and local wisdom. (2010). Department of Marine and Coastal Resources, Ministry of Natural Resources and Environment.
Feilden, B. M. (1994). Conservation of historic buildings. Butterworth Architecture.
Feilden, B. M. (2003). Conservation of historic buildings. Architectural Press.
Feilden, B. M., & Jokilehto, J. (1998). Management guidelines for world cultural heritage sites. ICCROM.
Garnham, H. L. (1985). Maintaining the spirit of place: A process for preservation of town character. PDA.
Gibbs, P. (1987). Building a Malay house Singapore. Oxford University Press.
Hayden, D. (1995). The power of place: Urban landscapes as public history. The MIT Press.
ICOMOS. (1987). Charter for the conservation of historic towns and urban area (Washington charter 1987). https://www.icomos.org/images/DOCUMENTS/Charters/towns_e.pdf
ICOMOS. (1999). The Burra charter: The Australia ICOMOS charter for places of cultural significance. https://openarchive.icomos.org/id/eprint/2145/
ICOMOS. (2002). Principles for the conservation of heritage sites in China. https://openarchive.icomos.org/id/eprint/1650/
ICOMOS. (2005). Vienna memorandum on "World heritage and contemporary architecture – Managing the historic urban landscape" and decision 29 COM 5D. https://whc.unesco.org/en/documents/5965
ICOMOS. (2007). ICOMOS Ename charter for the interpretation and presentation of cultural heritage sites. https://www.academia.edu/16611397/ICOMOS_Ename_Charter_for_the_Interpretation_and_Presentation_of_Cultural_Heritage_Sites
ICOMOS. (2011). The Valletta principles for the safeguarding and management of historic cities, tower, and urban areas. https://www.semanticscholar.org/paper/The-Valletta-Principles-for-the-Safeguarding-and of/a5f27e339325edcbc7458b41b7266ae7f542f1c5
Khet Rattanachana, Temduang Sawetchinda, Raweewan Choumpruk, & Kuson Natachart. (1994). Thai Muslim houses in the southern border provinces. Amarin.
Kriangkrai Kerdsiri. (2014, September-December). The overall landscape, community culture and vernacular architecture of houses in the Songkhla Lake Basin. Gable Journal: Academic Journal Faculty of Architecture Silpakorn University, 11, 177-213.
Lluvia, K. D. M., Marín, L., & Kovač, D. (2012). Native species: Identification, conservation, and restoration. Nova Science.
Local development plan document (2018-2022) issue 3. (2018). Tammalang Subdistrict Administrative Organization.
Lynch, K. (1960). The image of the city (Vol. 11). MIT Press.
Office of Natural Resources and Environmental Policy and Planning. (2014). Project to study, survey, prepare, registers and maps of old community areas in the northern and southern regions. Property Print.
Oliver, P. (1997). Encyclopedia of vernacular architecture of the world: Cultures and habitats. Cambridge University Press.
Orbasli, A. (2007). Architectural conservation: Principles and practice. Wiley.
Ornsiri Panin, Weera Inpangthang, Chaisit Dankittikul, Singhanat Saengsihanat, Kawin Wongwitkarn, Songyot Weerataweemas, & Sani Limthongsakul. (2004). Wisdom, development, and interrelationship of Thai-Tai vernacular houses: Characteristics of environmental architecture in southern Thai Buddhist vernacular houses. Thailand Research Fund.
Pinrat Kanchanathiti. (2009). Conservation of architectural and community heritage. Faculty of Architecture Chulalongkorn University.
Rawiwan Olanratmanee. (2015). Household patterns of ethnic groups in Southeast Asia. Chiang Mai University Press.
Russanakorn Amornphong. (2002). Vernacular Thai Buddhist houses in the southern border provinces [Unpublished master thesis]. Silpakorn University.
The Satun Provincial Cultural Center. (1990). Satun province historical document collection: Concerning the history and governance of Satun province. The Center.
UNESCO Office Bangkok and Regional Bureau for Education in Asia and the Pacific, Engelhardt, Richard A., Rogers, Pamela Rumball.(2009). “Hoi An” protocols for best conservation practice in Asia: Professional guidelines for assuring and preserving the authenticity of heritage sites in the context of the cultures of Asia. Https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000182617
U.S. Department of the Interior. (2013). Preserving historic architecture: The official guidelines. Skyhorse.
Wilson, P. (1987). A Malay village and Malaysia. Harb Press.
Yuan, L. J. (1991). The Malay house: Rediscovering Malaysia's indigenous shelter system. Institut Masyarakat.
Yusnani Bt Husli. (2011). The assessment of measurement application for timber traditional Malay house [Unpublished graduate thesis]. University Malaysia Pahang.