การเตรียมการด้านที่อยู่อาศัยก่อนเกษียณของแรงงานก่อสร้าง 4 บริษัท ในเขตกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

แรงงานก่อสร้างที่พักอาศัยในแคมป์คนงานเป็นช่วงเวลานาน หลังจากเกษียณอายุแล้วไม่สามารถอาศัยอยู่ในแคมป์ได้จากปัญหาดังกล่าว บทความนี้จึงได้ศึกษากลุ่มแรงงานก่อสร้างที่ปฏิบัติงานอยู่ในโครงการก่อสร้าง และพักอยู่ในแคมป์คนงานที่รับผิดชอบโดย 4 บริษัทกรณีศึกษา ซึ่งเป็นบริษัทรับเหมาก่อสร้างขนาดใหญ่ที่จดทะเบียนอยู่ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย เพื่อวิเคราะห์การเตรียมการด้านที่อยู่อาศัยของแรงงานก่อสร้างก่อนเกษียณอายุของแรงงานก่อสร้างชาวไทย และชาวเมียนมา และเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างผู้ที่มีการเตรียมการด้านที่อยู่อาศัย และผู้ที่ไม่มีการเตรียมการด้านที่อยู่อาศัยชาวไทย กับชาวเมียนมา ด้วยการเก็บแบบสอบถามจากกลุ่มแรงงานก่อสร้างชาวไทย และชาวเมียนมา กลุ่มละ 400 ตัวอย่าง จากกลุ่มประชากรแรงงานก่อสร้างในบริษัทกรณีศึกษาจำนวน 2,471 คน

จากการศึกษากลุ่มแรงงานก่อสร้างที่มีการเตรียมการด้านที่อยู่อาศัยก่อนเกษียณชาวไทย ร้อยละ 84.25 มีอายุช่วง 31-45 ปี มีความต้องการซ่อมแซมในส่วนที่ชำรุดทรุดโทรม และชาวเมียนมา ร้อยละ 67.25 มีช่วงอายุไม่เกิน 30 ปี มีความต้องการปรับปรุงภายใน ตามลำดับ ซึ่งทั้งหมดมีกรรมสิทธิ์ที่อยู่อาศัยหรือจะได้รับมรดกในภูมิลำเนาเดิม แต่ส่วนใหญ่มาจากกลุ่มที่ไม่มีการวางแผนด้านที่อยู่อาศัยก่อนเกษียณ เนื่องจากรายได้ไม่เติบโตตามประสบการณ์ทำงาน มีอุปสรรคจากปัจจัยด้านตำแหน่งงาน ระยะเวลาการทำงานในประเทศไทย และกลุ่มแรงงานก่อสร้างที่ไม่ได้เตรียมการด้านที่อยู่อาศัยชาวไทย ร้อยละ 16.75 เพศหญิง และชาวเมียนมา ร้อยละ 32.75 เพศชาย ทั้งหมดไม่มีกรรมสิทธิ์ที่อยู่อาศัยในภูมิลำเนาเดิม และส่วนใหญ่มาจากกลุ่มที่ไม่มีการวางแผนด้านที่อยู่อาศัยก่อนเกษียณ เนื่องจากรายได้ไม่เติบโตตามประสบการณ์ทำงาน มีอุปสรรคจากปัจจัยด้านเพศ ตำแหน่งงาน ระยะเวลาการทำงานในประเทศไทย

ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มแรงงานก่อสร้างกลุ่มที่ไม่ได้เตรียมการด้านที่อยู่อาศัย ไม่มีกรรมสิทธิ์ในที่อยู่อาศัย ส่วนใหญ่มีอายุไม่เกิน 30 ปี ซึ่งช่วงนี้จะเป็นช่วงอายุที่เหมาะสมกับการผ่อนบ้านสำหรับประชากรที่มีรายได้ปานกลางทั่วไป เนื่องจากการเป็นเจ้าของนั้นสามารถส่งต่อให้ถึงลูกหลานได้ แต่ในปัจจุบันถึงแม้คนกลุ่มนี้จะเริ่มเตรียมการตั้งแต่อายุไม่มาก ยังเป็นเรื่องยากที่จะเปลี่ยนจากผู้ที่ไม่มีกรรมสิทธิ์ เป็นผู้ที่มีกรรมสิทธิ์ในที่อยู่อาศัยได้ เนื่องจากปัญหาเรื่องราคาที่ไม่สามารถทำให้เข้าถึงได้โดยคนทุกกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กลุ่มแรงงานที่มีรายได้น้อย ดังนั้นการเตรียมการด้านที่อยู่อาศัยสำหรับกลุ่มนี้ ผู้วิจัยเสนอให้เช่าที่อยู่อาศัยหลังเกษียณอายุ โดยการเป็นเจ้าของนั้นไม่สามารถช่วยให้เกิดความพร้อมเมื่อเกษียณอายุได้ เนื่องจากการเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัยนั้น ต้องเป็นหนี้ในระยะยาวกว่าคนกลุ่มอื่น ความไม่มั่นคงของรายได้ทำให้คนกลุ่มนี้มีโอกาสสูญเสียที่อยู่อาศัย และอยู่ในวงจรหนี้สิน ดังนั้นการเป็นเจ้าของที่อยู่อาศัย ในระยะยาวอาจเป็นภาระสำหรับคนกลุ่มนี้มากกว่าการเช่า