การศึกษาประสิทธิภาพและทัศนคติของนักศึกษาชั้นปีที่ 3 ต่อการใช้สื่อการเรียนภาษาอังกฤษ ชุดการฟังอย่างมีวิจารณญาณ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์ 1) เพื่อหาประสิทธิภาพของสื่อการเรียนภาษาอังกฤษชุดการฟังอย่างมีวิจารณญาณตามเกณฑ์ 75/75 2)เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ด้านการฟังอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาก่อนเรียนและหลังเรียนต่อการใช้สื่อการเรียนภาษาอังกฤษชุดการฟังอย่างมีวิจารณญาณ 3)เพื่อวัดทัศนคติของนักศึกษาต่อการใช้สื่อการเรียนภาษาอังกฤษชุดการฟังอย่างมีวิจารณญาณโดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ นักศึกษาคณะมนุษยศาสตร์ สาขาวิชาภาษาอังกฤษ จำนวน 20 คน ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2562 ณ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน โดยใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย สื่อการเรียนภาษาอังกฤษชุดการฟังอย่างมีวิจารณญาณ แบบทดสอบก่อนเรียน แบบทดสอบหลังเรียน แบบประเมินทัศนคติ สถิติที่ใช้การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ ค่าความยากง่าย ค่าอำนาจจำแนก ค่าความเชื่อมั่น ค่าความเที่ยงตรง ค่าประสิทธิภาพของเครื่องมือ E1/E2 และการทดสอบค่าที่สูตร (t-test dependent)
ผลการวิจัยพบว่า 1)ผลของประสิทธิภาพสื่อการเรียนภาษาอังกฤษ ชุดการฟังอย่างมีวิจารณญาณมีประสิทธิภาพที่ 76.81/88.13 ซึ่งมีประสิทธิภาพสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษ มีคะแนนหลังเรียนสูงกกว่าก่อนเรียน โดยมีคะแนนเฉลี่ยที่ 35.25 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 2.39 ซึ่งผลสัมฤทธิ์ทางด้านการฟังภาษาอังกฤษหลังเรียนมีค่าสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ 3) ผู้เรียนมีทัศนคติต่อสื่อการเรียนภาษาอังกฤษ ชุดการฟังอย่างมีวิจารณญาณในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.65 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.47
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรุงเทพธุรกิจ. (2562). ไขปัญหาทักษะ 'ภาษาอังกฤษ' คนไทย 'ร่วง' ซ้ำซ้อน เพราะอะไร?. สืบค้นเมื่อ 21 พฤษภาคม 2563. จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/ detail/865234
ประชาชาติธุรกิจออนไลน์. (2561). EF สำรวจการใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ 2 ทั่วโลก เผยอันดับของไทยรั้งท้ายในเอเชีย. สืบค้นเมื่อ 21 กันยายน 2562. จาก https://www. prachachat.net/education/news-250827
รุ่งพนอ รักอยู่ และ สุชาดา รัตนวาณิชย์พันธ์. (2560). ความสามารถด้านการฟังภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักศึกษาไทยที่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศในสถาบันการพลศึกษาในเขตภาคกลาง. วารสารชุมชนวิจัย. 11(3). 81-94.
ฤทัยรัตน์ ศรีพวงมาลัย. (2561). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ด้านการฟังภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจโดยการจัดการเรียนรู้ผ่านพอดคาสต์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนหนองกุงศาลาน้ำเที่ยงวิทยากร. การค้นคว้าอิสระ สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ ภาควิชาหลักสูตรและวิธีสอน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วริสสร วิรัชนีกรพันธ์. (2557). ผลการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนแบบฝึกทักษะที่ส่งผลต่อความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนแวนต์ กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal ฉบับมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 7(1). 479-494.
เสาวลักษณ์ เมฆแดง และ สมพร ร่วมสุข. (2557). การพัฒนาแบบฝึกการฟังอย่างมีวิจารณญาณสำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 6(2). 143-144.
