QUALITY OF LIFE OF DISABLED PEOPLE WHO RECEIVE LIVING ALLOWANCES IN TALAT RAENG SUBDISTRICT MUNICIPALITY BAN KHWAO DISTRICT CHAIYAPHUM PROVINCE

Main Article Content

Jirapat Ittkul
Sompong Suwanphuma
Nutdanai Kaewponngam

Abstract

This research has the following objectives: 1) to measure the quality of life of people with disabilities in Talat Raeng Subdistrict. Ban Khao District Chaiyaphum Province 2) To analyze factors affecting the quality of life of disabled people who receive living allowances in Talat Raeng Subdistrict Municipality Ban Khao District Chaiyaphum Province and 3) to study problems and obstacles in improving the quality of life of people with disabilities who receive living allowances in Talat Raeng Subdistrict Municipality. Ban Khao District Chaiyaphum Province and find solutions It is a mixed quantitative and qualitative research using questionnaires and interviews. The sample group used in the research included disabled people who received living allowances in Talat Raeng Subdistrict Municipality. Ban Khao District Chaiyaphum Province There was a total of 260 people and a group of 10 interviewees. The statistics used in the research were frequency and percentage values, multiple regression values. Use the descriptive method of summarizing interpretation and descriptive analysis from suggestions.


           The research found that: 1) from the analysis of the quality of life in every physical aspect, it was found to be at a moderate level. And in addition, there are 2 items which are not included in the 4 components: satisfaction with health provides a low average and quality of life level of living provides a moderate average.                       2) Physical variables (X1) and psychological variables (X2) can together explain the variation in the quality of life of people with disabilities who receive living allowances in Talat Raeng Subdistrict Municipality. Ban Khao District Chaiyaphum Province, the physical aspect received 8.1 percent, with the psychological variable Have a positive influence while physical variables have a negative influence where the physical variables and the mental variables It has the greatest influence on the general condition of the quality of life of the people in Roi Et Province (Beta=.284). 3) Not being cared for by children in the family Failure to improve the quality of life and physical health of people with disabilities relevant agencies pay little attention to improving the quality of life of people with disabilities to be physically healthy. Organizing monthly or annual health check-up activities for people with disabilities is not yet effective. Strengthening the development of quality of life regarding physical health is not comprehensive. His network partners come to improve the quality of life for people with disabilities, not as much as they should Advice on maintaining health, especially exercise, may cause discomfort. Therefore, a Subdistrict doctor should be arranged to take care of them regularly to solve problems and obstacles by organizing project activities to create happiness and bright life and solve concrete problems.

Article Details

How to Cite
Ittkul, J., Suwanphuma, S., & Kaewponngam, N. (2024). QUALITY OF LIFE OF DISABLED PEOPLE WHO RECEIVE LIVING ALLOWANCES IN TALAT RAENG SUBDISTRICT MUNICIPALITY BAN KHWAO DISTRICT CHAIYAPHUM PROVINCE. Academic Journal of Mahamakut Buddhist University Roi Et Campus, 13(1), 402–411. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/270818
Section
Research Article

References

กันญาณี ศรีสุรักษ์. (2559). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการจัดการศึกษาของโรงเรียนพลูตาหลวงวิทยา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์ : มหาวิทยาลัยบูรพา.

ฐิตินัน บุญภาพ คอมมอน. (2556). บทบาทของสื่อใหม่ในการสร้างค่านิยมทางสังคมและอัตลักษณ์ของเยาวชนไทยในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

ทับทิม ศรีวิไล, ภมร ขันธะหัตถ์ และ ธนิศร ยืนยง. (2565). การบริหารการพัฒนาที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตคนพิการโดยกรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการในเขตภาคกลาง. วารสารรัชต์ภาคย์. 16(49). 371-385.

ปกรณ์ วชิรัคกุล. (2541). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้พิการในจังหวัดพิษณุโลก. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

พิศโสภา ทีฆาวงค์. (2560). คุณภาพชีวิตการทำงานของพนักงานส่วนตำบลในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์หลักสูตรสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

วิชุพรรณ ทินนบุตรา. (2559). แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนพิการที่ใชรถเข็นในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ. 26(1). 207-232.

วินัย อินเสมียน. (2563). การพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการทางการเห็นตามหลักภาวนา 4 ของสมาคมคนตาบอดเขาสวนกวาง อําเภอเขาสวนกวาง จังหวัดขอนแก่น. วารสารสหวิทยาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 4(2). 399-416.

สําราญ จูช่วย. (2555). วิถีชีวิตคนในชุมชนริมคลองบางกอกน้อยตอนบนจังหวัดนนทุรีที่สอดคล้องกับแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร : วิทยาลัยราชพฤกษ์.

Gusky, O. (1996). Leading mind: an anatomy of leadership. New York : Basic Book.

WHO. (1993). Training on Management of Human Resource for Health. Geneva : Publication Part A.