THE DEVELOPMENT OF INSTRUCTIONAL PACKAGES USING COOPERATIVE LEARNING ON DIGITAL MULTIMEDIA FOR INSTRUCTION FOR STUDENTS’ FACULTY OF EDUCATION PITCHAYABUNDIT COLLEGE
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) to develop the instructional packages using cooperative learning with an effectiveness criterion of 80/80 2) to compare the students' learning achievement between before and after studying through the instructional packages using cooperative learning 3) to compare achievement of students after learning with the instructional packages using cooperative learning with the criteria of 80 percent and 4) to study the satisfaction of students towards learning with the instructional packages using cooperative learning. The sample group consists of 26 students from the faculty of education, cluster random sampling. The research instruments consisted of: 1. the instructional packages using cooperative learning 2. learning achievement assessment test with difficulty level during 0.47 - 0.78 and discrimination index during 0.25 - 0.85 with a reliability of 0.89 3) the satisfaction questionnaire. The statistics for data analysis comprised percentage, mean, standard deviation, E1/E2, dependent t-tests and one samples t-test.
The research found that: 1) The development of instructional packages using cooperative learning was 82.76/83.85 as the defined criterion of 80/80. 2) The students' learning achievement after studying through the instructional packages using cooperative learning was higher than before at the .01 level of statistical significance. 3) The students' learning achievement with the instructional packages using cooperative learning on digital multimedia for instruction is higher than the percentage criteria 80 statistically significant at the .01 level and 4) The students' satisfaction who studied through the instructional packages using cooperative learning was at the high level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2542 แก้ไข เพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พุทธศักราช 2545. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพุทธศักราช 2553 (ฉบับที่ 3). กรุงเทพมหานคร : บริษัทสยาม สปอรต์ซินดิเคทจำกัด.
คณะศึกษาศาสตร์. (2562). หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนหลักสูตรใหม่ พ.ศ.2562. หนองบัวลำภู : วิทยาลัยพิชญบัณฑิต.
งานทะเบียนและประมวลผล. (2565). รายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ปีการศึกษา 2565. หนองบัวลำภู : วิทยาลัยพิชญบัณฑิต.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2538). การทดสอบประสิทธิภาพชุดการสอน เอกสารการสอนชุดวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา หน่วยที่ 1 – 5. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ธีรภัทร์ สุขสบาย. (2561). การพัฒนาชุดการสอนรายวิชาการสอนการเรียนภาษาไทยสำหรับนิสิตปริญญาตรีชั้นปีที่ 4 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารบัณฑิตวิทยาลัยพิชญทรรศน์. 13(2). 15-21.
ธีระเดช จิราธนทัต. (2562). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและพฤติกรรมการตั้งใจเรียนของนักศึกษาโดยใช้ชุดการสอนที่เน้นวิธีการสอนแบบให้ฝึกปฏิบัติวิชาหลักการศึกษาและปรัชญาการศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์. 13(2). 161-172.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร : สุวีริยาสาส์น.
ประจักษ์ พัฒนพงษ์ศักดิ์. (2560). การพัฒนาชุดการสอนที่เน้นวิธีเรียนแบบร่วมมือเทคนิค (STAD) เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง ลิมิตและอนุพันธ์ของฟังก์ชันของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 14(27). 133-140.
ปาจรีย์ เจริญวงศ์. (2560). การพัฒนาชุดการเรียนการสอนคณิตศาสตร์โดยใช้การเรียนรู้แบบร่วมมือเรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับจำนวนจริง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. บัณฑิตวิยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ปิยนุช ธรรมสุทธิ์. (2566). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิค STAD เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาเศรษฐศาสตร์ กลุ่มสาระสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. คณะครุศาสตร์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณ.
พิมพ์ลดา สินธุนาวา คงรัฐ นวลแปง และเวชฤทธิ์ อังกนะภัทรขจร. (2559). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคการแบ่งกลุ่มผลสัมฤทธิ์ร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยาที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 18(4). 238-250.
ไพศาล หวังพานิช. (2545). การวัดและประเมินผลการเรียน. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิจารณ์ พานิช. (2556). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มูลนิธิสยามกัมมาจล.
สมฤทัย หาญนาดง, สมชาย พาชอบ และเกียรติศักดิ์ ชารีโคตร. (2566). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ STAD เสริมด้วยแบบฝึกทักษะ ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น. 5(3). 22-35.
สินีเนตร นาโควงค์ (2565) การพัฒนาชุดการสอนนาฏศิลป์ เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำ โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยหลักสูตรและการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2552). 19 วิธีจัดการเรียนรู้ : เพื่อพัฒนาความรู้และทักษะ. กรุงเทพมหานคร : ภาพพิมพ์.
Arends, R.I.. (1994). Learning to teach. 3rd ed. Singapore : McGraw-Hill Books.