THE ASSOCIATION WITH THE FALSE FRIENDS (MITTRAPATIRUPAKA) LEADS KING AJATASATTRU TO COMMIT THE CRIME : THEORY OF DIFFERENTIAL ASSOCIATION
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article aimed to present the learning of criminal behavior according to theory of differential association. This theory focused on the frequency, intensity, and duration of association in criminal behavior group more than the environment. This theory showed that the frequency, intensity, and duration of association in criminal behavior group supported the persons to learn the criminal behavior. Whenever, the persons were accepted by the criminal behavior group, it could create the inside motivation to commit the crime. For the example, King Ajatasattru associated with Venerable Devatatta, who was the false friend (Mittrapatirupaka) and criminal behavior. Then, King Ajatasattru learned the criminal behavior and killed King Pimpisara, who was own father.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จำนงค์ ทองประเสริฐ. (2551). พระพุทธเจ้ากับแผนการกู้อิสรภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร : เอดิสัน เพรส โพรดักส์.
จิตติ ติงศภัทย์.(2508). คำอธิบายประมวลกฎหมายอาญา ภาคที่ 1 ตอนที่ 1. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ไทยพิทยา.
ฉัตรกุล พงษ์ธรรม .(2556). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการกระทำความผิดเกี่ยวกับทรัพย์. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. คณะรัฐประศาสนศาสตร์ : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ไชยเจริญ สันติศิริ.(2502). อาชญาวิทยาและทัณฑวิทยา ภาค 1. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ ไทยพิทยา.
ปกรณ์ มณีปกรณ์. (2553). อาชญาวิทยาและทัณฑวิทยา (Criminology and penology). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : เวิลด์เทรด ประเทศไทย.
ผจงจิตต์ อธิคมนันทะ.(2529). สังคมวิทยาว่าด้วยอาชญากรรมและการลงโทษ (Sociology of Crime and Punishment). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
พงศกร อินธิไชย.(2552). การกระทำผิดซ้ำเกี่ยวกับยาเสพติดในเรือนจำของผู้ต้องขังคดียาเสพติดเรือนจำกลางบางขวาง. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พงษ์กฤษณ์ มงคลสินธุ์. (2561). การศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการกระทำผิดซ้ำในคดียาเสพติด. วารสารแสงอีสาน. 15(1). 47-63.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (Dictionary of BUDDHISM). พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาประภาส ปริชาโน. (2552). อินเดีย เนปาล ดินแดนพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : บริษัท สำนักพิมพ์สุภา จำกัด.
มหามกุฏราชวิทยาลัย.(2552). พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปลฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
วรเทพ เวียงแก.(2562). เอกสารประกอบการสอน รายวิชา SO1234 สังคมสงเคราะห์ในกระบวนการ-ยุติธรรม (Social Work in Criminal Justice Process). ขอนแก่น : ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏ ราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน.
สุดสงวน สุธีสร.(2547). อาชญาวิทยา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เสถียร โพธินันทะ. (2541). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
เสถียรพงษ์ วรรณปก. (2555). พุทธศาสนา : ทรรศนะและวิจารณ์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ มติชน.
อรัญ สุวรรณบุปผา. (2518). หลักอาชญาวิทยา. กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพาณิช.
C. Quay, Herbert. (1965). Juvenile Delinquency. New York : D.Van Nastrand Company.
Herbert L. Packer. (1968). The Limits of the Criminal Sanction. California : Standford University Press.
Suttherland, E.H. and Cressey, D.R. (1978). Criminology. New York : J.B. Lippincott Company.