การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย คือ 1) เพื่อศึกษาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนตามความคิดเห็นของครูและบุคลากรทางการศึกษาในโรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1 2) เพื่อเปรียบเทียบการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนตามความคิดเห็นของครูและบุคลากรทางการศึกษาในโรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1 จำแนกตามเพศ และประสบการณ์การทำงาน 3) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะในการดำเงินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนตามความคิดเห็นของครูและบุคลากรทางการศึกษาในโรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย ครู และบุคลากรทางการศึกษาโรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต ปีการศึกษา 2560 จำนวน 145 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามมีค่าความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา (Content Validity) อยู่ระหว่าง 0.67-1.00 และค่าความเชื่อมั่น (Reliability) เท่ากับ 0.94 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้คอมพิวเตอร์โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อหาค่าความถี่ร้อยละค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยโดยใช้ค่า t-test ค่า F-test (One – way ANOVA) และวิเคราะห์เพื่อหาความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธีของ Bonferroni
ผลการวิจัย พบว่า
1) ระดับการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1 ด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล
ด้านการคัดกรองนักเรียนด้านการส่งเสริมนักเรียน ด้านการป้องกันและแก้ไขและด้านการส่งต่อ
มีค่าเฉลี่ยรวมเท่ากับ 4.34, 4.13, 4.05, 3.93 และ 4.03 ตามลำดับ
2) ค่าเฉลี่ยระดับการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1 ของครูที่มีประสบการณ์การทำงาน ต่ำกว่า 7 ปี 7–15 ปี และ มากกว่า 15 ปี ด้านการคัดกรองนักเรียน ด้านการส่งเสริมนักเรียน ด้านการป้องกันและแก้ไข ด้านการส่งต่อ และโดยรวม ไม่แตกต่างกัน ส่วนด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยครูที่มีประสบการณ์การทำงานมากกว่า 15 ปี มีค่าเฉลี่ยสูงกว่าครูที่ประสบการณ์การทำงานน้อยกว่า 7 ปี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนคู่อื่นไม่แตกต่างกัน
3) ผลการศึกษาข้อเสนอแนะการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1 ประกอบด้วย1) ด้านการรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล ครูมีข้อเสนอแนะสรุปได้ว่า การรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล ครูจะต้องจัดเก็บข้อมูลของนักเรียนในห้องเรียนที่ตนเองเป็นครูที่ปรึกษาทุกคน ข้อมูลที่สำคัญ เช่น เบอร์โทรศัพท์ของผู้ปกครองนักเรียนที่สามารถติดต่อได้2) ด้านการคัดกรองนักเรียน ครูมีข้อ เสนอแนะสรุปได้ว่า โรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกตควรจัดทำเครื่องมือที่ไม่ซับซ้อน สั้น และบ่งชี้ถึงสภาพของนักเรียนได้อย่างชัดเจนมาใช้ในการคัดกรองนักเรียน 3) ด้านการส่งเสริมนักเรียนครูมีข้อเสนอแนะสรุปได้ว่า โรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกต ควรจัดกิจกรรมส่งเสริมนักเรียนกลุ่มที่มีความสามารถพิเศษ และนักเรียนกลุ่มเสี่ยงร่วมกันเพื่อให้นักเรียนแต่ละกลุ่มได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ ซึ่งจะช่วยส่งเสริมให้นักเรียนปรับตัวได้อย่างถูกต้องและเหมาะสมต่อไป 4) ด้านการป้องกันและแก้ไข ครูมีข้อเสนอแนะสรุปได้ว่า (1) โรงเรียนเครือข่ายเมืองสาเกตควรมีการรวบรวมปัญหาที่เกิดขึ้นกับนักเรียนแล้วจัดเป็นกลุ่มของปัญหา (2) จัดตั้งศูนย์การแก้ไขปัญหาให้กับนักเรียนภายในเครือข่าย โดยแต่ละโรงเรียนจะมีศูนย์เป็นของตนเองตามความถนัดของครูในโรงเรียนนั้น เช่น โรงเรียน A ครูมีความสามารถในการแก้ปัญหาเกี่ยวกับยาเสพติดก็ให้จัดตั้งศูนย์แก้ปัญหายาเสพติด โรงเรียนอื่นก็จัดตั้งศูนย์แก้ปัญหาในเรื่องอื่นๆและ 5) ด้านการส่งต่อ ครูมีข้อเสนอแนะสรุปได้ว่า การส่งต่อนักเรียนให้กับผู้เชี่ยวชาญภายนอกโรงเรียน ครูจะต้องจัดทำข้อมูลนักเรียนที่ส่งต่ออย่างละเอียดรอบคอบ ชี้ถึงสภาพของปัญหาของนักเรียนที่จะทำการส่งต่ออย่างแท้จริง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต. กระทรวงสาธารณสุข. (2544) . คู่มือครูที่ปรึกษาระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ ร.ส.พ..
กุศล ศรีสารคาม. (2557). สถิติเพื่อการวิจัยและการประยุกต์ใช้ SPSS การวิเคราะห์องค์ประกอบโดยใช้โปรแกรม LISREL และ Amos. กาฬสินธุ์ : ประสานการพิมพ์.
เชาวลิต จินดารัตน์. (2551). การดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาระยองเขต 2. วิทยานิพนธ์ กศ.ม.. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ฐานิยา งามศิริ. (2553). การบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาฉะเชิงเทราเขต 1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม.. มหาวิทยาลัยบูรพา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
พรพิศ นาถมทอง. (2554). การดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามหาสารคามเขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมศักดิ์ วรรณศิริ. (2550). การดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนที่เปิดสอนในระดับช่วงชั้นที่ 3-4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามหาสารคามเขต 1วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2546). คู่มือการบริหารจัดการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อพัฒนาคุณภาพและแก้วิกฤตสังคม. กรุงเทพฯ : ชวนพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2547). การใช้เกณฑ์มาตรฐานของโรงเรียน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์อักษรไทย.
สุธน มูลตรีศรี. (2553). การศึกษาปัญหาการดำเนินงานจัดระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของครูโรงเรียนประถมศึกษาในเขตอำเภอเมืองสระแก้วสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้วเขต 1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม.. ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.