แนวทางการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม คุณธรรม จริยธรรม สำหรับเด็กและเยาวชน ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

Main Article Content

พระครูวิจิตรปัญญาภรณ์ ภูมาพันธ์

บทคัดย่อ

                   การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1)  เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันในการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมคุณธรรม จริยธรรม  สำหรับเด็กและเยาวชนของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย 2) เพื่อสังเคราะห์แนวทางการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมคุณธรรม จริยธรรม  สำหรับเด็กและเยาวชนของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย 3)  เพื่อพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมคุณธรรม จริยธรรม  สำหรับเด็กและเยาวชนของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยตามกระบวนการของเซเลอร์และอเล็กซานเดอร์ (Saylor Galen L. and Alexander William M.) กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหาร วิทยากร/ผู้ช่วยวิทยากร และบุคลากรที่เกี่ยวข้องกับการอบรม จำนวนรวมทั้งสิ้น 291  คน โดยกำหนดกลุ่มตัวอย่างด้วยการสุ่มแบบง่าย การดำเนินการวิจัยครั้งนี้แบ่งออกเป็น 4 ขั้นตอน : 1) สังเคราะห์แนวทางการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม คุณธรรม จริยธรรม สำหรับเด็กและเยาวชน ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย2) การวิจัยเชิงประจักษ์ (Empirical Study) 3) การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (Exploratory Factor Analysis : EFA) และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factor Analysis: CFA) และ 4) สรุปผลการวิจัยแนวทางการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม คุณธรรม จริยธรรม สำหรับเด็กและเยาวชน ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปและสถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (Exploratory Factor Analysis : EFA)  และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factor Analysis: CFA)


                   ผลการวิจัยพบว่า


                   1. สภาพปัจจุบันการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม คุณธรรม จริยธรรม สำหรับเด็กและเยาวชน ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยโดยรวมอยู่ในระดับมากโดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้าน การประเมินผลหลักสูตร รองลงมา ได้แก่ ด้านการใช้หลักสูตร ด้านการกำหนดเป้าหมาย จุดมุ่งหมายและขอบเขต และด้านการออกแบบหลักสูตร


                  2. สังเคราะห์แนวทางการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมคุณธรรม จริยธรรม สำหรับเด็กและเยาวชนของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยจำนวน 4แนวทาง ได้แก่ แนวทางที่1การกำหนดเป้าหมาย จุดมุ่งหมายและขอบเขต แนวทางที่ 2การออกแบบหลักสูตร แนวทางที่ 3การใช้หลักสูตร แนวทางที่ 4การประเมินผลหลักสูตร


                   3. แนวทางการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม คุณธรรม จริยธรรม สำหรับเด็กและเยาวชนของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย จำนวน 4 แนวทาง ประกอบด้วย 50 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ ด้านการออกแบบหลักสูตร 13 ตัวบ่งชี้ ด้านการกำหนดเป้าหมาย จุดมุ่งหมายและขอบเขต 11 ตัวบ่งชี้ ด้านการใช้หลักสูตร 13  ตัวบ่งชี้  ด้านการประเมินผลหลักสูตร 13  ตัวบ่งชี้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ภูมาพันธ์ พ. (2018). แนวทางการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม คุณธรรม จริยธรรม สำหรับเด็กและเยาวชน ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 7(2), 227–236. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/196698
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมการศาสนา, กระทรวงวัฒนธรรม. (2550). แผนพัฒนาส่งเสริมคุณธรรม เสริมสร้างความ.สมานฉันท์ตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง สู่สังคมอยู่เย็นเป็นสุข พุทธศักราช 2551. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). ยุทธศาสตร์การพัฒนาคุณภาพการศึกษา : ระเบียบวาระแห่งชาติ(พ.ศ. 2551-2555). กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.

สุนีย์ ภู่พันธ์. (2546). แนวคิดพื้นฐานการสร้างและการพัฒนาหลักสูตรยุคปฏิรูปการศึกษาไทย. เชียงใหม่ : The Knowledge Center.

สุภมาศ อังศุโชติ และคณะ. (2551).สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์ : เทคนิคการใช้โปรแกรม LISREL. กรุงเทพฯ : บริษัทมิสชั่น มีเดีย จำกัด.

อรสา ปราชญ์นคร. (2523). หลักสูตรและแบบเรียนมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.

Tyler, Ralph W. (1930). Basic Principles of curriculum and Instruction. Chicago : The University of Chicago press.