แนวทางในการจัดการเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ : กรณีศึกษากลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน เทศบาลตำบล บึงเนียม อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)เพื่อศึกษาแนวคิดและพัฒนาการในการจัดตั้งกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน 2)เพื่อศึกษาแนวทางในการจัดการกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน 3)เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินการกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนของเทศบาลตำบลบึงเนียม อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น การศึกษานี้เป็นการศึกษาค้นคว้าเชิงคุณภาพ โดยทำการเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง จากสมาชิกกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน จำนวน 6 คน คณะกรรมการกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน จำนวน 4 คน และเจ้าหน้าที่ของเทศบาลตำบลบึงเนียม จำนวน 2 คน
ผลการศึกษาพบว่า แนวคิดและพัฒนาการกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนของเทศบาลตำบลบึงเนียม มีจุดเริ่มต้นมาจากบริการพื้นฐานที่มีอยู่คู่ชุมชน จากประเพณีวัฒนธรรม โดยผู้สูงอายุจะมีการรวมกลุ่มกันในเรื่องฌาปนกิจสงเคราะห์ ด้วยการมองเห็นว่าจะมีเงินใช้ทำศพเพิ่มมากขึ้น ช่วยแบ่งเบาภาระลูกหลานในการจัดงานศพ และต้องการพัฒนารูปแบบวิธีการดำเนินงาน เพื่อให้กลุ่มได้รับการจดทะเบียนให้ถูกต้องต่อไป
แนวทางในการจัดการกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อนของเทศบาลตำบลบึงเนียม 1)เริ่มดำเนินการเมื่อ พ.ศ. 2559 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อจัดสวัสดิการให้แก่สมาชิกที่เสียชีวิต 2)ส่งเสริมให้สมาชิกออมเงินเพื่อนำมาใช้ในการจัดสวัสดิการให้แก่สมาชิก 3)การดำเนินงานของกลุ่มเป็นไปด้วยความถูกต้อง และป้องกันปัญหาการฉ้อโกง 4)การร่วมมือกันแก้ไขปัญหา เพื่อนำไปสู่เป้าหมายของการดำเนินงาน 5)ปัจจุบันมีสมาชิกรวม 447 คน ครอบคลุมทั้งตำบล 12 หมู่บ้าน
ปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินงานกลุ่มเพื่อนช่วยเพื่อน มีดังนี้ (1)สมาชิกบางครัวเรือนเป็นสมาชิกกลุ่มฌาปนกิจหลายกลุ่ม เมื่อมีการเสียชีวิตเกิดขึ้นจึงต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น (2)มีการจ่ายค่าตอบแทนให้คณะกรรมการ ซึ่งไม่สอดคล้องกับหลักการดำเนินงานฌาปนกิจสงเคราะห์ (3)กลุ่มยังไม่ได้ดำเนินการจดทะเบียนให้ถูกต้องตามพระราชบัญญัติการฌาปนกิจสงเคราะห์ พ.ศ. 2545 (4) ไม่มีการประชุม และไม่มีการชี้แจงข้อมูลรายรับ รายจ่ายให้สมาชิกได้รับทราบ (5) คณะกรรมการมีภาระหน้าที่หลายอย่าง ทำให้การเก็บเงินจากสมาชิกมีความล่าช้า (6) สมาชิกส่งเงินล่าช้า (7) จำนวนสมาชิกของกลุ่มลดลง เนื่องจากคนที่จะเข้าร่วมเป็นสมาชิกกลุ่มอายุยังไม่ถึงเกณฑ์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ประกิต สนธิรัตน์. (2547). คำอธิบายเรียงรายมาตราตามพระราชบัญญัติการฌาปนกิจสงเคราะห์ พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร : แพร่พิทยา.
พระราชบัญญัติการฌาปนกิจสงเคราะห์ พ.ศ. 2545. ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 119. ตอนที่ 42 ก. หน้า 1. 3 พฤษภาคม 2545.
สำนักงานกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว. (2548). คู่มือการจัดฌาปนกิจสงเคราะห์ของส่วนราชการหน่วยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ และองค์กรวิชาชีพ ซึ่งเป็นนิติบุคคลที่อยู่ภายใต้การกำกับของรัฐ. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ. (2556). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2558. จาก http://www.msociety.go.th/ewt_news.php?nid=13522
สุภางค์ จันทวานิช. (2547). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
United Nations. (2009). World Population Ageing. Department of Economic and Social Affairs. Population Division.