รูปแบบการดำเนินชีวิตแบบพึ่งพาตนเองตามหลักสัมมาอาชีวะเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของเกษตรกรภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและพัฒนารูปแบบการดำเนินชีวิตแบบพึ่งพาตนเองตามหลักสัมมาอาชีวะเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของเกษตรกรภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางและเพื่อนำรูปแบบที่สร้างขึ้นไปทดลองใช้กับกลุ่มเป้าหมายและจึงประเมินคุณภาพของรูปแบบโดยจัดให้มีการอบรมเกษตรกรเชิงปฏิบัติการกับกลุ่มที่สนใจเข้าร่วมโครงการ จำนวน 40 คน จำแนกเป็นตัวแทนแต่ละจังหวัดในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง ได้แก่ จังหวัดร้อยเอ็ด 10 คน จังหวัดมหาสารคาม 10 คน จังหวัดกาฬสินธุ์ 10 คน และจังหวัดขอนแก่น 10 คน จากนั้นนำผลการประเมินไปหาประสิทธิภาพ และพัฒนารูปแบบให้มีคุณภาพแล้วนำมาปรับปรุงให้สมบูรณ์ต่อไป
ผลการวิจัยพบว่า การสร้างและพัฒนารูปแบบการดำเนินชีวิตแบบพึ่งพาตนเองตามหลักสัมมาอาชีวะเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของเกษตรกร ประกอบด้วย1)ด้านการดำเนินชีวิต2)ด้านการประกอบอาชีพ3)ด้านการประยุกต์ใช้และการพัฒนาคุณภาพชีวิตที่ยั่งยืนของเกษตรกรควรน้อมนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และศาสตร์พระราชาสู่การปฏิบัติโดยเน้น 5 คำหลัก คือ ศรัทธา กล้าหาญ เอกภาพ ความรู้ คุณธรรม ซึ่งการปรับประยุกต์ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสู่การปฏิบัติอย่างเป็นรูปธรรมในรูปแบบของบันได 9 ขั้น สู่คุณภาพชีวิตของเกษตรกรที่ยั่งยืนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง ได้แก่ ขั้นที่ 1 พอกินขั้นที่ 2-4 พอใช้ พออยู่ พอร่มเย็นขั้นที่ 5 –6 บุญและทานขั้นที่ 7 เก็บรักษาขั้นที่ 8 ขายและขั้นตอนที่ 9 สร้างเครือข่ายเกษตรกรและผลการทดลองใช้และหาประสิทธิภาพของรูปแบบการดำเนินชีวิตแบบพึ่งพาตนเองพบว่า รูปแบบการดำเนินชีวิตแบบพึ่งพาตนเองตามหลักสัมมาอาชีวะเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของเกษตรกรสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
นภาพร อติวานิชยพงศ์. (2557). คนชนบทอีสานกับการทำมาหากิน:ความเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย. วารสารสังคมวิทยามานุษยวิทยา. 33(2). 103-127.
นภาพร อติวานิชยพงศ์. (2557). หนึ่งทศวรรษสังคมอีสานผ่านมุมมองบัณฑิตอาสาสมัครมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. ใน นภาพร อติวานิชยพงศ์ กนกวรรณ ระลึก และกนกวรรณ แซ่จัง ชุดโครงการวิจัยสังคมชนบทไทยในมุมมองบัณฑิตอาสาสมัคร : บทสังเคราะห์องค์ความรู้จากงานศึกษาของบัณฑิตอาสาสมัคร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. โครงการวิจัยโดยการสนับสนุนจากกองทุนวิจัยสำนักบัณฑิตอาสาสมัคร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ประจำปี 2556 : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2557). ชนบทนิยมในการเมืองไทย. มติชนสุดสัปดาห์ (28 พฤศจิกายน –4 ธันวาคม 2557). 5-11.
ปณิตา คุ้มผล. (2552). โรคพิษจากสารกำจัดศัตรูพืช. Annual Epidemiological Surveillance Report 2009. ISSN 0857-6521. สืบค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2561. จาก http://epid.moph.go.th/
พระนิติศาสตร์ ญาณิสฺสโร (สุภาโภชน์). (2558). การศึกษาเชิงวิเคราะห์ทานในสังคหวัตถุตามแนวพุทธปรัชญาเถรวาท. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 4(2). 197-208.
พระราชธรรมนิเทศ (ระแบบ ฐิตญาโณ) (2538). ธรรมปริทรรศน์. กรุงเทพมหานคร : มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระสุชีพ วรญาโณ (อินทร์สำราญ). (2558). การศึกษาเชิงวิเคราะห์การพัฒนาคุณภาพสังคมด้วยการงดเว้นจากการดื่มสุราและเมรัยตามแนวพุทธปรัชญาเถรวาท. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 4(2). 276-289.
พระอภัย อภิชาโต (ชูขุนทด). (2555). การศึกษาหลักธรรมสาหรับพัฒนาพฤติกรรมของมนุษย์ในสังคมปัจจุบัน. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พวงพยอม เหรียญทอง (2541). การประกอบอาชีพแบบพึ่งตนเองของเกษตรกร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
มนตรี แย้มกสิกร. (2550). เกณฑ์ประสิทธิภาพในการวิจัยและพัฒนาสื่อการสอน:ความแตกต่าง 90/90 Standard และ E1/E2. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 19(1). 1-16.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2534). พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถา แปล ชุด 91 เล่ม. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ฤทัยรัตน์ วรกิจโจดม. (2551). พุทธศาสนากับการมีชีวิตยืนยาว. สารนิพนธ์ศิลปศาสตรบัณทิต(ศาสนศึกษา). วิทยาลัยศาสนศึกษา : มหาวิทยาลัยมหิดล.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2546). การวิจัยในชั้นเรียน. กรงเทพมหานคร : โรงพิมพ์สุวีริยาสาส์น.
วิวัฒน์ ศัลยกำธร (2561). ทฤษฎีใหม่กับเศรษฐกิจพอเพียง. สืบค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2561. จาก http://agrinature.or.th/node/169
ศิริวรรณ พิริยคุณธร และคณะ. (2557). ประสบการณ์การนำหลักธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนามาใช้ในการดำเนินชีวิตในชุมชนชนบท. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์. 34(2). 39-52 .
เศรษฐวัฒน์ โชควรกุล. (2555). นโยบายการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารการบริหารปกครอง. 1(1). 146-165.
อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2554). ชนบทอีสานปรับโครงสร้าง ชาวบ้านปรับอะไร. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. ฉบับพิเศษเสรีนิยมใหม่ในเศรษฐกิจอีสาน(1). 5-41.
อุทัย สถิตมั่น. (2552). เศรษฐกิจพอเพียงภาพสะท้อนแนวคิดพุทธศาสนาเพื่อสังคม. รวมบทความวิชาการทางพระพุทธศาสนา การสัมมนาทางวิชาการนานาชาติ เนื่องในวันวิสาขบูชา วันสำคัญสากลของโลก วันที่ 4-6 พฤษภาคม พ.ศ. 2552. 11-30.
Kearney, Michael. (1996). Reconceptualizing the Peasantry : Anthropology in Global Perspective. Colorado : West view Press.
Woods. Michael. (2011). Rural. London and New York : Rout ledge.
