แนวทางการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุในการมีส่วนร่วมพัฒนาชุมชนในจังหวัดขอนแก่น

Main Article Content

วิฑูรย์ วีระศิลป์
ธนกร ศิรมงคลกานต์
พรหมชัย สุพรรณ
บุญเพ็ง สิทธิวงษา

บทคัดย่อ

         บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อศึกษาศักยภาพผู้สูงอายุในการมีส่วนร่วมพัฒนาชุมชนในจังหวัดขอนแก่น 2)เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุในการมีสาวนร่วมพัฒนาชุมชนในจังหวัดขอนแก่นและ 3)เพื่อศึกษาแนวทางพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุในการมีส่วนร่วมพัฒนาชุมชนในจังหวัดขอนแก่น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ จำนวน 384 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน


          ผลการวิจัยพบว่า 1)ระดับศักยภาพผู้สูงอายุในการมีส่วนร่วมพัฒนาชุมชนในจังหวัดขอนแก่น เรียงลำดับด้านมากไปหาน้อยได้ดังนี้ ด้านจิตใจ ด้านร่างกาย ด้านปัญญาด้านความสัมพันธ์ทางสังคม และด้านการมีส่วนร่วมพัฒนาชุมชน ตามลำดับ 2)ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุในการมีสาวนร่วมพัฒนาชุมชนในจังหวัดขอนแก่น โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง 3)แนวทางพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุในการมีส่วนร่วมพัฒนาชุมชนในจังหวัดขอนแก่น ควรให้ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีความคิดที่เป็นระบบ มีประสบการณ์ มีความรู้ มีความคิดเป็นผู้นำ และมีการสื่อสารที่ชัดเจนพอสมควร เท่านั้นที่ใช้ความรู้ ความเชี่ยวชาญมาช่วยทำงานพัฒนาชุมชน พัฒนาผู้สูงอายุจากภาระให้เป็นพลัง ด้านการมีส่วนร่วมของผู้สูงอายุ คือ การจัดกิจกรรมสันทนาการให้กับผู้สูงอายุ สร้างอาชีพการเชิญวิทยากร อาจารย์สอนอาชีพที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุ การบริหารจัดการการจัดตั้งชมรมมีประธานชมรมเป็นตัวแทนประสานงานในการพัฒนาอย่างมีส่วนร่วมและวางกรอบแนวทางในการบริหารจัดการอย่างมีระบบระเบียบที่มีความชัดเจน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วีระศิลป์ ว., ศิรมงคลกานต์ ธ., สุพรรณ พ., & สิทธิวงษา บ. (2020). แนวทางการพัฒนาศักยภาพผู้สูงอายุในการมีส่วนร่วมพัฒนาชุมชนในจังหวัดขอนแก่น. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 10(1), 168–176. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/247212
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กำพล มืดทัพไทย, อุดม พิริยสิงห์. (2562). การประยุกต์หลักธรรมทำให้งามในการให้บริการเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุขององค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งศรีเมือง อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 8(1). 28-38.

ณิชานี ฉุนฉลาด. (2558). การจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 30 เมษายน 2560. จาก http://library2.parliament.go.th/wichakarn/content-digest/ digest021.pdf

ระพีพรรณ คำหอม. (2549). สวัสดิการสังคมกับการสังคมไทย (Social Welfare in Thai Society). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สุทธิรัตน์ จันทมาตย์, สมเกียรติ เกียรติเจริญ. (2560). ความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อบทบาทด้านสังคมของผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลพลับพลา อำเภอเชียงขวัญ จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 6(2). 129-139.

สุพร คูหา. (2552). แนวทางการปรับปรุงคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลหนองขาว อำเภอท่าม่วง จังหวัดกาญจนบุรี. รายงานการวิจัยรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการจัดการภาครัฐ. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

สุรสิทธิ์ ไกรสิน. (2562). ผลกระทบของความเปลี่ยนแปลงของสถาบันครอบครัวที่มีต่อผู้สูงอายุในชนบทอีสาน. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 8(1). 221-230.

อริยา นาสมพืช, ไพรัช พื้นชมภู. (2561). ความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อการดำเนินงานด้านสวัสดิการสังคมขององค์การบริหารส่วนตำบลขามเปี้ย อำเภอโพธิ์ชัย จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 7(2). 138-146.