การสื่อสารอย่างสันติเพื่อลดความรุนแรงของการใช้ภาษาของเยาวชนไทยในศตวรรษที่ 21

Main Article Content

วศยา เอกวิลัย
กุสุมา สุ่มมาตร์
จิราภรณ์ ผันสว่าง
ริศร พงศ์สุวรรณ

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อวิเคราะห์กลวิธีทางภาษาที่แสดงความรุนแรงของผู้ใช้เฟซบุ๊กในการแสดงความคิดเห็น 2)เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยทางสังคมที่สัมพันธ์กับกลวิธีทางภาษาที่แสดงความรุนแรงของผู้ใช้เฟซบุ๊กในการแสดงความคิดเห็น 3)เพื่อสร้างนวัตกรรมที่ใช้การสื่อสารอย่างสันติโดยใช้หลักวาจาสุภาษิต วุฒิธรรม และอิทธิบาท 4 เพื่อลดความรุนแรงการใช้ภาษาของคนไทยในศตวรรษที่ 21 เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน


          ผลการวิจัยพบว่า 1. กลวิธีทางภาษา ได้แก่ คำศัพท์เพื่อประทุษวาจาในข่าวก่อนเลือกตั้งข่าวหลังเลือกตั้ง และข่าวเหลื่อมล้ำทางสังคมมี 5 กลุ่ม ดังนี้ 1)คำศัพท์ประทุษวาจากลุ่มทางการเมือง 2)คำศัพท์ประทุษวาจากลุ่มอาชีพและกลุ่มสนใจเฉพาะทาง 3)คำศัพท์ประทุษวาจากลุ่มอมนุษย์ 4)คำศัพท์ประทุษวาจาทางศาสนา 5)คำศัพท์ประทุษวาจาทางภูมิภาคชาติพันธุ์ 2. ปัจจัยทางสังคมที่สัมพันธ์กับกลวิธีทางภาษาได้แก่ 1)ความต้องการมีตัวตนในสื่อสังคมออนไลน์ 2)ความต้องการการยอมรับหรือโดดเด่นในสื่อสังคมออนไลน์ 3)วงคำศัพท์เกี่ยวกับคำที่มีความหมายเชิงสันติมีจำกัด 4)ความฉลาดทางดิจิทัล 5)ภาวะไร้ตัวตนในสื่อสังคมออนไลน์ 3. การสร้างนวัตกรรมการสื่อสารอย่างสันติ เพื่อลดความรุนแรงการใช้ภาษาของคนไทยในศตวรรษที่ 21 โดยใช้โมเดลสายรุ้ง 7 ขั้นตอน ดังนี้ 1)แนวคิดการเติบโต 2)ทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ 3)ทักษะการสื่อสารในสถานการณ์ความขัดแย้ง 4)ทักษะทางสังคม 5)อิทธิบาท 4 6)วุฒิธรรม 7)วาจาสุภาษิต

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เอกวิลัย ว., สุ่มมาตร์ ก., ผันสว่าง จ., & พงศ์สุวรรณ ร. (2020). การสื่อสารอย่างสันติเพื่อลดความรุนแรงของการใช้ภาษาของเยาวชนไทยในศตวรรษที่ 21. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 10(1), 645–655. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/247748
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ทัตชญา ธนนรัฐเดช. (2559). การศึกษาพฤติกรรมการใช้ประทุษวาจาบนโลกออนไลน์ของผู้ใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ในประเทศไทย : กรณีศึกษาเฟซบุ๊กแฟนเพจกระทู้เด็ดพันทิป. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์และนวัตกรรม. สถาบันบัณฑิต พัฒนบริหารศาสตร์.

นิพัทธ ผึ้งไผ่งาม. (2557). การใช้เหตุผลวิบัติในการโต้แย้งบนเว็บบอร์ด. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ประคอง นิมมานเหมินท์ และคณะ. (2552). บรรทัดฐานภาษาไทย เล่ม 4 : วัฒนธรรมการใช้ภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร : สถาบันภาษาไทย สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.

พิรงรอง รามสูต. (2558). ประทุษวาจากับโลกออนไลน์. กรุงเทพมหานคร : คบไฟ.

ภัทรวดี แก้วเทศ. (2558). ความคิดเห็นต่อความรุนแรงเชิงวัฒนธรรมของนักเรียน ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น กรณีศึกษา เนื้อหาความรุนแรงบนสื่อออนไลน์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารงานวัฒนธรรม. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สกุลศรี ศรีสารคาม. (2560). สื่อใหม่กับกระบวนการเปลี่ยนแปลงกระบวนการสื่อข่าว. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม. 12(1). 236-249.

สำราญ สมพงษ์. (2558). กระบวนการสื่อสารออนไลน์ผ่านเฟซบุ๊กเพื่อส่งเสริมสันติภาพของพระสงฆ์โดยพุทธสันติวิธี. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 9(1). 276-289.

สิริภิญญ์ อินทรประเสริฐ. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างอิทธิพลของสื่อกับพฤติกรรมความรุนแรงของเด็กและเยาวชนในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัย มสด สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 10(3). 17-36.

Machin,D. and Mayr, A. (2012). How to do critical discourse analysis: a multimodal introduction. Los Angeles : SAGE.

Newman. (2009). Enhancing Phosphorus phytoremedation potential of two warm-season perennial grasses with nitrogen fertilization. Agron J. 101(6). 1345-1351.