การมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่ายในตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี

Main Article Content

จันทร์ โฮมป่า

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่ายในตำบลบ้านเชียง 2)เพื่อศึกษาปัจจัยการมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่ายในตำบลบ้านเชียงและ 3)เพื่อศึกษารูปแบบการมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่ายในตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ประชาชน ข้าราชการในเขตตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี จำนวน 370 คน กลุ่มผู้ให้ข้อมูลจากเจ้าหน้าที่รัฐ จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณโดยใช้วิธีการคัดเลือกตัวแปรแบบเป็นลำดับขั้น


          ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพทั่วไปของการมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่าย ในตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2. ปัจจัยการมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่ายในตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี โดยรวมทุกด้าน ปัจจัยที่ได้รับทางตรงมากที่สุดคือด้านบทบาทท้องถิ่น และด้านความช่วยเหลือจากภาคีเครือข่ายโดยทั้ง 2 ด้าน ปัจจัยการมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่ายดังกล่าว มีนัยสำคัญที่ระดับ .05 3. รูปแบบการมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่ายในตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานีควรกำหนดกฎเกณฑ์การพัฒนารูปแบบการป้องกันอุบัติเหตุที่มีคุณภาพการดูแลประชาชนในการขับขี่สนับสนุนหน่วยงานและภาคีเครือข่ายในการป้องกันอุบัติเหตุของประชาชนในพื้นที่รับผิดชอบ กำหนดรูปแบบการส่งเสริมป้องกันอุบัติเหตุโดยการมีส่วนร่วมระหว่างหน่วยงานภาครัฐ ภาคีเครือข่ายสร้างแบบจำลองพฤติกรรมการขับขี่อย่างปลอดภัยอย่างปลอดภัย และการซักถามข้อมูล รับฟัง การบรรยาย สรุปนโยบายที่นำไปปฏิบัติประชาชนผู้ขับขี่โดยมีการจัดทำแผนให้มีความชัดเจนในการวิเคราะห์สถานการณ์ปัญหาที่เกิดขึ้นในทุกด้านตลอดจนค้นพบสาเหตุของปัญหาโดยจัดทำข้อมูลตามตัวชี้วัดที่บ่งบอกถึงการนำนโยบายไปปฏิบัติ เพื่อเกิดความสอดคล้องกับนโยบาย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
โฮมป่า จ. (2021). การมีส่วนร่วมในการป้องกันอุบัติเหตุของภาคีเครือข่ายในตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 10(1), 717–729. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/247756
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2542). การวิเคราะห์สถิติ : สถิติเพื่อการตัดสินใจ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์วิทยาลัย.

นิภา เสียงสืบชาติ. (2549). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการขับขี่ของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์แผนกอุบัติเหตุฉุกเฉิน โรงพยาบาลเลิดสิน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสุขศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.



นิวัช สร้อยมาลี. (2556). การศึกษาจุดเสี่ยงการเกิดอุบัติเหตุภายในพื้นที่ตำบลโบสถ์อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชชาการบริหารงานก่อสร้างและสาธารณูปโภคสาขาวิชาวิศวกรรมโยธา. สำนักวิชาวิศวกรรมศาสตร์ :มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

พัทธนันท์ ศรีครรธรักษ์, วีณา อิศรางกูร ณ อยุธยา, อาทิตย์ ฉัตรชัยพลรัตน์ (2556). การพัฒนาแนวทางการป้องกันอุบัติเหตุจากการขับขี่รถจักรยานยนต์แบบมีส่วนร่วมในชุมชน ตำบลบ้านค้อ อำเภอโนนสัง จังหวัดหนองบัวลำภู. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย. 8(พิเศษ). 230-240.

วชิราวรรณ นิลเกตุ. (2553). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่นกรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านเดื่อ อำเภอเมืองหนองคาย จังหวัดหนองคาย. วิทยานิพนธ์ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานโยบายสาธารณะ. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.