การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดเชิงนวัตกรรมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้โครงงานเป็นฐาน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานให้ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 80 2)เพื่อพัฒนาการคิดเชิงนวัตกรรมของผู้เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน กลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/1 ปีการศึกษา 2562 โรงเรียนกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม จำนวนนักเรียนทั้งหมด 35 คน เครื่องมือในการวิจัย คือ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบประเมิน ชิ้นงาน/ผลงานแบบสังเกตพฤติกรรมนักเรียน และแบบสัมภาษณ์นักเรียน การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียน วงรอบที่ 1 ได้คะแนนเฉลี่ย 17.00 คะแนน จากคะแนนเต็ม 20 คะแนน คิดเป็น ร้อยละ 85.29 ส่วนเบ่งเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.94 และ วงรอบที่ 2 ได้คะแนนเฉลี่ย 17.51 คะแนน จากคะแนนเต็ม 20 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 87.43 ส่วนเบ่งเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.82 2. ผลพัฒนาการคิดเชิงนวัตกรรมของผู้เรียน จากการประเมินชิ้นงาน/ผลงาน ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 15.70 จากคะแนนเต็ม 18 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 87.30 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.55 อยู่ในระดับดีเยี่ยม จากสังเกตพฤติกรรมนักเรียน ค่าเฉลี่ยรวมเท่ากับ 17.03 จากคะแนนเต็ม 18 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 94.64 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.55
Article Details
References
โรงเรียนกันทรวิชัย. (2562). แบบรายงานข้อมูลนักเรียนประจำปีการศึกษา 2562. มหาสารคาม : โรงเรียนกันทรวิชัย.
วิมลศรี สุวรรณรัตน์. (2550). ร่วมปฏิรูปการเรียนรู้กับครูต้นแบบ การจัดกระบวนการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ การสอนแบบ “โครงงานวิทยาศาสตร์”. กรุงเทพมหานคร : สำนักนโยบาย แผน และมาตรฐานการศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม.
วีณา ประชากูล และประสาท เนืองเฉลิม. (2554). รูปแบบการเรียนการสอน. มหาสารคาม : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สังคม ไชยสงเมือง. (2561). การพัฒนาระบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานโดยใช้โครงงานเป็นฐานเพื่อส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาและทักษะการใช้เทคโนโลยี สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สุวิษา ไกรฉวี. (2560). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้วิทยาศาสตร์โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับการเรียนรู้แบบโครงงาน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 : การวิจัยผสานวิธี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Amelink, C., Fowlin, J. and G. Scales. (2013). Defining and Measuring Innovative Thinking Among Engineering Undergraduates. Retrieved 27 July 2019. From https:// www.asee.org/public/conferences/20/papers/5898/download
Amelink, C.T., Watford, B.A., and G. Scales. (2012). Developing innovative thinking among engineering under graduates : Examining the role of slate enabled technology. Retrieved 27 July 2019. From https://ieeexplore.ieee.org/document/ 6462233
Ardaiz-Villanueva. (2011). Self-Regulation of Learning Supported by Web 2.0 Tools : An Example of Raising Competence on Creativity and Innovation. Public University of Navarre, Spain.
Dalrymple, K. (2015). An Action Research Study Aimed at Designing and Implementing an Innovative Unit of Instruction Within the Context of Developing Innovative Thinking Skills Among Primary School Students. The University of the West Indies. Retrieved 27 July 2019. From http://uwispace.sta.uwi.edu/ dspace/bitstream/handle/2139/41190/Karen%20Dalrymple.pdf?sequence=1&isAllowed=y
Horth, D. and D. Buchner. (2009). Innovation Leadership : How to use innovation to lead effectively, work collaboratively and drive results. London : Center for Creative Leadership.
Weiss, D. S. and C. Legrand. (2011). Innovative Intelligence : The art and practice of leading sustainable innovation in your organization. New York : John Wiley & Sons.
Weiss, S. Davic and Legand, P. Claude. (2011). Innovative Intelligence. Ontario : John Wiley & Sons Canada, Ltd.