ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลการทำงานของนายกเทศมนตรียุคใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อศึกษาระดับผู้นำการเปลี่ยนแปลงของนายกเทศมนตรียุคใหม่ 2)เพื่อศึกษาระดับประสิทธิภาพการทำงานของนายกเทศมนตรียุคใหม่ และ 3)เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบระดับประสิทธิภาพการทำงานของนายกเทศมนตรียุคใหม่ และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลการทำงานของนายกเทศมนตรียุคใหม่ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ข้าราชการการเมือง คณะกรรมการชุมชน พนักงานลูกจ้างของเทศบาล รวมทั้งสิ้น 276 คน ใช้แบบสอบถามในการรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการหาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน
ผลการวิจัยพบว่า 1. ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงโดยภาพรวมของนายกเทศมนตรียุคใหม่ พบว่า อยู่ในระดับสูง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน ทั้ง 4 ด้าน นายกเทศมนตรีมีคะแนนเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ การสร้างแรงบันดาลใจ รองลงมาคือ การคำนึงถึงปัจเจกบุคคล การกระตุ้นทางปัญญา และด้านที่มีคะแนนเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ การมีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์ 2. ประสิทธิผลของการทำงานของนายกเทศมนตรียุคใหม่ในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยด้านที่มีคะแนนเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการบริหารงบประมาณ รองลงมาคือ ด้านการจัดเก็บภาษี ด้านสิ่งแวดล้อม ส่วนด้านที่มีคะแนนเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการส่งเสริมอาชีพภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลการทำงานของนายกเทศมนตรียุคใหม่ และ 3ใ ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลการทำงาน พบว่ามีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์ สร้างแรงบันดาลใจ กระตุ้นทางปัญญามีความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำสูงในทิศทางเดียวกัน เป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้ โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สันที่ .723
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ปณิสรา ตรัสศรี. (2559). ภาวะผู้นำการเปล่ยนแปลงของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
มณีประภา ผิวเงิน. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลการบริหารงานขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.
วรรณปกรณ์ สุตคะนา. (2560). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อประสิทธิผลในการจัดการศึกษาของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นำทางการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
วิทยาลัยการเมืองการปกครอง. (2564). ผู้นำยุคใหม่ในระบอบประชาธิปไตย. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2564. จาก http://register.kpica.th/course/coursedetail/59
สุรชิน วิเศษลา. (2551). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 4. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
Ikujiro Nonaka, Prof. (2015). A virtuous habit of making judgments and taking actions that serve the common good. Retrieved 25 September 2021. From http:// bwww.cgu.edu/pages/1603.asp?EventID=114
Leithwood, K. (1994). The move toward transformational leadership. Educational Leadership. 49(5). 8-12.
Leithwood, K., & Jantzi, D. (2000). Transformational leadership: How principals can help reform school cultures. School Effectiveness and School Improvement. 1(4). 249-280.
Leithwood, K., Jantzi, D., & Femanderz, A. (1994). Secondary school teachers’ commitment to change: The contributions of transformational leadership. Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association. Atlanta, GA.
