รูปแบบการแก้ไขปัญหาหนี้สินและค่าครองชีพด้วยการปลูกพืชผักสวนครัวในลักษณะ เกษตรผสมผสานแนวพุทธของชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ ตำบลหนองหล่ม อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อศึกษาปัญหาหนี้สินและค่าครองชีพของชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ 2)เพื่อศึกษาวิธีการแก้ไขปัญหาหนี้สินและค่าครองชีพด้วยการปลูกพืชผักสวนครัวในลักษณะเกษตรผสมผสานแนวพุทธของชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ 3)เพื่อวิเคราะห์และนำเสนอรูปแบบการแก้ไขปัญหาหนี้สินและค่าครองชีพด้วยการปลูกพืชผักสวนครัวในลักษณะเกษตรผสมผสานแนวพุทธ ของชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ ตำบลหนองหล่ม อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนในชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ ที่มีอาชีพเกษตรกรรม จำนวน 123 คน และกลุ่มผู้ให้สัมภาษณ์ ได้แก่ ประชาชนในชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ ที่สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาและปริญญาตรี และประสบความสำเร็จในงานเกษตรปลูกพืชผักสวนครัว จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าความถี่ และค่าร้อยละ
ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัญหาหนี้สินและค่าครองชีพของชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ ตำบลหนองหล่ม อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง เกษตรกรส่วนใหญ่มีหนี้สินต่ำกว่า 50,000 บาท คิดเป็นร้อยละ 37.40 มูลเหตุให้เกิดหนี้สินในครัวเรือน ส่วนใหญ่ กู้เงินลงทุนในอาชีพ คิดเป็นร้อยละ 47.42 แหล่งที่เป็นเจ้าหนี้ ส่วนใหญ่ กู้เงินจากธนาคารพาณิชย์ คิดเป็นร้อยละ 46.39 2. วิธีการแก้ไขปัญหาหนี้สินและค่าครองชีพด้วยการปลูกพืชผักสวนครัวในลักษณะเกษตรผสมผสานแนวพุทธ ของชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ ตำบลหนองหล่ม อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง เกษตรกรส่วนใหญ่ได้ใช้วิถีพุทธเป็นหลักในการทำการเกษตรปลูกพืชผักสวนครัว แบบผสมผสานกัน โดยด้านการลงทุน ใช้หลักการลงทุนที่เหมาะสมกับกำลังที่มีอยู่ มุ่งปลูกไว้ขาย และบริโภคในครอบครัว 3. รูปแบบการแก้ไขปัญหาหนี้สินและค่าครองชีพด้วยการปลูกพืชผักสวนครัว ในลักษณะเกษตรผสมผสานแนวพุทธ ของชุมชนบ้านป่าไคร้ใต้ เกษตรกรควรดำเนินการ 4 ด้าน คือ 1)จัดทำบัญชีรายรับ รายจ่ายในรอบเดือน 2)รวบรวมเงินไว้เป็นทุนในแต่ละเดือนในการทำเกษตรปลูกพืชผักสวนครัวเพื่อขาย และบริโภคในครอบครัวโดยยึดหลักขยันและหมั่นออมทรัพย์ 3)เว้นการกู้เงินที่เกินกำลังชำระหนี้ เพื่อใช้ทำการเกษตรโดยยึดมั่นในความสันโดษตามที่มีตามกำลัง และตามความเหมาะสมแก่ฐานะของตน 4)จัดสรรเงินให้ครอบคลุมรอบด้านในการดำเนินชีวิต ทั้งในส่วนใช้จ่ายในครัวเรือน ส่วนที่ต้องเก็บไว้ชำระหนี้สิน ส่วนที่เก็บออมไว้ใช้จ่ายยามจำเป็นในอนาคต และส่วนที่จะใช้ลงทุนพัฒนางานเกษตรต่อไป
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
เดชา ศิริภัทร. (2551). เส้นทางเกษตรกรรมยั่งยืน. นนทบุรี : มูลนิธิชีววิถี (BIOTHAI).
นิรันดร์ ยิ่งยวด และคณะ. (2559). กระบวนการปรับใช้ความรู้การทำเกษตรผสมผสานของชุมชนและเกษตรกร: กรณีศึกษาบ้านหนองกระโดนมนอ หนองหญ้าไซ จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่. 8(1). 172-198.
บุญสิริ ชวลิตธำรง. (2529). ธรรมโอสถ. กรุงเทพมหานคร : อมรินทร์การพิมพ์.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2548). ภาษาธรรม. กรุงเทพมหานคร: เลี่ยงเชียง.
พระภาวนาวิสุทธิคุณ (เสริมชัย ชยมงฺคโล). (2542). ตอบปัญหาธรรมปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์เอชทีพีเพรส.
ไพบูลย์ เฮงสุวรรณ และคณะ. (2547). รูปแบบและเทคนิคเกษตรยั่งยืน: องค์ความรู้และประสบการณ์ของเกษตรกรในพื้นที่โครงการนำร่องเพื่อพัฒนาเกษตรกรรมยั่งยืนของเกษตรกรรายย่อย. กรุงเทพมหานคร : บริษัทพิมพ์ดี.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิฑูรย์ ปัญญากุล. (2551). ชุมชนท้องถิ่นพัฒนากับการเกษตรแบบยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร : ศรีเมืองการพิมพ์.
วิฑูรย์ เลี่ยนจำรูญ. (2535). ไปให้พ้นยุคปฏิวัติเขียว: เบื้องหลังปัญหาการเกษตรและการแสวงหาทางเลือกใหม่. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์เทคโนโลยีเพื่อสังคม.
วีระพงษ์ แสงทอง. (2557). ศึกษาการบริจาคทานของพุทธศาสนิกชน กรณีศึกษา: ตำบลไร่น้อย อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุจิตรา รณรื่น. (2538). ศาสนาเปรียบเทียบ. กรุงเทพมหานคร : บริษัท สหธรรมิก จำกัด.
เสถียรพงษ์ วรรณปก. (2534). พระพุทธศาสนาทัศนะและวิจารณ์. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์การพิมพ์.
องค์การบริหารส่วนตำบลหนองหล่ม. (2562). สภาพทั่วไป อบต.หนองหล่ม อ.ห้างฉัตร จ.ลำปาง, สืบค้นเมื่อ 26 มิถุนายน 2563. จาก www.nonglom.go.th
Beyer, J. E., & Marshall, J. (1981). The interpersonal dimension of collegiality. Nursing outlook. 29(11). 662-665.