การพัฒนาหลักสูตรส่งเสริมการอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยใช้การสอนแบบโฟนิกส์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

Main Article Content

ขนิษฐา แก้วเรือง
ปริญญภาษ สีทอง

บทคัดย่อ

         บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อสร้างและหาประสิทธิผลหลักสูตรส่งเสริมการอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยใช้การสอนแบบโฟนิกส์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 2)เพื่อศึกษาผลการใช้หลักสูตรส่งเสริมการอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยใช้การสอนแบบโฟนิกส์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เป็นการวิจัยเชิงทดลองเบื้องต้น แบบแผนที่ใช้ในการทดลองครั้งนี้ คือแบบกลุ่มเดียวทดสอบก่อนหลัง กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ หลักสูตร คู่มือการใช้หลักสูตร แบบทดสอบวัดความสามารถในการอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และร้อยละพัฒนาการสัมพัทธ์


          ผลการวิจัยพบว่า 1. หลักสูตรส่งเสริมการอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยใช้การสอนแบบโฟนิกส์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มี 7 องค์ประกอบ ได้แก่ 1)ความเป็นมาและความสำคัญของหลักสูตร 2)หลักการของหลักสูตร 3)จุดมุ่งหมายของหลักสูตร 4)โครงสร้างเนื้อหาของหลักสูตร 5)กระบวนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ 6)สื่อ/แหล่งเรียนรู้ และ 7)การวัดและการประเมินผลหลักสูตรซึ่งมีค่าเฉลี่ยความเหมาะสมของหลักสูตรในภาพรวมอยู่ในระดับมาก คู่มือการใช้หลักสูตรในภาพรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ผลการหาประสิทธิผลของหลักสูตรฯ มีค่าดัชนีประสิทธิผลอยู่ที่ 0.7436 2. การศึกษาผลการใช้หลักสูตรฯ นักเรียนมีคะแนนพัฒนาการหลังเรียนสูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรฯ โดยพัฒนาการสัมพัทธ์ของนักเรียนโดยเฉลี่ยอยู่ที่ร้อยละ 77.85

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แก้วเรือง ข., & สีทอง ป. (2022). การพัฒนาหลักสูตรส่งเสริมการอ่านออกเสียงคำศัพท์ภาษาอังกฤษโดยใช้การสอนแบบโฟนิกส์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 11(2), 634–646. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/256247
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จิราภรณ์ เสืออินทร์. (2559). การพัฒนาทักษะความสามารถด้านการอ่านภาษาอังกฤษโดยการสอนแบบโฟนิกส์ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบุญคุ้มราษฎร์บำรุง. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. วิทยาลัยครุศาสตร์ : มหาวิทยาลัยธรุกิจบัณฑิตย์.

จีราภัสร์ ใจเย็น และดวงจันทร์ เดี่ยววิไล. (2555). การพัฒนาหลักสูตรเสริมประสบการณ์เพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง. 2(1). 59-69.

ณัฐพล สุริยมณฑล. (2560). การสอนแบบโฟนิกส์เพื่อส่งเสริมการออกเสียงและความรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. หลักสูตรการสอนและเทคโนโลยีการเรียนรู้. คณะศึกษาศาสตร์ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

บำรุง โตรัตน์. (2547). วิธีสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ. นครปฐม : คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พงษ์ประพันธ์ ตุ่นแจ้ และปริญญภาษ สีทอง. (2563). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการเตรียมความพร้อมรับมือภัยพิบัติดินโคลนถล่มตามแนวคิดของเดวีส์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 7(1). 143-153.

พรสวรรค์ สีป้อ. (2550). สุดยอดวิธีสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร : อักษรเจริญทัศน์.

โรงเรียนบ้านแม่ตาช้าง. (2563). รายงานผลการประเมินตนเอง(SAR) ประจำปีการศึกษา 2563. เชียงราย : โรงเรียนบ้านแม่ตาช้าง.

Jones, S. A., &Deterding, D. (2007). Phonics and Beginning Reading. Singapore : McGraw-Hill Education (Asia).

Lewis, M., & Ellis, S. (2006). Phonics Practice, research and policy. London : Paul Chapman Publishing.

Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York : Brace and World.