การประเมินผลการใช้หลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมของนักเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา โดยใช้หลักไตรสิกขาของพระพุทธศาสนา

Main Article Content

พนัด ด้วงติลี
ธนกฤต โพธิ์เงิน
วราวุฒิ สุขสมบูรณ์
ฐัทนก ศิริมงคล

บทคัดย่อ

     บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อประเมินพฤติกรรมของนักเรียนกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมก่อนและหลังการใช้หลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมของนักเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา โดยใช้หลักไตรสิกขาของพระพุทธศาสนา 2)เพื่อประเมินผลการใช้หลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมของนักเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาโดยใช้หลักไตรสิกขาของพระพุทธศาสนา 3)เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาหลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมนักเรียนโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา โดยใช้หลักไตรสิกขาของพระพุทธศาสนา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 โรงเรียนมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ปีการศึกษา 2563 จำนวน 50 รูป สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบสมมุติฐานด้วยการทดสอบค่าที  และวิเคราะห์เชิงพรรณนา


     ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการประเมินพฤติกรรมของนักเรียนกลุ่มควบคุมหลังการใช้หลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมของนักเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาโดยใช้หลักไตรสิกขาของพระพุทธศาสนา พบว่าหลังการทดลองมีคะแนนพฤติกรรมของนักเรียนสูงกว่าก่อนการทดลองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. ผลการประเมินพฤติกรรมของนักเรียนกลุ่มทดลองหลังการใช้หลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมของนักเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาโดยใช้หลักไตรสิกขาของพระพุทธศาสนา หลังการทดลองมีคะแนนพฤติกรรมของนักเรียนสูงกว่าก่อนการทดลองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 เมื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมกลุ่มควบคุมกับกลุ่มทดลองหลังการใช้หลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมของนักเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม กลุ่มทดลองมีคะแนนพฤติกรรมของนักเรียนสูงกว่ากลุ่มควบคุมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. ผลการใช้หลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมของนักเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา โดยใช้หลักไตรสิกขาของพระพุทธศาสนา นักเรียนมีความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ในระดับมากเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้าน เมื่อเรียงลำดับจากมากไปหาน้อย คือ ด้านกระบวนการ รองลงมา ด้านปัจจัยเบื้องต้น และด้านที่มีความพึงพอใจน้อยที่สุด คือ ด้านบริบท ตามลำดับ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ด้วงติลี พ., โพธิ์เงิน ธ., สุขสมบูรณ์ ว., & ศิริมงคล ฐ. (2022). การประเมินผลการใช้หลักสูตรสำหรับปรับพฤติกรรมของนักเรียนในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา โดยใช้หลักไตรสิกขาของพระพุทธศาสนา. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 11(2), 13–24. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/257287
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา อิ่มจีน. (2555). การประเมินโครงการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม โรงเรียนบางบ่อวิทยาคมจังหวัดสมุทรปราการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 6. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ชนานันท์ อุ่นเป็ง. (2555). การประเมินโครงการโรงเรียนคุณธรรมชั้นนำโรงเรียนพญาเม็งรายอำเภอพญาเม็งรายจังหวัดเชียงราย. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยพะเยา.

ชวลิต ชูกำแพง. (2551). การพัฒนาหลักสูตร. มหาสารคาม : ทีคิวพี จำกัด.

บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2557). เอกสารประกอบการสอนวิชาการพัฒนาหลักสูตร. สุรินทร์ : กลุ่มวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.

ประสาท เนืองเฉลิม. (2554). วิจัยการเรียนการสอน. มหาสารคาม : อภิชาติการพิมพ์.

สุภา นิลพงษ์. (2554). การประเมินหลักสูตรโรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการการประเมิน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.