การใช้สื่อสังคมออนไลน์ของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาชมรมผู้สูงอายุมหาวิทยาลัยขอนแก่น

Main Article Content

กฤชวรรธน์ โล่วัชรินทร์
วุฒิชัย อ้วนพรมมา
กัณต์ณภัท ผิวเหลือง
จักรวาล ห้วยจันทร์
ณิชาภัทร ชุนเจริญ
ธีรศักดิ์ พ่อเพียโคตร
วราภรณ์ ศรเหล็ก
สุพัตรา เพ็งพิทักษ์

บทคัดย่อ

         การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมและการวิเคราะห์ความน่าเชื่อถือของข้อมูลบนสื่อสังคมออนไลน์ของผู้สูงอายุ ผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบปรากฏการณ์วิทยาและเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกจากผู้ให้ข้อมูลหลัก 12 คนในชมรมผู้สูงอายุมหาวิทยาลัยขอนแก่นซึ่งได้จากการเลือกตัวอย่างแบบสโนว์บอล (Snowball Sampling Technique) ผู้วิจัยได้วิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์โดยการวิเคราะห์แก่นสาระเชิงพรรณนา (Descriptive Analysis)


         ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมและการวิเคราะห์ความน่าเชื่อถือของข้อมูลบนสื่อสังคมออนไลน์ของผู้สูงอายุ มี 3 ประการ ดังนี้ ประการแรกผู้สูงอายุเกิดการปรับตัวด้านการใช้เทคโนโลยีมากขึ้นหลังจากใช้สื่อสังคมออนไลน์ ประการที่สอง ผู้สูงอายุมีวิธีการวิเคราะห์ความน่าเชื่อถือของข้อมูลบนสื่อสังคมออนไลน์ 5 วิธี คือ 1)วิเคราะห์แหล่งที่มาของข้อมูล 2)วิเคราะห์เนื้อหาของข้อมูล
3) ใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมา 4)ดูสื่ออื่นประกอบ และ 5)ทำการทดลองตามข้อมูลที่ได้รับและประการที่สาม ผู้สูงอายุมีมุมมองต่อการใช้สื่อสังคมออนไลน์ทั้งในแง่บวกและแง่ลบผู้สูงอายุมีมุมมองต่อการใช้สื่อด้านบวก คือ สื่อสังคมออนไลน์ทำให้ผู้สูงอายุมีความรู้เพิ่มขึ้นและสื่อสังคมออนไลน์ทำให้การติดต่อสื่อสารเป็นไปด้วยความสะดวกสบาย มุมมองของผู้สูงอายุต่อการใช้สื่อด้านลบ คือ การใช้สื่อสังคมออนไลน์ทำให้เกิดการเสพติดการใช้สื่อ ผลการศึกษาครั้งนี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการปรับปรุงพัฒนาสื่อสังคมออนไลน์ให้สามารถรองรับพฤติกรรมการใช้งานของผู้สูงอายุได้เป็นอย่างดี

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
โล่วัชรินทร์ ก., อ้วนพรมมา ว., ผิวเหลือง ก., ห้วยจันทร์ จ., ชุนเจริญ ณ., พ่อเพียโคตร ธ., ศรเหล็ก ว., & เพ็งพิทักษ์ ส. (2023). การใช้สื่อสังคมออนไลน์ของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาชมรมผู้สูงอายุมหาวิทยาลัยขอนแก่น. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 12(1), 37–46. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/257581
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

บริษัทฟาร์ทริลเลียน. (2561). สุขภาพจิตของผู้สูงอายุเรื่องที่ไม่ควรมองข้าม. สืบค้นเมื่อ 26 ตุลาคม 2562. จาก https://phartrillion.com/elderly-mental-health/

ปิยวัฒน์ เกตุวงศา และศุทธิดา ชวนวัน. (2558). ใครเป็นใครบนเครือข่ายสังคมออนไลน์: ความหลากหลายทางคุณลักษณะและพฤติกรรม. ใน อารี จำปากลาย, ปัทมา ว่าพัฒนวงศ์, และกาญจนา ตังชลทิพย์ (บรรณาธิการ),ประชากรและสังคม 2558: ความหลากหลายทางประชากรและสังคมในประเทศไทย ณ ปี 2558. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

มนัสสินี บุญมีศรีสง่า และมินตรา สนชื่น. (2560). รูปแบบการใช้สื่อโซเชียลมีเดียของผู้สูงอายุในสังคมไทย กรณีศึกษาเขตกรุงเทพมหานคร. การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลครั้งที่ 9 ราชมงคลสร้างสรรค์กับนวัตกรรมที่ยั่งยืนสู่ประเทศไทย 4.0. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์. 7-9 สิงหาคม 2560. 515-526.

มูลนิธิหัวใจแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์. (2560). ยิ่งสูง(วัย)ยิ่งเหงา. สืบค้นเมื่อ 25 ตุลาคม 2562. จาก http://www.thaiheartfound.org/category/details/mood/ 289

วิศปัตย์ ชัยช่วย. (2560). การใช้ LINE ของผู้สูงอายุ: การศึกษาเชิงปรากฏการณ์วิทยา. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 10(1). 905-918.

สุวิช ถิรโคตร และวีรพงษ์ พลนิกรกิจ. (2560). พฤติกรรมการใช้และการรู้เท่าทันอินเทอร์เน็ตและทัศนคติการใช้เนื้อหาด้านสุขภาวะบนอินเทอร์เน็ตของผู้สูงอายุ. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ. 4(36). 72-80.