แนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนตามหลักพหูสูต 5 ของพระสอนศีลธรรในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการเรียนการสอนของพระสอนศีลธรรมในสถานศึกษา 2) เพื่อศึกษาสภาพการเรียนการสอนตามหลักพหูสูต 5 ของพระสอนศีลธรรมใน สถานศึกษา และ 3) เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนตามหลักพหูสูต 5 ของพระสอน ศีลธรรมในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด ผู้วิจัยได้ใช้การวิจัย แบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ พระสอนศีลธรรมในโรงเรียนที่สอน ในโรงเรียนในพื้นที่จังหวัดร้อยเอ็ด จำนวน 214 รูป เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม สถิติเพื่อการวิจัย ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน และผู้วิจัยได้ทำการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ประกอบด้วย จำนวน 5 รูป/คน และใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1. การจัดการเรียนการสอนของพระสอนศีลธรรมในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด โดยภาพรวมทุกข้ออยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน สามารถเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อยได้ ดังนี้ ด้านการจัดการห้องเรียน ด้านการทำเอกสารประกอบการสอน ด้านการใช้สื่อ ด้านการจัดทำแผนการสอน และด้านการประเมินผล 2. สภาพการเรียนการสอนของพระสอนศีลธรรมตามหลักพหูสูต 5 มีดังนี้ 1) ด้าน การจัดทำแผนการสอน คือ พระสอนศีลธรรมขาดความรู้ความเข้าใจในหลักสูตรและใช้หลักสูตร สถานศึกษาเพื่อกำหนดแผนการสอน กิจกรรมโรงเรียนทำให้ไม่ได้ปฏิบัติตามแผนการสอน 2) ด้าน การทำเอกสารประกอบการสอน คือ ขาดความรู้ความเข้าใจในการผลิตเอกสารประกอบการสอน 3) ด้านการจัดการห้องเรียน คือ เทคนิคการสอนไม่หลากหลาย 4) ด้านการใช้สื่อ คือ ใช้สื่อไม่ หลากหลาย และ 5) ด้านการประเมินผล คือ ไม่มีความรู้ความเข้าใจในการประเมินผลตามสภาพจริง 3. แนวทางการจัดการเรียนการสอนของพระสอนศีลธรรมตามหลักพหูสูต 5 โรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาร้อยเอ็ด มีดังนี้ 1) ด้านการจัดทำแผนการสอน คือ จัดทำแผนการสอนที่ออกแบบครอบคลุมการเรียนรู้ที่หลากหลาย ง่ายต่อการเข้าใจ 2) ด้านการทำเอกสารประกอบการสอน คือ จัดทำเอกสารการสอนที่น่าสนใจกระตุ้นให้เกิดการอยาก เรียนของผู้เรียน 3) ด้านการจัดการห้องเรียน คือ สวดมนต์ไหว้พระ รับศีล นั่งสมาธิก่อนเรียน 4) ด้าน การใช้สื่อ คือ เลือกใช้สื่อที่หลากหลายที่คอบคลุมการใฝ่รู้ใฝ่เรียน กระตุ้นให้คิด และ 5) ด้านการ ประเมินผล คือ ควรประเมินผลจากชิ้นงานที่นักเรียนสร้างสรรค์ขึ้นจากโครงการเป็นฐาน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). คู่มือการจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ ร.ส.พ..
จักรกฤษณ์ โพดาพล และสุพรรณี บุญหนัก. (2563). สถิติเพื่อการวิจัย และการใช้โปรแกรม SPSS ในการวิจัย. เลย : สำรวย ก๊อปปี้บ้านใหม่.
ณัฐวิภา เครือวรรณ, กฤตยากร ลดาวัลย์, สุเทพ เมยไธสง. (2564). การบริหารงานวิชาการตามหลักไตรสิกขาของโรงเรียนในกลุ่มส่งเสริมการศึกษาเอกชน สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 10(2). 312–323.
พระครูสมุห์บุญเลิศ ชยวโส (ชัยวงษ์). (2553). สภาพการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนของพระสอน ศีลธรรมในโรงเรียน สังกัดเขตพื้นที่การศึกษาเชียงใหม่ เขต 1. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดปรีชา นนฺทโก (จุลเจือ). (2560). การศึกษาแนวทางการพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปิติพร วิชฺชากโร (ขันธนันท์). (2561). ประสิทธิภาพการสอนวิชาพระพุทธศาสนาของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนประถมศึกษา อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวิจัก กิตฺติวณฺโณ (ชนะพจน์) และคณะ. (2562). รูปแบบการพัฒนาทักษะการสอนของพระสอนศีลธรรมตามหลักพุทธวิธีการสอนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 6(4). 1947–1963.
ศิริญาภา ทองมะหา และคณะ. (2562). แนวทางการจัดการเรียนการสอนวิชาวิทยาศาสตร์ตามหลัก พหูสูต5 ของโรงเรียนในเครือข่ายที่ 49 สำนักงานเขตคลองสามวา กรุงเทพมหานคร. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 6(1). 28-38.
