ทัศนคติทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ของนักเรียนโรงเรียนนายสิบทหารบก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับทัศนคติทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของนักเรียนโรงเรียนนายสิบทหารบก และ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อทัศนคติทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของนักเรียนโรงเรียนนายสิบทหารบก งานวิจัยนี้เป็นการเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนนายสิบทหารบก ที่เข้าศึกษาในปีการศึกษา 2565 จำนวน400 คน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ การทดสอบค่าความแปรปรวน และค่าสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์ด้วยเทคนิคสหสัมพันธ์เพียร์สัน
ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับทัศนคติทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของนักเรียนโรงเรียนนายสิบทหารบก อยู่ในระดับมาก 2) ปัจจัยส่วนบุคคล อายุ ภูมิลำเนา และการศึกษา แตกต่างกัน ทัศนคติทางการเมืองฯ แตกต่างกัน ขณะที่รายได้ของครอบครัวต่อเดือน แตกต่างกัน ทัศนคติทางการเมืองฯ แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนบทบาททางด้านกลุ่มเพื่อน บทบาททางด้านสถาบันการศึกษา และบทบาทด้านสื่อมวลชนมีผลต่อทัศนคติทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ขณะที่บทบาททางด้านครอบครัว ไม่มีผลต่อทัศนคติทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
บุญชม ศรีสะอาด. (2558). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร : สุริยาสาส์น.
พระณัฐพงษ์ ณฏฺฐวํโส (สุดใจ) เติมศักดิ์ ทองอินทร์ และ ยุทธนา ปราณีต. (2565). การกล่อมเกลาทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของเยาวชนหนองฉาง จังหวัดอุทัยธานี. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม. 7(2). 202-212.
พระทรงวุฒิ รัตนะ. (2564). การกล่อมเกลาทางการเมืองของประชาชนที่มีผลต่อการใช้สิทธิเลือกตั้งทั่วไปในอำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์. 4(1). 44-53.
ฟาติมา ไทยเศรษฐ และประสงค์ กัลยาณะธรรม. (2560). สถาบันในกระบวนการกล่อมเกลาทางการเมืองที่มีอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของนักศึกษาระดับอุดมศึกษา จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. 37(2). 249-268.
รวิช เมฆหมอก และวัลลภ รัฐฉัตรานนท์. (2563). ทัศนคติทางการเมืองแบบประชาธิปไตย ของประชาชนในเทศบาลเมืองชะอำ อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 7(2). 38-51.
อมร พิกุลงามโชติ และณฐมน หมวกฉิม. (2564). การศึกษาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประชาชนในกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษาประชาชนในเขตบางกะปิ. วารสารรัชต์ภาคย์. 15(39). 124-136.
Caprara, G. V., Barbaranelli, C., & Guido, G. (2001). Brand personality: How to make the metaphor fit?. Journal of Economic Psychology. 22(3). 377-395.
Easton, David and Dennis, Jack. (1969). Children in the Political System. New York: McGraw – Hill.
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in Fishbeic, M. (Ed.), Attitude Theory and Measurement. New York : Wiley & Son.
Yamane, Taro. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York : Harper & Row.
