นวัตกรรมการจัดการด้านสถานที่และโครงสร้างพื้นฐาน (SI) เพื่อยกระดับมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ สู่มหาวิทยาลัยสีเขียว
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาองค์ความรู้ เทคโนโลยีและนวัตกรรมด้านสถานที่และโครงสร้างพื้นฐานที่เหมาะสมกับบริบทมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ เพื่อเข้าสู่ความเป็นมหาวิทยาลัยสีเขียว 2) พัฒนารูปแบบการบริหารจัดการด้านสถานที่และโครงสร้างพื้นฐานของมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิเพื่อเข้าสู่ความเป็นมหาวิทยาลัยสีเขียว และ 3) ถ่ายทอดเทคโนโลยีและนวัตกรรมการบริหารจัดการด้านสถานที่และโครงสร้างพื้นฐานของมหาวิทยาลัยสีเขียว กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนในเขตบริการ นักศึกษา บุคลากรของมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิและตัวแทนชาวบ้านรอบมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ จำนวน 225 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติพื้นฐานการวิเคราะห์ข้อมูล จากแบบสอบถามได้แก่ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพจาการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการศึกษาความพึงพอใจของผู้แทนนักศึกษาต่อการพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ สู่การเป็นมหาวิทยาลัยสีเขียวในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าด้านการปรับปรุงภูมิทัศน์มีความพึงพอใจมากที่สุด รองลงมาได้แก่ด้านหลักสูตรและการวิจัย และด้านกิจกรรมสนับสนุนสู่การเป็นมหาวิทยาลัยสีเขียว ตามลำดับ โดยที่ด้านอาคารสถานที่มีความพึงพอใจน้อยที่สุด 2) ผลการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการด้านสถานที่และโครงสร้างพื้นฐาน ของมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ เพื่อเข้าสู่ความเป็นมหาวิทยาลัยสีเขียว ประกอบไปด้วย 1) แหล่งเรียนรู้ และศึกษาดูงานนวัตกรรมเทคโนโลยีด้านพลังงาน อาชีพชุมชนและอนุรักษ์ ฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติ 2) ลานกิจกรรมให้กับนักศึกษาและบุคลากรได้ร่วมทำกิจกรรม 3) การปรับปรุงสนามกีฬาโดยการซ่อมบำรุงสนามกีฬาเดิมให้พร้อมใช้งานและอยู่ระหว่างดำเนินการก่อสร้างสระว่ายน้ำมาตรฐานหนึ่งแห่งเป็นพื้นที่นันทนาการให้กับนักศึกษาและบุคลากร และ 4) การกำหนดโซนสีเขียวและปลูกป่าไม้เพิ่มเป็นพื้นที่อนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติ 3) ผลการถ่ายทอดเทคโนโลยีและนวัตกรรมการบริหารจัดการด้านสถานที่และโครงสร้างพื้นฐานของมหาวิทยาลัยสีเขียว ทำการฝึกอบรมและถ่ายทอดองค์ความรู้และนวัตกรรมให้กับกลุ่มเป้าหมาย ได้แก่นักเรียน นักศึกษาและประชาชนรอบมหาวิทยาลัย จำนวน 8 ฐานการเรียนรู้ ประกอบไปด้วย 1) ฐานการเผาถ่านชีวภาพหรือไบโอชาร์ (Biochar) 2) ฐานการผลิตก๊าซชีวภาพ (Biogas) หรือไบโอมีเทน (Biomethane) 3) ฐานการกระจายน้ำด้วยเซลล์แสงอาทิตย์หรือแผงโซล่าเซลล์ (Solar Cell) 4) ฐานการผลิตปุ๋ยอินทรีย์ไม่กลับกอง 5) ฐานการผลิตน้ำหมักชีวภาพ 6) ฐานการเพาะเลี้ยงแหนแดง 7) ฐานธนาคารน้ำใต้ดินระบบปิด และ 8) ฐานโรงเรือนอัจฉริยะ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กองนโยบายและแผน. (2563). ยุทธศาสตร์การพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. ชัยภูมิ : มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
เทคโนโลยีชาวบ้าน. (2566). เครื่องสูบน้ำพลังงานแสงอาทิตย์นวัตกรรมเด่น มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2566. จาก https://www.technologychaoban.com/ thai-local-wisdom/article_149481
ธรัช อารีราษฎร์. (2557). มหาวิทยาลัยสีเขียว : การดำเนินงานกรีนไอที. วารสารวิชาการการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม. 1(2). 64-77.
ธวัชชัย บัวขาว และมนสิชา เพชรานนท์. (2553). การกำหนดนโยบายและแนวทางปฏิบัติสู่มหาวิทยาลัยสีเขียว : กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตพัทลุง. วารสารวิชาการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สจล. 14(1). 40-55.
ประมุข ศรีชัยวงษ์. (2565). การประยุกต์ใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงสู่ความยั่งยืน. ขอนแก่น : หจก. โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
ปิยะมาศ สามสุวรรณ และสมทิพย์ ด่านธีรวนิชย์. (2552). การมีส่วนร่วมของนักศึกษาต่อการจัดการสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมการเรียนการสอนในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี. การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 2. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช วิทยาเขต สุราษฎร์ธานี. 1-6.
ศิริลักษณ์ แก้วสุรลิขิต. (2566). แหนแดงพืชน้ำมหัศจรรย์เปรียบเหมือนโรงงานผลิตปุ๋ย ใช้ปลูกข้าวเลี้ยงสัตว์ ทำเกษตรอินทรีย์ช่วยลดต้นทุน เทคโนโลยีชาวบ้าน. สืบค้นเมื่อ 11 มิถุนายน 2566. จาก https://www.technologychaoban.com/agricultural-technology/ article_ 10867
เสาวรัตน์ แดงสว่าง. (2560). แนวทางการพัฒนามหาวิทยาลัยตามหลักมหาวิทยาลัยยั่งยืน. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2566. จาก https://www.nesdc.go.th/download/document/ Yearend/2021/plan13.pdf