แนวทางการพัฒนาบริหารจัดการร้านกาแฟต่อมาตรการช่วยเหลือของภาครัฐของผู้ประกอบการ (ร้านกาแฟ) ในเขตเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษามาตรการช่วยเหลือของภาครัฐจากผลกระทบโควิด-19 ของผู้ประกอบการ (ร้านกาแฟ) ในเขตเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการร้านกาแฟต่อมาตรการช่วยเหลือของภาครัฐของผู้ประกอบการ (ร้านกาแฟ) ในเขตเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิและ 3) เพื่อหาแนวทางการพัฒนาบริหารจัดการร้านกาแฟต่อมาตรการช่วยเหลือของภาครัฐของผู้ประกอบการ (ร้านกาแฟ) ในเขตเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ เป็นการวิจัยเชิงผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ผู้ประกอบการ (ร้านกาแฟ) ในเขตเทศบาลเมืองชัยภูมิ จำนวน 286 คน กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลจากกลุ่มผู้ให้ข้อมูลภาครัฐ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลจากเจ้าหน้าที่รัฐและผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง จำนวน 10 คน มาใช้หาข้อมูลในการสัมภาษณ์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ โดยใช้วิธีการคัดเลือกตัวแปรแบบเป็นลำดับขั้นและการพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า 1) มาตรการช่วยเหลือของภาครัฐจากผลกระทบโควิค-19 ของผู้ประกอบการ (ร้านกาแฟ) ในเขตเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิตัวแปรตาม โดยรวมทุกด้าน พบว่า มาตรการช่วยเหลือของ ภาครัฐจากผลกระทบโควิค-19 ของผู้ประกอบการ (ร้านกาแฟ) อยู่ในระดับปานกลาง โดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อยได้ดังนี้ ด้านมาตรการนโยบายดูแลควบคุมราคาสินค้าและวัตถุดิบ ด้านมาตรการความช่วยเหลือจากภาครัฐ และด้านมาตรการบริหารจัดการต้นทุน ตามลำดับ 2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาบริหารจัดการร้านกาแฟต่อมาตรการช่วยเหลือของภาครัฐของผู้ประกอบการ (ร้านกาแฟ) ในเขตเทศบาลเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ โดยรวมทุกด้าน อย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ ด้านผลิตภัณฑ์ (X1) ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย (X3) ตัวแปรอิสระทั้ง 2 ตัวมีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวพยากรณ์ในคะแนนดิบ (b) เท่ากับ .585 และ .025 ตามลำดับ 3) รัฐควรสร้างความพึงพอใจต่อการช่วยเหลือและสามารถแสดงความคิดเห็นผ่านหลากหลายช่องทางในการดำเนินธุรกิจด้วยการใส่ใจสิ่งแวดล้อมผ่านความคิดเห็นการมีส่วนร่วมของประชาชนกลุ่มลูกค้าและให้ความร่วมมือประสานงานเครือข่ายธุรกิจกับผู้ประกอบการเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์กาแฟ โดยมีการสำรวจความพึงพอใจของลูกค้าร่วมกันกับภาคีเครือข่ายและมีการประชุมคณะกรรมการประจำร้าน มาตรการบริหารจัดการต้นทุนในเรื่องมาตรการบริหารจัดการต้นทุน และควรมีการปรับปรุงแก้ไขจุดบกพร่องของธุรกิจอย่างมีคุณภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
แก้วยาศรี กายสิทธิ์ และสุนทราวิรัตน์ บุญมา. (2564). แนวทางการดำเนินงานและผลกระทบจากโรคติดเชื้อโคโรนาไวรัส (โควิด-19) จังหวัดเลย. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน. 7(1). 16–34.
กานดา เสือจําศิล. (2555). พฤติกรรมการเข้าใช้บริการร้านกาแฟสดสตาบัคส์ของผู้บริโภคในจังหวัดปทุมธานี. สืบค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2565. จาก http://www.repository.rmutt. ac.th/
ชลธร อิทธิมนต์ชัย. (2563). การพัฒนาระบบการบริหารจัดการร้านกาแฟของวิทยาลัยอาชีวศึกษาชลบุรี. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ. 8(3). 24-32.
ณปภัช ชัยเมือง และคณะ. (2565). ระบบบริหารจัดการร้านคาเฟ่บ้านปากดง กรณีศึกษาร้านคาเฟ่บ้านปากดง. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ. คณะวิทยาการจัดการ : มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
พัชรี หล้าแหล่ง. (2556). การศึกษาคุณภาพชีวิตและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของเกษตรกรชาวสวนปาล์มน้ำมันในพื้นที่ภาคใต้. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ศศิกาญจน์ ธีระนาวิน. (2565). การศึกษาความเป็นไปได้ของการประกอบธุรกิจกาแฟและการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของบุคลิกภาพตราสินค้าและการรับรู้คุณค่าของธุรกิจกาแฟท้องถิ่นขนาดเล็กในเขตภาคตะวันออก. ชลบุรี : คณะการจัดการและการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยบูรพา.