การบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในจังหวัดอุดรธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร และ 2) ศึกษากระบวนการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ:พหุกรณี จำนวน 2 โรงเรียน ได้แก่ 1) โรงเรียนบ้านท่าโสม 2) โรงเรียนบ้านสระคุ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดอุดรธานี การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน ประกอบด้วย ขั้นตอนที่ 1 การศึกษาองค์ประกอบการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร ขั้นตอนที่ 2 ศึกษากระบวนการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร กลุ่มผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้มีส่วนร่วมในการดำเนินงานโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร จำนวน 16 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร ประกอบด้วยการดำเนินงาน 10 องค์ประกอบ ได้แก่ 1.1) นโยบายของโรงเรียน 1.2) การบริหารจัดการในโรงเรียน 1.3) โครงการร่วมระหว่างโรงเรียนและชุมชน 1.4) การจัดสิ่งแวดล้อมในโรงเรียนที่เอื้อต่อสุขภาพ 1.5) บริการอนามัยโรงเรียน 1.6) สุขศึกษาในโรงเรียน 1.7) โภชนาการและอาหารที่ปลอดภัย 1.8) การออกกำลังกายกีฬาและนันทนาการ 1.9) การให้คำปรึกษาและสนับสนุนทางสังคม และ 1.10) การส่งเสริมสุขภาพบุคลากรในโรงเรียน และ 2) ศึกษากระบวนการบริหารสถานศึกษาสู่การเป็นโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับเพชร 10 องค์ประกอบใช้วงจรคุณภาพเดมมิ่ง (PDCA) ประกอบไปด้วย 4 ขั้นตอน คือ 2.1) การวางแผน 2.2) การดำเนินงาน 2.3) การติดตาม ตรวจสอบการดำเนินงาน และประเมินผลการดำเนินงาน และ 2.4) การสรุปรายงานผลการดำเนินงานเพื่อนำไปสู่การพัฒนางานอย่างต่อเนื่องเพื่อส่งเสริมการนำกระบวนการพัฒนางานด้านโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพไปใช้ให้เกิดประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการเด็กและเยาวชน. (2560). พระราชบัญญัติส่งเสริมการพัฒนาเด็กและเยาวชนแห่งชาติ พ.ศ. 2550 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2560 (11 มิถุนายน 2560). กรุงเทพมหานคร : กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ (พม.).
กรมพลศึกษา. (2561). คู่มือการจัดกิจกรรมการออกกำลังกายและกีฬาในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.
จันทร์วิภา ดิลกสัมพันธ์. (2561). การบริการอนามัยโรงเรียนในสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารพยาบาลสาธารณสุข. 32(2). 105-120.
พิษณุ อภิสมาจารโยธิน. (2563). รูปแบบการจัดการเรียนรู้สุขศึกษาแบบบูรณาการในโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพ. วารสารวิชาการสาธารณสุข. 29(1). 68-82.
วิชัย พันธนะหิรัญ. (2564). การจัดการสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อสุขภาพในสถานศึกษา. วารสารสิ่งแวดล้อม ศึกษา. 15(1). 75-92.
สุรเกียรติ อาชานานุภาพ. (2564). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพ. วารสาราธารณสุขศาสตร์. 51(1). 123-138.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนใน สถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2556). คู่มือผู้ประเมินโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพ พ.ศ. 2556. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์สื่อและสิ่งพิมพ์แก้วเจ้าจอม.
สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2558). คู่มือการดำเนินงานโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพ ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2558. กรุงเทพมหานคร : สำนักบริหารวิชาการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักส่งเสริมสุขภาพ. (2564). แนวทางการดำเนินงานโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2564-2570. กรุงเทพมหานคร : สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2565). โรงเรียนส่งเสริมสุขภาพระดับมาตรฐานสากล. นนทบุรี : มินนี่กรุ๊ปจำกัด.
อัจฉรา นภาพงษ์. (2563). ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงนโยบายต่อการดำเนินงานโรงเรียนส่งเสริมสุขภาพ. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข. 14(4). 375-387.
อัลดา กุลาสา. (2563). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานสู่การเป็นโรงเรียนส่งเสริม สุขภาพระดับเพชร ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา.คณะศึกษาศาสตร์ : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
