การบริหารจัดการด้านการปกครองเพื่อความมั่นคงแห่งพระพุทธศาสนาของสงฆ์ภาค 12

Abstract

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) สภาพปัญหาการบริหารจัดการด้านการปกครองของคณะสงฆ์ภาค 12 (2) แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการด้านการปกครองของคณะสงฆ์ภาค 12 และ (3) ปัจจัยส่งเสริมการบริหารจัดการด้านการปกครองของคณะสงฆ์ภาค 12 โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพเป็นหลักและการวิจัยเชิงปริมาณเป็นข้อมูลเสริม กลุ่มตัวอย่างของการวิจัยเชิงคุณภาพเป็นการเลือกแบบเจาะจงบุคคล จำนวน 21 รูป/คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกตัวต่อตัว ด้วยแบบสัมภาษณ์เชิงลึกที่มีโครงสร้าง จากนั้นจึงนำข้อมูลมาวิเคราะห์ และเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ในส่วนของการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ พระสงฆ์ในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค 12 จำนวน 390 รูป โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล และนำข้อมูลมาวิเคราะห์เป็นสถิติเชิงพรรณนาด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า (1) สภาพปัญหาการบริหารจัดการด้านการปกครองที่สำคัญคือ คณะสงฆ์ภาค 12  ให้ความสนใจกับงานด้านอื่น ๆ มากกว่า และไม่สามารถควบคุมบังคับบัญชาพระภิกษุที่มีพฤติกรรมขัดต่อระเบียบการปกครองคณะสงฆ์ (2) แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการด้านการปกครองที่สำคัญคือ คณะสงฆ์ภาค 12 ควรลงโทษอย่างจริงจัง เจ้าคณะผู้ปกครองหรือเจ้าอาวาส ต้องเอาใจใส่ดูแลพระภิกษุสามเณรที่ตนปกครองอย่างใกล้ชิด และ (3) ปัจจัยส่งเสริมการบริหารจัดการด้านการปกครอง แบ่งเป็นปัจจัยภายใน ได้แก่ การที่พระสังฆาธิการมีภาวะผู้นำ กล้าตัดสินใจ อำนวยการและเอาใจใส่ดูแลพระภิกษุสามเณร ที่ตนปกครองอย่างใกล้ชิด ส่วนปัจจัยภายนอก คือ การมีส่วนร่วมของประชาชน ได้แก่ การเปิดโอกาสให้ประชาชนที่มีความสามารถ มีความเต็มใจ ได้เข้าร่วมในการรับรู้ เรียนรู้    ทำความเข้าใจ และร่วมแก้ไขปัญหา