การพัฒนาการบริหารจัดการการท่องเที่ยวของเทศบาลในจังหวัดภูเก็ต ตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ปัญหาเกี่ยวกับการบริหารจัดการการท่องเที่ยวของเทศบาลในจังหวัดภูเก็ตตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง (2) แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการการท่องเที่ยวฯ (3) แนวโน้มของการบริหารจัดการการท่องเที่ยวฯ และ (4) ตัวแบบการบริหารจัดการการท่องเที่ยวฯ ใช้การวิจัยแบบผสม ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณเป็นหลักและการวิจัยเชิงคุณภาพมาเสริม  โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวมรวมข้อมูลจากบุคลากรที่ปฏิบัติงานในเทศบาล 9 แห่ง ในจังหวัดภูเก็ต และประชาชน จำนวน 1,100  กลุ่มตัวอย่าง เก็บรวบรวมข้อมูลจำนวน 996 คน คิดเป็นร้อยละ 90.55 ของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด โดยวิเคราะห์เชิงพรรณนา และใช้แบบสัมภาษณ์ ในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้เชี่ยวชาญหรือผู้ให้ข้อมูลหลัก แบบสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 9 คน สำหรับสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าการถดถอยพหุคูณ และการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า ผลการศึกษาพบว่า (1) ปัญหาเกี่ยวกับการบริหารจัดการที่สำคัญคือ เทศบาลในจังหวัดภูเก็ตใช้บุคลากรสำหรับการดูแลรักษาความปลอดภัยนักท่องเที่ยวน้อยเกินไป (2) แนวทางการพัฒนาการบริหารจัดการที่สำคัญคือ เทศบาลในจังหวัดภูเก็ตควรใช้บุคลากรสำหรับการดูแลรักษาความปลอดภัยนักท่องเที่ยวอย่างเหมาะสม  (3) แนวโน้มของการบริหารจัดการที่สำคัญคือ เทศบาลในจังหวัดภูเก็ตมีแนวโน้มบริหารจัดการงบประมาณและบุคลากรเพื่อดูแลรักษาความปลอดภัยนักท่องเที่ยวเพิ่มมากขึ้น และ (4) ตัวแบบการบริหารจัดการ คือ เทศบาลในจังหวัดภูเก็ตควรกำหนดและนำตัวแบบการบริหารจัดการการท่องเที่ยวตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 5 ด้าน ไปปรับใช้เป็นแนวทาง ขั้นตอนการปฏิบัติงาน และตัวชี้วัดสำคัญของการปฏิบัติงาน