การบริหารกิจการอัญมณีและเครื่องประดับไทย

Abstract

การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงระดับของความสำเร็จของการบริหารกิจการอัญมณีและเครื่องประดับไทย   เพื่อศึกษาถึงปัจจัยต่าง  ๆ ได้แก่ ปัจจัยทางการบริหาร และปัจจัยทางธุรกิจที่มีผลต่อการบริหารกิจการอัญมณีและเครื่องประดับไทย และเพื่อศึกษาแนวโน้มและทิศทางของกิจการอัญมณีและเครื่องประดับไทย ประชากรในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย การสัมภาษณ์ผู้บริหารของกิจการอัญมณีและเครื่องประดับไทย และผู้ประกอบกิจการหรือผู้แทนจำนวน 400 คน ผู้วิจัยเลือกใช้วิธีวิจัยผสมผสานระหว่างข้อมูลเชิงปริมาณ และข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยแบบสอบถาม และการสัมภาษณ์เชิงลึก ตัวแปรประกอบด้วย ตัวแปรทางการบริหาร และตัวแปรทางธุรกิจ และตัวแปรตาม คือ ความสำเร็จของการบริหาร การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณใช้วิธีการทางสถิติด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป ประกอบด้วยสถิติพรรณนาประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบสมมติฐานประกอบด้วย การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวน และการวิเคราะห์ความถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า (1)  ความสำเร็จของการบริหารกิจการอัญมณีและเครื่องประดับไทย อยู่ในระดับค่อนข้างมาก  (2)  ตัวแปรจำนวนทั้งหมด 6 ตัว ส่งผลทั้งทางบวก และทางลบ ต่อความสำเร็จของการบริหารจัดการอัญมณี กล่าวคือ ปัจจัยที่ส่งผลทางบวกมี 5 ตัว ได้แก่ การป้องกันความเสี่ยงทางธุรกิจ (socp)  แหล่งเงินทุน (adc) การสร้างแบรนด์ (socb)  นโยบายของรัฐ(socg) การมีเครือข่าย / พันธมิตรทางการค้า (adn) และส่วนปัจจัยที่มีผลทางลบ คือการตลาด / การโฆษณา(adm) ที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จของการบริหารจัดการอัญมณี คิดเป็นร้อยละ 68 โดยมีความคลาดเคลื่อนเป็นร้อยละ 23.8