แนวทางและหลักเกณฑ์การเยียวยาความเสียหายแก่ผู้ได้รับผลกระทบจาก

Abstract

เหตุการณ์ความรุนแรงทางการเมืองเกิดได้จากหลากหลายสาเหตุ โดยเฉพาะสาเหตุของความขัดแย้งกันทางด้านนโยบายทางการเมือง การชุมนุมถือเป็นแนวทางหนึ่งที่เป็นการแสดงออกซึ่งความคิดเห็นของประชาชนต่อการดำเนินนโยบายทางการเมืองของรัฐ ซึ่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ได้กำหนดสิทธิการชุมนุมไว้ในมาตรา 63 โดยกำหนดให้บุคคลมีเสรีภาพในการชุมนุมโดยสงบและปราศจากอาวุธ และรัฐจะจำกัดสิทธิดังกล่าวไม่ได้ เว้นแต่จำกัดโดยกฎหมาย และเมื่อการชุมนุมดังกล่าวละเมิดหลักเกณฑ์แห่งกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็นการละเมิดโดยฝ่ายรัฐบาลหรือละเมิดโดยฝ่ายผู้ชุมนุมแล้ว ย่อมอาจก่อให้เกิดเหตุการณ์ความรุนแรงทางการเมืองขึ้น ไม่ว่าจะเป็นชีวิต ร่างกาย ทรัพย์สิน เสรีภาพของประชาชน เมื่อพิจารณาถึงการรับรองสิทธิของผู้ชุมนุมทางการเมืองที่ได้รับความเสียหายอันเนื่องมาจากการชุมนุมทางการเมืองซึ่งในกรณีนี้ไม่มีบทบัญญัติกฎหมายรองรับสิทธิการเยียวยาความเสียหายของผู้ได้รับความเสียหายจากกรณีความรุนแรงทางการเมืองไว้โดยตรงคงอาศัยแต่เพียงมติคณะรัฐมนตรีและอาศัยบทบัญญัติของกฎหมายโดยเทียบเคียงจากพระราชบัญญัติค่าตอบแทนผู้เสียหายและค่าทดแทนและค่าใช้จ่ายแก่จำเลยในคดีอาญา พุทธศักราช 2545 ซึ่งมีวัตถุประสงค์เป็นการรับรองสิทธิในการได้รับความช่วยเหลือจากรัฐของบุคคลซึ่งได้รับความเสียหายเนื่องจากการกระทำความผิดอาญา โดยถือเป็นการคุ้มครองสิทธิของผู้เสียหายเป็นการทั่วไปอันเนื่องจากการกระทำความผิดทางอาญา (fault-liability) มิใช่เป็นการคุ้มครองสิทธิสำหรับผู้ได้รับความเสียหายจากกรณีความรุนแรงทางการเมืองเป็นการเฉพาะ ดังนั้นจึงศึกษาแนวทางและหลักเกณฑ์การเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบจากกรณีความรุนแรงทางการเมือง ในลักษณะเยียวยาผู้เสียหายให้ได้รับการเยียวยาและบรรเทาความเสียหายให้กลับสู่สภาพเดิมได้มากที่สุดและคุ้มครองสิทธิได้อย่างเหมาะสมและมีประสิทธิภาพ