Research on Naming diseases in Tai Yo : Takhlor, KeangKoi, Saraburi Province

Main Article Content

Alisa Khumkhiam

Abstract

This research intends to study naming disease mechanism which appears in Tai Yo . The results show 57 diseases have been given names in Tai Yo with two major mechanisms; Direct naming and Metaphorical naming.
Begin with Direct naming mechanism accounts for 35 diseases, these names have furthur divided into 2 groups according to prefix the first syllable of each disease. First catagory, 26 diseases excibit the first syllables stand for diseases’ symtom while other 9 diseases demonstrate the first syllables with body parts of which symtom occurs. The second mechanism, Metaphorical naming has combined 22 diseases together which could be divided into 9 bundles. Hereafter, bundle of 3 diseases are called by natural metaphor, 3 diseases were methaphorically named after animals or animals parts and 4 diseases were named after things or consuming products. Meanwhile, a disease was named after a plant and another one named after an occupation, bundle of 2 diseases were named after a location as well as a group of only one diseases was named after a kind of ghost. Follow by 2 diseases were metaphorically named after its symtoms or characteristic of body parts which symtoms occur and final bundle of filthiness metaphor names represent 5 diseases.

Article Details

How to Cite
Alisa Khumkhiam. (2023). Research on Naming diseases in Tai Yo : Takhlor, KeangKoi, Saraburi Province. Fa Nuea Journal, 12(1), 71–88. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/FaNJ/article/view/265345
Section
Research Article

References

กิ่งแก้ว แห้วสุโน. (2552). อุปลักษณ์ในภาษาญ้อบ้านดงเย็น อำเภอเมือง จังหวัดมุกดาหาร.วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

กาญจนา คูวัฒนะศิริ. (2523). วรรณยุกต์ในภาษาญ้อ. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิตสาขาภาษาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิง ลู. (2553). กลวิธีการตั้งชื่ออาหารและอุปลักษณ์ในภาษาไทยและภาษาจีน. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

เชิดชัย อุดมพันธ์. (2554). อุปลักษณ์เกี่ยวกับโรคในภาษาไทยถิ่นใต้. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

นันตพร นิลจินดา. (2532). ศัพท์ภาษาญ้อในจังหวัดสกลนคร นครพนม และปราจีนบุรี.วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจารึกภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พระสุขุม มัชชิกานัง. (2542). ลักษณะคำและการเรียงคำในภาษาญอ้ หมู่บ้านขอนยางอำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาจารึกภาษาไทย มหาวิทยาลัย ศิลปากร.

พรวลี เข้มแข็ง. (2545). การศึกษาเสียงวรรณยุกต์ภาษาญ้อในผู้พูดที่อายุต่างกัน บ้านท่าขอนยาง อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตสาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ฟาง ฟาง. (2554). การตั้งชื่อคนไทยและการตั้งชื่อคนจีน : การศึกษาเปรียบเทียบ.วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วรรณภา บุญประทีป. (2553). การศึกษาชื่อหมู่บ้านในเขตอำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี.วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วิรัช ศิริวัฒนะนาวิน. (2544). การตั้งชื่อของคนไทย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิตสาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ศรีพิน ศิริวิศิษฐ์กุล. (2529). ลักษณะภาษาย้อ(ญ้อ)ที่ตำบลคลองนํ้าใส อำเภออรัญประเทศจังหวัดปราจีนบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจารึกภาษาไทยมหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุรเกียรติ อาชานุภาพ. (2544). ตำราการตรวจรักษาโรคทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : หมอชาวบ้าน.

อวยพร พานิชและคณะ. (2550). ภาษาและหลักการเขียนเพื่อการสื่อสาร. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.