นาฏศิลป์สร้างสรรค์ ชุด ตอกลายศิลป์ถิ่นพริบพรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมา วิธีการตอกกระดาษของช่างพิทยา ศิลปศร และสร้างสรรค์การแสดงชุดตอกลายศิลป์ถิ่นพริบพรี มีวิธีการดำเนินงานวิจัย ได้แก่ รูปแบบงานวิจัย แนวคิดการสร้างองค์ประกอบการแสดง เก็บรวบรวมข้อมูล เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูล สรุปและอภิปรายผล
ผลการวิจัยพบว่า งานตอกกระดาษ หนึ่งในสกุลช่างสิบหมู่เพชรบุรี เป็นการนำกระดาษมาสลักโดยการตอกด้วยสิ่วให้เป็นลวดลาย ได้แก่ ลายไทย ลายสิบสองนักษัตร และนำมาประดับ ลูกโกศ นาฏศิลป์สร้างสรรค์ ชุด ตอกลายศิลป์ถิ่นพริบพรี มีรูปแบบการแสดงและองค์ประกอบการแสดง คือ 1) โครงเรื่อง นำเสนออุปกรณ์ในการตอกกระดาษ ระบำสิบสองนักกษัตร และผลงานการตอกกระดาษ 2) ดนตรี ผสมผสานดนตรีไทยและสากล 3) เครื่องแต่งกาย ร่วมสมัย โทนสีขาว 4) นักแสดงมีทักษะนาฏศิลป์ไทย 5) อุปกรณ์ประกอบการแสดง สิ่ว ค้อน ธงราว 6) กระบวนท่ารำ ใช้ท่าทางเลียนแบบสัตว์และท่ารำนาฏศิลป์ไทย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใดๆจะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
ขจิตขวัญ กิจวิสาละ. (2553). ความหมายของการขัดขืนอำนาจของสังคมผ่านการ เล่าเรื่องในภาพยนตร์ไทยระหว่าง พ.ศ. 2513 - 2550. [วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/30669
ตรีวิทย์ แพทย์เพียร. (2546). การศึกษาวิเคราะห์ศิลปะงานสลักกระดาษประดับ โกศสกุลช่างเพชรบุรี. สาขาวิชาศิลปศึกษา คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชนันญา ชูนาค. (2558). ละคอนเล็ก : การสร้างสรรค์การแสดง เพื่อเสริมสร้างความเข้าใจในศิลปะการแสดงหุ่นละครเล็กสำหรับคนรุ่นใหม่. [วิทยานิพนธ์ ศิลปกรรมศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาศิลปกรรมศาสตร์] จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนกร สรรวราภิภู. (2558). กระบวนการสร้างสรรค์นาฏยศิลป์ร่วมสมัย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 9(2), 17-29.
ธรากร จันทนะสาโร. (2557). นาฏศิลป์จากแนวคิดไตรลักษณ์ในพระพุทธศาสนา. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต] จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นฤทธิ์ วัฒนภู. (2553). จิตรกรรมปลิวลม. ศิลปะการตอกกระดาษ. วาดศิลป์.
บุญเตือน ศรีวรพจน์. (2553). งานช่างกับมรดกศิลปวัฒนธรรม. สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรม.
ประวิทย์ ฤทธิบูลย์. (2565). รูปแบบการสร้างสรรค์นาฏศิลป์จากมายาคติ. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 16(2), 123-136.
พรรณพัชร์ เกษประยูร. (2562). การเคลื่อนไหวร่างกายในการแสดงนาฏศิลป์วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 3(1), 36-48.
ศูนย์ส่งเสริมศิลปาชีพระหว่างประเทศ. (2552). การตัดกระดาษลวดลายอนุรักษ์. บริษัทพิมพ์ดีการพิมพ์ จำกัด.
สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. (2551). ช่างฝีมือพื้นบ้านงานตอกกระดาษ. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดเพชรบุรี. (2550). เพชรบุรีเมืองงาม : งามงานสกุลช่าเมือง. ธรรมสาร จำกัด.
สุพจน์ จิตสุทธิญาณ. (2556). ความเข้าใจในทฤษฎีสุนทรียะ. วารสารศิลปศาสตร์, 9(2), 161-179.
สุรพล วิรุฬห์รักษ์. (2557). นาฏยประดิษฐ์ทฤษฎี. วารสารราชบัณฑิตยสถาน, 39(3), 103-116.
