ทัศนคติของนักศึกษาและบุคลากรที่มีต่อการตั้งครรภ์ระหว่างเรียนของวัยรุ่นมุสลิม ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคใต้ ประเทศไทย

Abstract

การศึกษาแบบภาคตัดขวางนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทัศนคติ ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของนักศึกษาและบุคลากรที่มีต่อการตั้งครรภ์ในระหว่างเรียนของวัยรุ่นมุสลิม กลุ่มตัวอย่างคือนักศึกษา และบุคลากร ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในภาคใต้ ของประเทศไทย จำนวน 405 คน โดยใช้แบบสอบ หาคุณภาพของเครื่องมือด้านความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 ท่าน และหาค่าความเที่ยงของเครื่องมือโดยการนำไปทดลองใช้ (try out) กับนักศึกษาและบุคลากรจำนวน 30 คน และนำมาปรับปรุง นำมาวิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิแอลฟาครอนบาท แอลฟา (Cronbach’s alpha coefficient) ได้เท่ากับ .82 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่านักศึกษาและบุคลากรมีทัศนคติต่อการตั้งครรภ์ในระหว่างเรียนของวัยรุ่นมุสลิมโดยภาพรวมอยู่ในระดับสูง โดยค่าเฉลี่ยของระดับทัศนคติของนักศึกษาและบุคลากรที่มีต่อการตั้งครรภ์ในระหว่างเรียนของวัยรุ่นมุสลิมที่ค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ “ครอบครัวมีบทบาทสำคัญในการเลี้ยงดู อบรมสั่งสอนในเรื่องเพศ เพื่อเป็นรากฐานในการใช้ชีวิตและป้องกันการตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรในนักเรียนหรือนักศึกษาได้”  อยู่ในระดับสูง ระดับทัศนคติต่อการตั้งครรภ์ในระหว่างเรียนของวัยรุ่นมุสลิมที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุดคือ “เมื่อวัยรุ่นมุสลิมมีการตั้งครรภ์และไม่พร้อมที่จะตั้งครรภ์ต่อไป ครู อาจารย์หรือผู้ที่เกี่ยวข้องควรแนะนำให้นักศึกษายุติการตั้งครรภ์ด้วยการทำแท้ง” อยู่ในระดับต่ำ

นักศึกษาและบุคลากรมีข้อเสนอแนะให้สถานศึกษาหรือผู้ที่เกี่ยวข้องรณรงค์ อบรม ให้ความรู้เพื่อให้วัยรุ่นในโรงเรียนหรือสถานศึกษาเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องเพศให้มากยิ่งขึ้น และชี้ให้เห็นถึงผลกระทบของการตั้งครรภ์ในขณะที่อยู่ระหว่างเรียนหนังสือ หรือถ้าวัยรุ่นมีการตั้งครรภ์ โรงเรียนหรือสถานศึกษาควรให้คำแนะนำ ดูแล เอาใจใส่เป็นพิเศษ รวมทั้งให้โอกาสในการศึกษาทั้งในขณะตั้งครรภ์และหลังคลอดบุตร