Effects of Problem-Based Learning on Biology Achievement and Instructional Satisfaction of Grade 12 Students

Main Article Content

รุสดา จะปะเกีย
ณัฐวิทย์ พจนตันติ
อิสระ อินตะนัย

Abstract

This research aimed to study the effects of problem-based learning on biology achievement and instructional satisfaction of grade 12 students. The samples of the study were thirty-eight students of grade 12/2 in the second semester of the academic year of 2014 at Phatnawitya School, Muang District, Yala Province, Thailand. They were instructed via using problem-based learning for 12 hours. The research instruments consisted of a lesson plan for the problem-based learning under the topic of the Human and environmental sustainability, achievement test, instructional satisfaction test, the researcher’s field-note and students interview recording. The experimental research was conducted using one group pretest-posttest design. The data was analyzed by mean, standard deviation, t-test dependent group and growth score.


The results were shown as follow. The biology achievement of students learning by


problem- based learning approach was higher than the pre-test mean score of at the significant level of .01. Growth score among the students 68.42% of them were in high level and 31.58% of them were in medium level. Biology achievement level are good. Instructional satisfaction was high and students were recognize, analyze and solve problems on their own under working together. Assertive comment, enthusiasm, responsibility, able to find information themselves and a summary of what was learned. As a result, students to learn deeply and happily.

Article Details

How to Cite
จะปะเกีย ร., พจนตันติ ณ., & อินตะนัย อ. (2018). Effects of Problem-Based Learning on Biology Achievement and Instructional Satisfaction of Grade 12 Students. Al-HIKMAH Journal, 6(11), 35–45. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HIKMAH/article/view/116982
Section
Research Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. 2551. หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศักดิ์. 2541. “สอนอย่างไรให้คิดเป็น”. วิทยาจารย์, 97(3-5) มีนาคม.-พฤษภาคม, 77-79.

ชาตรี เกิดธรรม. 2542. การเรียนการสอนวิทยาศาสตร์เน้นนักเรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพฯ: เซ็นเตอร์ดิสคัฟเวอรี.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. 2552. 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ: แดเน็ตซ์ อินเตอร์คอเปอร์เรชัน.

ทิศนา แขมมณี. 2546. วิธีสอนสำหรับครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทิศนา แขมมณี. 2556. ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้ เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 17. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปทุมรัตน์ อาวุโสสกุล. 2557. ผลการจัดการเรียนรู้วิชาชีววิทยาโดยใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อส่งเสริม ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาชีววิทยาและความในการแก้ปัญหาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์. 2544. การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ: แนวคิด วิธีและเทคนิคการสอน. กรุงเทพฯ: เดอะมาสเตอร์กรุ๊ป แมเนจแม้นท์.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และคณะ. 2553. การเรียนการสอนแบบบูรณาการ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พัชรินทร์ ชูกลิ่น. 2557. การใช้วิจัยเชิงปฏิบัติการในการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน วิชาชีววิทยา เรื่อง เคมีพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

รุจี เฉลิมสุข. 2557. การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เพื่อพัฒนาทักษะการทำงานกลุ่มของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสันทรายวิทยาคม จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วรรณทิพา รอดแรงค้า. 2541. ทฤษฎีการสร้างความรู้ สสวท. 101 (เมษายน-มิถุนายน 2541), 7-11.

วิจารณ์ พานิช. 2555. วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.

ศิริชัย กาญจนวาสี. 2552. ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริวรรณ หล้าคอม. 2557. การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่อง การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุคนธ์ สินธพานนท์ และคณะ. 2551. พัฒนาทักษะการคิด พิชิตการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 3.กรุงเทพฯ: เลี่ยงเชียง.

สุทธาวรรณ ภาณุรัตน์. 2553. การเปรียบเทียบพัฒนาการทางทักษะการเขียนเรียงความภาษาไทยของนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 6 ระหว่างกลุ่มที่ประเมินตนเองโดยแบบตรวจสอบรายการกับแบบสอบถามปลายเปิด. วิทยานิพนธ์ปริญญาคุรุศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุเทพ แพทย์จันลา. 2554. ผลสัมฤทธิ์และความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เรื่อง ดุลยภาพของสิ่งมีชีวิต โดยการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. 2554. แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

อาภรณ์ แสงรัศมี. 2543. ผลของการเรียนแบบใช้ปัญหาเป็นหลักต่อลักษณะการเรียนรู้ด้วยตนเองผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมและความพึงพอใจต่อการเรียนการสอนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อัมพร จำเริญพานิช. 2557. ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานเรื่อง ปัญหาธรรมชาติสิ่งแวดล้อม ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเทศบาลวัดกำแพง (อุุดมพิทยากร) จังหวัด

ชลบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

Colman, M.R. 1995. "Problem-Based Learning: A New Approach for teaching Gifted Students", Gifted Today Magazine. 18 (May-June 1995), 18-19.