Development of ISLAH Instructional Supervision Model Handbook: A Case Study of Nuruddin School (Mulnithi), Narathiwas Province

Authors

  • Niksoffwanee Kamae -
  • อับดุลฮากัม เฮ็งปิยา สาขาการบริหารและการจัดการการศึกษาอิสลาม คณะวิทยาการอิสลาม มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี

Keywords:

Keywords: Instructional Supervision Handbook, ISLAH Instructional Supervision Model, Nuruddin School (Mulnithi)’s Administrators

Abstract

ABSTRACT

This action research in a school aims to 1) develop the ISLAH instructional supervision model handbook, 2) develop the instructional supervision skills of school administrators through the application of the ISLAH instructional supervision model, and 3) reflect the states of instructional supervision according to the process of the ISLAH instructional supervision model in Nuruddin school (Mulnithi), Narathiwas province. The target group consists of five people who were purposively selected. They are two school administrators and three Islamic studies teachers. The data was collected using a form for assessing the quality of the handbook, an interview question form, and an observation form. The qualitative and quantitative data were analyzed by content analysis and descriptive statistics, respectively. The results showed as follows: 1) The ISLAH instructional supervision model handbook, developed based on clinical supervision integrated with Islam was appropriate and consistent with the objectives of developing instructional supervision skills, with the overall mean level at 4.23. 2) The administrators were able to develop their instructional supervision skills according to the ISLAH instructional supervision in five steps, namely, 1) I: Isti’dad استعداد)); preparation of teachers and school personnel, 2) S: Syura شورى)) 3) L: Lahazho (لاحظ) 4) A: A’tarif (أعترف) and 5) H: Halaqoh حلقة)) and 3) The reflection regarding states of ISLAH instructional supervision model found that improves the teachers’ teaching quality in three areas: 1) preparation of lesson plans, 2) learning management, and 3) student learning outcomes. It also improves school administrators’ instructional supervision quality in three areas: 1) assessment of the internal school supervision project, 2) operation of supervision activities and 3) teacher outcomes.

References

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทยฺ

กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). การประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2561. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภา ลาดพร้าว.

กรองทอง จิรเดชากุล. (2550). คู่มือการนิเทศภายในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ : ธาราอักษร.

กฤษพงษ์ กีรติกร. (2557). “การยกระดับคุณภาพครู” ใน การประชุมคณะกรรมการปฏิรูประบบผลิตและพัฒนาครู ครั้งที่ 2/2557 วันที่ 24 มกราคม 2557

ชาญชัย อาจิณสมาจาร. (2547). การนิเทศการศึกษา EDUCATION SUPERVISION. กรุงเทพฯ : เคแอนพี.

นงลักษณ์ หะยีมะสาและ. (2540). ปัญหาการใช้หลักสูตรอิสลามศึกษา ระดับประถมศึกษา พุทธศักราช 2521 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2533) ของครูสอนศาสนาอิสลามศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาจังหวัดปัตตานี”. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการประถมศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขต ปัตตานี.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และ ไพโรจน์ กลิ่นกุหลาบ. (2560). ความเป็นผู้นำทางการศึกษา : การนิเทศการศึกษาร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.

วัชรา เล่าเรียนดี. (2550). เทคนิคการจัดการเรียนการสอนและการนิเทศ. นครปฐม : โครงการส่งเสริมการผลิตตำราและเอกสารการสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.

สมาคมนักเรียนเก่าอาหรับ ประเทศไทย. (2542). พระมหาคัมภีร์อัลกุรอานพร้อมความหมายภาษาไทย. อัลมะดีนะฮฺ อัลมุเนาวะเราะฮฺ : ศูนย์กษัตริย์ฟาฮัตเพื่อการพิมพ์อัลกุรอาน.

สำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดนราธิวาส. (2560). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติ ด้านอิสลามศึกษา Islamic National Educational Test: INET ปีการศึกษา 2559. นราธิวาส: กลุ่ม ส่งเสริมการจัด การศึกษา.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต1. (2556). คู่มือการนิเทศภายในโรงเรียนด้วยวิธีการสังเกตการสอน. นครปฐม: กลุ่มนิเทศติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา.

หะมะสูติง มามะ. (2556). บทบาทการนิเทศภายในของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดยะลา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการบริหารและการจัดการการศึกษาอิสลาม. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.

อดุลย์ มะหะหมัด และคณะ (2556). แนวทางในการพัฒนาศักยภาพนักเรียนก็รออาตีในการจดจำสูเราะฮฺ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (m.).

อาลี โมฮัมหมัด จุบราน ซอและห์. (2551). Educational Administration : An Islamic Perspective. (นิเลาะ แวอุเซ็ง, แปล) ห้างหุ้นส่วนจำกันหาดใหญ่กราฟฟิก.

Amad Habib Syafei, (2012). Halaqah Tarbiyah. Dewan Penggurus Daerah Patai Keadelan Sejantera Kabupaten Bireuen.

Glickman, C.D. (2004). Supervision and Instructional Leadership : A Developmental Approach. 6 th ed. Boston : Allyn 5]and Bacon.

Hoy, Wayne K and Cecil G, Miskel. (2001). Educational Administration : Theory. Research and Practice. 6 th ed. Mc Graw – Hill International Edition 2001.

Downloads

Published

2024-01-01

How to Cite

Kamae, N., & เฮ็งปิยา อ. . (2024). Development of ISLAH Instructional Supervision Model Handbook: A Case Study of Nuruddin School (Mulnithi), Narathiwas Province. Al-HIKMAH Journal, 13(26), 33–49. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HIKMAH/article/view/267908

Issue

Section

Research Article