การพัฒนาชุดฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความรู้และทักษะของครูและพี่เลี้ยงเด็กพิการ ในการผลิตสื่ออิสลามศึกษาเพื่อเด็กพิการ

ผู้แต่ง

  • ภาวันตี หะยียามา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี
  • นิเลาะ แวอุเซ็ง มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี

คำสำคัญ:

ชุดฝึกอบรม, ครูและพี่เลี้ยงเด็กพิการ, สื่ออิสลามศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาชุดฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความรู้และทักษะของครูและพี่เลี้ยง 2) เพื่อศึกษาระดับความรู้และทักษะในการพัฒนาชุดฝึกอบรม และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของครูและพี่เลี้ยงต่อการใช้ชุดฝึกอบรม กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยคือ ครูและพี่เลี้ยงเด็กพิการประจำหน่วยบริการสะนิงและหน่วยบริการยะหริ่ง ของศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดปัตตานี จำนวน 10 คน เลือกโดยวิธีการเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ ชุดฝึกอบรมด้วยรูปแบบเทคนิคการออกแบบการจัดการเรียนรู้โดยรูปแบบเอดดี้ (ADDIE Model) เพื่อพัฒนาทักษะการสร้างสื่อการสอน ประกอบไปด้วย หลักสูตรฝึกอบรม แผนการฝึกอบรม สื่อประกอบการฝึกอบรม และเครื่องมือวัดผลและประเมินการฝึกอบรม ได้แก่ แบบทดสอบความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับสื่อการสอนก่อนและหลังการฝึกอบรม และแบบประเมินทักษะการผลิตสื่อการสอน ผลการศึกษาพบว่า 1) ชุดการฝึกอบรมด้วยรูปแบบเทคนิคการออกแบบการจัดการเรียนรู้โดยรูปแบบเอดดี้ (ADDIE Model) เพื่อพัฒนาทักษะการผลิตสื่อการสอนสำหรับครูและพี่เลี้ยงเด็กพิการหน่วยบริการ ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดปัตตานี ผ่านเกณฑ์ค่าเฉลี่ยที่กำหนดมีความเหมาะสมและมีความสอดคล้องทุกประเด็น 2) ผลการทดสอบความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับสื่อการสอนก่อนและหลังการฝึกอบรม และ3) ผลการประเมินทักษะการผลิตสื่อการสอนภาพรวมอยู่ในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

กมล เวียสุวรรณ และนิตยา เวียสุวรรณ. 2540. แนวคิดการพัฒนาสื่อการเรียนการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : คอมแพคท์พริ้นท์.

กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

การศึกษาเอกชนจังหวัดปัตตานี. สืบค้นจาก : www.opep.go.th

กิดานันท์ มลิทอง. 2543. เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์

. 2544. สื่อการสอนและฝึกอบรม: จากสื่อพื้นฐานถึงสื่อดิจิทัล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์

. 2548. เทคโนโลยีและการสื่อสารเพื่อการศึกษา. กรุงเทพฯ :โรงพิมพ์อรุณการพิมพ์.

www.blog.msu.ac.th/?p=4833. (เมื่อวันที่ 8 ตุลาคม 2559)

คำรณ โปรยเงิน. 2550. การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเรื่องเทคนิคการเพิ่มผลผลิตด้านบุคลากร: กรณีศึกษาพนักงานฝ่ายผลิตแผนกบรรจุผลิตภัณฑ์กลุ่มสื่อสารโทรคมนาคมไร้สายบริษัทดิจิตอลโฟนจำกัด. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (อุตสาหกรรมศึกษา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

จริยา เหนียนเฉลย. 2546. เทคโนโลยีการศึกษา. กรุงเทพฯ. ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ. พิมพ์ดี จำกัด.

จินตนา พงศ์ถิ่นทองงาม. (2543). การพัฒนาหลักสูตรอบรมเรื่อง การจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศคลองมหาสวัสดิ์และคลองโยงสำหรับสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนตำบล อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.

จินตา อุสมาน. 2549. ประสิทธิภาพประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในโครงการหนึ่งอำเภอหนึ่งโรงเรียนในฝันในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. 2529. เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ชูชัย สมิทธิไกร. 2554. การฝึกอบรมบุคลากรในองค์การ (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ชูศรี วงศ์รัตนะ. 2544. การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพ: ทิปส์พับบลิเคชั่นจํากัด.

ไชยยศ เรืองสุวรรณ การบริหารสื่อและเทคโนโลยีทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : วัฒนาพานิช.

ซัมบรี ยีวาแต. 2554. สภาพและปัญหาการใช้สื่อโทรทัศน์เพื่อการศึกษาในการเรียนการสอนของครูในโรงเรียนเครือข่ายบ้านแป๊ะบุญ อำเภอบาเจาะ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานราธิวาส เขต 1. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ซูมัยยะห์ สาและ. 2551. บทบาทที่เป็นจริงและบทบาทที่คาดหวังในการจัดการเรียนการสอนของวิทยากรอิสลามศึกษา ในโรงเรียนประถมศึกษา จังหวัดยะลา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอิสลามศึกษา มหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ณรงววิทย์ แสนทอง. 2548. การบริหารงานทรัพยากรมนุษย์สมัยใหม่. กรุงเทพฯ : เอช อาร์ เซ็นเตอร์

นิพนธ์ สุขปรีดี. 2521. นวัตกรรมและเทคโนโลยีทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พิฆเณศ.

นิรมล ศตวุฒิ. 2543. การพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

นิรันดร สาโรวาท. 2552. การพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมโดยใช้แนวคิดการเรียนรูแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาการปฏิบัติงานของแกนนำในการป้องกันและแกปัญหาเชื้อเอชไอวีและโรคภูมิคุ้มกันบกพรองในชุมชนมุสลิม. ปริญญาดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียนภาควิชานโยบายการจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย

นิเลาะ แวอุเซ็ง. 2551. การบริหารการศึกษาในอิสลาม. ปัตตานี : ภาควิชาอิสลามศึกษา. วิทยาลัย

นูรีซัน ดอเลาะ. 2551. สภาพและปัญหาการจัดการเรียนการสอนอิสลามศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาจังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาอิสลามศึกษาหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

บุญชม ศรีสะอาด. 2545. การพัฒนาและการวิจัยเกี่ยวกับหลักสูตร. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.

ปัทมา จันทวิมล. 2556. การพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมแบบผสมผสานโดยใช้หลักการจัดการความรู้ และการเรียนรู้จากการปฏิบัติ เพื่อพัฒนาสมรรถนะการออกแบบการฝึกอบรมของนักพัฒนาบุคลากร. ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา ภาควิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษาคณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ปทมาพร ชเลิศเพ็ชร์. 2551. การพัฒนาหลักสูตรอบรมกลยุทธ์การจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศสำหรับผู้นำท้องถิ่นในภูมิเขตการศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฎ. ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาชาอุดมศึกษา ภาควิชานโยบายการจัดการและความเป็นผูนําทางการศึกษาคณะครุศาสตร. จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย

พิจิตรา ธงพานิช 2559. การพัฒนาหลักสูตรการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ เรื่องการออกแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีการย้อนกลับ (Backward Design) เพื่อพัฒนาทักษะการคิดของนักเรียน. การประชุมวิชาการระดับชาติครุศาสตร์วิจัยครั้งที่ 1 (ออนไลน์) สืบค้นจาก: www.conference.edu.ksu.ac.th. (เมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2559)

มหาวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัย.

มาหามะ สะมาอุง, 2554. ปัญหาและความต้องการใช้สื่อการเรียนการสอนของครูโรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองปัตตานี. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

มิ่งขวัญ ภาคสัญไชย, 2555. การวิจัยและพัฒนาชุดฝึกอบรมเพื่อพัฒนาการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาปริญญาตรี. ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาวิธีวิทยาการวิจัยการศึกษา ภาควิชาและจิตวิทยาการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงการณ์มหาวิทยาลัย

มุสลีฮะฮ์ สุหลง. 2557. การศึกษาสภาพการจัดการเรียนรู้ของโรงเรียนเอกชนระดับประถมศึกษาสังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน อำเภอเมือง จังหวัดยะลา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

มุฮัมมัดอะฎิยะฮฺ อัล-อิบรอชี . 2521. การศึกษาในอิสลาม. แปล โดย มุฮัมมัดอมีน บินกาสัน.กรุงเทพฯ : อัล-ญีฮาด

มูฮัมมัดนาเซ สามะ. 2552. สภาพและปัญหาการจัดการเรียนการสอนอิสลามศึกษาในโรงเรียนของรัฐที่เปิดสอนสองหลักสูตร จังหวัดยะลา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาอิสลามศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

รมย์ฤดีเวสน์. 2554. การพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมตามแนวคิดการเรียนรูสูการเปลี่ยนแปลงและทฤษฎีการเห็นคุณค่าในตนเองเพื่อเสริมสร้างจิตบริการสำหรับพนักงานสายการบิน. ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียน ภาควิชาการศึกษาตลอดชีวิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

วารุณี อัศวโกดิน. 2554. การพัฒนาหลักสูตรอบรมการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ปริญญานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาผู้ใหญ่ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วิภา อุดมฉันท์. 2544. การผลิตสื่อโทรทัศน์และสื่อคอมพิวเตอร์: กระบวนการสร้างสรรค์และเทคนิคการผลิต. พิมพ์ครั้งที่2. กรุงเทพฯ: บุคพอยท์.

สําลี รักสุทธี. 2553. คู่มือการจัดทำสื่อนวัตกรรมและแผนฯประกอบสื่อนวัตกรรม. กรุงเทพฯ : พัฒนาการศึกษา.

สำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดปัตตานี. 2553. ข้อมูลโรงเรียนเอกชนในระบบสังกัดสำนักงาน(เมื่อวันที่ 10 มิถุนายน 2559).

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. 2542. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542.

สืบค้นออนไลน์. ม.ป.ป. ระบบการเรียนการสอนรูปแบบ ADDIE (ออนไลน์). สืบค้นจาก:

อรทัย ศักดิ์สูง. 2543. การวิเคราะห์ความสอดคล้องระหว่างทฤษฎี แอนดราโกจี (Andragogy)ของมัลคัลโนลส์กับวิธีการสอนในหลักสูตรผู้บริหารสถานศึกษาระดับสูงของสถาบันพัฒนาผู้บริหารการศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาการศึกษานอกโรงเรียน, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อัดนันย อาลีกาแห. 2553. ปญหาและความตองการของครูอิสลามศึกษาในการจัดการเรียนการสอนอิสลามศึกษาในโรงเรียนของรัฐตามโครงการพัฒนาการเรียนการสอนอิสลามศึกษาระดับประถมและมัธยมศึกษาในจังหวัดปตตานี. วิทยานิพนธศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร.

อาหะมะ สะอะ . 2554. สภาพการใช้หลักสูตรอิสลามศึกษาตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551 ของครูผู้สอนอิสลามศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส เขต 3. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

อิสมาแอล หลีเส็น. 2557. สภาพปัญหาการจัดการเรียนการสอนอิสลามศึกษาในจังหวัดสตูล.วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารและการจัดการการศึกษาอิสลาม มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

อิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ฮาสาน๊ะ จิเหม. 2557. สภาพปัญหากระบวนการใช้สื่อการสอนอิสลามศึกษาของครูในโรงเรียนประถมศึกษา จังหวัดสตูล. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารและการจัดการการศึกษาอิสลามมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ภาษาอังกฤษ

Brown, James W. and Others. 1977. AV Instructional Technology Media and Methods.New York: McGraw Hill Book.

Clark, Barbara. 1997. Growing Up Gifted. 5th ed. New Jersey: Prentice-Hall.

Gerach, Vernon S. and Ely, Donald P. 1971. Teaching and Media a System Approach.New York: Prentice Hall.

John R. Schermerhorn. 2002. Management. New York: John Wiley & Sons.

Knowle, M.S. 1980. The Modern Practice of Adult Education: From Pedagogy to

Andragogy. Chicargo: Follert.

Nadler, L. 1989. Developing Human Resource. 3rd San Francisco: Jossey-BassRoyal Carnadian Mounted Police. 1990. System Approach to Training Design and Delivery Course (SATTD) Manual. Ottawa Canada: Canadian Police College.

R. Wayne Mondy, Robert MM. Noe; & Shane R. Premeaux. 2002. Human Resource Management. Boston: Allyn and Bacon.

Tyler, Ralph W. 1950. Basic Principle of Curriculum and Instruction. Chicago; The University of Chicago press.

Taba, H. 1962. Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcout Brace & World.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-12-25

รูปแบบการอ้างอิง

หะยียามา ภ. ., & แวอุเซ็ง น. . (2022). การพัฒนาชุดฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความรู้และทักษะของครูและพี่เลี้ยงเด็กพิการ ในการผลิตสื่ออิสลามศึกษาเพื่อเด็กพิการ. วารสาร อัล-ฮิกมะฮฺ, 11(22), 511–527. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HIKMAH/article/view/273176