Integration of Green Supply Chain Management to Increase the Competitive Advantage of Community Enterprises in the Agricultural Products Processing Sector in SANUK Provinces Groups
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to 1) study the integration of green supply chain management, competitive advantage, and performance of community enterprises in the agricultural products processing sector in SANUK provinces groups and 2) study the influence of integration of environmentally green supply chains and competitive potential on performance of the agricultural products processing group in SANUK province. The samples of this research are 400 entrepreneurs of community enterprises in the agricultural products processing sector in SANUK provinces groups that consisted of Sakon Nakhon, Nakhon Phanom and Mukdahan province. The instruments are questionnaires and data analysis using the PLS-SEM method. The research result found that 1) the integration of environmentally green supply chains, competitive advantage, and performance of community enterprises in the agricultural products processing sector in SANUK provinces groups consisted of an integration in the organization, customers, suppliers, cost, quality, innovation, and quick response and 2) the results of the Outer and Inner model found that the integration in the organization, customers, suppliers, cost, quality, innovation, and quick response have a direct effect on performance. In addition, the integration in the organization, customers, suppliers, cost, innovation and quick response have an indirect effect to the performance of environmentally green supply in the agricultural products processing sector in SANUK provinces groups.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1) The content of article in HROD journal is the author’s wholly responsibility to research, analyze, summarize, compile, and reference data. The editorial department will not be responsible in anyway.
2) The submitted articles in HROD journal must be unpublished before and must not be currently under consideration for publication elsewhere. If it is detected for its repetition, the author must be responsible for infringement of copyright.
3) Authors will be asked to transfer copyright of the article to the Publisher. The article is prohibited to reproduce all or part of the text, unless allowed.
References
จักเรศ เมตตะธำรงค์, สมชาติ ดีอุดม, และวรรณิดา สารีคำ. (2564). ปัจจัยเชิงสาเหตุในการบริหารจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนการเกษตรในจังหวัดสกลนครที่ส่งผลต่อการน้อมนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาปรับใช้ในการบริหารจัดการภายในกลุ่มสมาชิก. วารสารปาริชาติ, 34(1), 25-41.
ฉัตรชัย เหล่าเขตการณ์ และวรพล วังฆนานนท์. (2561). ตัวแบบเชิงสาเหตุของการบูรณาการโซ่อุปทานที่มีต่อคุณภาพการบริการของโรงพยาบาลในสังกัดสำนักปลัดกระทรวงสาธารณสุข. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28), 124-137
ทำนอง ชิดชอบ และนลิน เพียรทอง. (2561). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของแรงผลักดันการจัดการโซ่อุปทานสีเขียวและผลการดำเนินธุรกิจขออุตสาหกรรมการผลิตในประเทศไทย : การทบทวนวรรณกรรม. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 16(2), 127-140.
ปรียาวดี ผลอเนก และธนัฎฐ์ตฤณ บุนนาค.(2560). ประสิทธิภาพของการร่วมแรงร่วมใจในโซ่อุปทานผลิตภัณฑ์นมพร้อมดื่มจังหวัดสระแก้วในการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันเพื่อรองรับการเข้าสู่เขตเศรษฐกิจพิเศษสระแก้ว. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 16(3), 186-193.
พัชสิรี ชมภูคำ. (2552). องค์การและการจัดการ. แมคกรอ-ฮิล.
พิบูล ทีปะปาล และ ธนวัฒน์ ทีปะปาล. (2559). การจัดการเชิงกลยุทธ์ (ปรับปรุงใหม่). อมรการพิมพ์.
วรรณิดา สารีคำ, จันทิมา พรหมเกษ และจักเรศ เมตตะธำรงค์. (2562). ศักยภาพการจัดการห่วงโซ่อุปทานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมที่มีต่อผลการดำเนินงานของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนแปรรูปผลิตผลทางการเกษตรในจังหวัดสกลนคร. วารสาร Veridian E-Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(5), 1482-1500.
วสุธิดา นักเกษม และธีระวัฒน์ จันทึก. (2562). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน ของผู้ประกอบการธุรกิจบริการในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสาร Veridian E-Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(2), 1075-1097.
สายพิณ ปั้นทอง และไชยนันท์ ปัญญาศิริ. (2561). ตัวแบบประสิทธิภาพการจัดการของอุตสาหกรรมฟอกย้อมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28), 138-149.
สุภัสสรา ปัญโญรัฐโรจน์. (2559). การจัดการโลจิสติกส์ที่มีผลต่อความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการผลิตภัณฑ์กลุ่มเครื่องปั้นดินเผาตำบลเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 2(2), 91-100.
อกณิษฐ์ ชัยเฉลิมศักดิ์, ปาลิตา พรรณรัตน์, ประทุม สุดใจ, ณัฐจิรา อิ่มวิเศษ, และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2559). การให้ความหมาย รูปแบบและกลยุทธ์ในการดำเนินธุรกิจสีเขียวของร้าน ออเรนจ์เจอร์รี่ คาเฟ่. วารสารVeridian E-Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(1), 223-236.
อุบลวรรณ สุวรรณภูสิทธิ์,อดิลล่า พงศ์ยี่หล่า, และพาชิตชนัต ศิริพานิช. (2559). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างการบริหารกิจกรรมพื้นฐานของห่วงโซ่คุณค่าและความสามารถเชิงนวัตกรรมกับผลการดำเนินงานของกิจการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (โอทอป) กลุ่มเอในประเทศไทย. วารสาร เทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 6(2), 51-62.
Antonius, S. (2019). Does green supply chain integration contribute towards sustainable performance. Uncertain Supply Chain Management, 7(2), 121-132.
Bagozzi, R., & Yi, Y. (1988). On the evaluation of structure equation models. Journal of the Academy of Marketing Science, 16(1), 74-94.
Canning, L., & Hammer-Lloyd, S. (2001). Managing the environmental adaptation process in supplier-customer relationships. Business Strategy and the Environment, 10, 225-237.
Cao, Z., Huo, B., Li, Y., & Zhao, X. (2015). The impact of organizational culture on supply chain integration: a contingency and configuration approach. Supply Chain Management: An International Journal, 20(1), 24-41.
Charles W. L. H., & Gareth R. J. (2009). Theory of Strategic Management. South-Western.
Chiou, T. Y., Chan, H. K., Lettice, F. & Chung, S. H. (2011). The influence of greening the suppliers and green innovation on environmental performance and competitive advantage in Taiwan. Transportation Research Part E, 47(6), 822-836.
Cheng, Y., Chaudhuri, A., & Farooq, S. (2016). Interplant coordination, supply chain integration, and operational performance of a plant in a manufacturing network: a mediation analysis. Supply Chain Management, 21(5), 550-568.
Chung-Shan, Y., Chin-Shan, L., Jane, J. H., & Peter Bernard, M. (2013). The effect of green supply chain management on green performance and firm competitiveness in the context of container shipping in Taiwan. Transportation Research Part E, 55, 55-73.
Cohen, J., Cohen, P., West, S. G. & Aiken, L.S. (2013). Applied multiple regression/correlation analysis for the behavioral science. Routledge.
Cohen, W. M. & Levinthal, D. A. (1990). Absorptive capacity: A new perspective on learning and innovation. Administrative Science Quarterly, 35(1), 128-152.
Flynn, B., Huo, B., & Zhao, X. (2010). The impact of supply chain integration on performance: A contingency and configuration approach. Journal of Operations Management, 28(1), 58-71.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Gluch, P., Gustafsson, M., & Thuvander, L. (2009). An absorptive capacity model for green innovation and performance in the construction industry. Construction Management and Economics, 27(5), 451-464.
Götz, O., Liehr-Gobbers, K., & Krafft, M. (2010). Evaluation of structural equation models using the partial least squares (PLS) approach. In V. Esposito Vinzi, W. Chin, J. Henseler, H. Wang, (eds). Handbook of partial least squares (pp. 691-711). Springer Berlin Heidelberg.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Englewood Cliffs: Prentice Hall.
Hair, J. F., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2011). PLS-SEM: Indeed a silver bullet. The Journal of Marketing Theory and Practice, 19(2), 139-152.
Henseler, J., C.M. Ringle, & Sinkovics, R. R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. Advances in International Marketing, 20(1), 277- 319.
Henseler, J., Hubona, G., & Ray, P. (2016). Using PLS path modeling in new technology research: Updated guidelines. Industrial Management & Data System, 116(1), 2-20.
Lee, K. H. & Kim, J. W. (2011). Integrating suppliers into green product innovation development: An empirical case study in the semiconductor industry. Business Strategy and the Environment, 20(8), 527-538.
Nunnally, I. C., & Bernstein, I. (1994). Psychometric theory. McGraw-Hill.
Nunnally, J. (1978). Psychometric theory. McGraw Hill.
Rubera, G., & Kirca, A. H. (2012). Firm innovativeness and its performance outcome: A meta-analytic review and theoretical integration. Journal of Marketing, 76(18), 130-147.
Setyadi, A. (2019). Does green supply chain integration contribute towards sustainable performance. Uncertain Supply Chain Management, 7(2), 121-132.
Teo, T. S., Srivastava, S. C., & Jiang, L. (2008). Trust and electronic government success: An empirical study. Journal of Management Information Systems, 25(3), 99-132.
Vachon, S. & Klassen, R. D. (2008). Environmental management and manufacturing performance: The role of collaboration in the supply chain. International Journal of Production Economics, 111(2), 229-315.
Walker, H., Sisto, D. L., & McBain, D. (2008). Driver and barrier to environmental supply chain management practices. Lessons from the public and private sectors. Journal of Purchasing & Supply Management, 14(1), 69-85.
Wu, C. (2013). The influence of green supply chain integration and environmental uncertainty on green innovation in Taiwan's IT industry. Supply Chain Management: An International Journal, 18(5), 539-552.
Wu, G. C., Ding, J. H., & Chen, P. S. (2012). The effects of GSCM drivers and institutional pressures on GSCM practices in Taiwan’s textile and apparel industry. International Journal of Production Economics, 135(2), 618-636.
Yongtao, S., Junya, C., & Taiwen, F. (2017). The influence of green supply chain integration on firm performance: A contingency and configuration perspective. Sustainability Journal, 9(5), 763.
Zhao, j. H., & Baofeng, H. (2019). The impact of green supply chain integration on sustainable performance. Industrial Management & Data, 120(4), 657-674.
Zhao, L., Huo, B., Sun, L., & Zhao, X. (2013). The impact of supply chain risk on supply chain integration and company performance: a global investigation. Supply Chain Management: An International Journal, 18(2), 115-131.
Zhu, Q., & Sarkis., J. (2007). The moderating effects of institutional pressures on emergent green supply chain practiced and performance. International Journal of Production Research, 45(18-19), 4333-4355.
Zhu, Q., Sarkis, J., Cordeiro, J. J., & Lai, K.H. (2008). Firm-level correlates of emergent green supply chain management practices in the Chinese context. The International Journal of Management Science, 36(4), 577-591.
Zhu, Q. H., Sarkis, J., & Lai, K. H. 2013. Institutional-based antecedents and performance outcomes of internal and external green supply chain management practices. Journal of Purchasing and Supply Management, 19(2), 106-117.