การบูรณาการห่วงโซ่อุปทานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมเพื่อเพิ่มศักยภาพ ในการแข่งขันของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแปรรูปผลิตผล ทางการเกษตรในกลุ่มจังหวัดสนุก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาการบูรณาการห่วงโซ่อุปทานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ศักยภาพในการแข่งขันและผลการดำเนินงาน 2) ศึกษาอิทธิพลของการบูรณาการห่วงโซ่อุปทานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และศักยภาพในการแข่งขันที่มีต่อผลการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแปรรูปผลิตผลทางการเกษตรในกลุ่มจังหวัดสนุก กลุ่มตัวอย่าง คือ วิสาหกิจชุมชนกลุ่มแปรรูปผลิตผลทางการเกษตรในกลุ่มจังหวัดสนุก ประกอบด้วยจังหวัดสกลนคร นครพนม และมุกดาหาร จำนวน 400 ราย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีการ PLS-SEM พบว่า 1) ผลศึกษาการบูรณาการห่วงโซ่อุปทานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ศักยภาพในการแข่งขัน และผลการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแปรรูปผลิตผลทางการเกษตรในกลุ่มจังหวัดสนุก ประกอบด้วย การบูรณาการภายในองค์การ การบูรณาการกับลูกค้า การบูรณาการกับซัพพลายเออร์ ต้นทุน คุณภาพ นวัตกรรม และการตอบสนองอย่างรวดเร็ว และ2) ผลการวิเคราะห์แบบจำลอง Outer และ Inner พบว่า การบูรณาการภายในองค์การ การบูรณาการกับลูกค้า การบูรณาการกับซัพพลายเออร์ ต้นทุน คุณภาพ นวัตกรรม และการตอบสนองอย่างรวดเร็วมีอิทธิพลทางตรงต่อผลการดำเนินงาน ส่วนการบูรณาการภายในองค์การ การบูรณาการกับลูกค้า การบูรณาการกับซัพพลายเออร์ ต้นทุน นวัตกรรม และการตอบสนองอย่างรวดเร็วมีอิทธิพลทางอ้อมต่อผลการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแปรรูปผลิตผลทางการเกษตรในกลุ่มจังหวัดสนุก
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1) เนื้อหาทั้งหมดของบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ เจ้าของผลงานมีการคิด ค้นคว้า ทบทวนวิเคราะห์ สรุป เรียบเรียงและอ้างอิงข้อมูลโดยผู้แต่งเอง กองบรรณาธิการไม่มีส่วนร่วมรับผิดชอบ
2) บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้ ต้องไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่น หากตรวจพบว่า มีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้แต่งแต่เพียงผู้เดียวในการละเมิดลิขสิทธิ์
3) ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวารสารห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากทางกองบรรณาธิการวารสารฯ
References
จักเรศ เมตตะธำรงค์, สมชาติ ดีอุดม, และวรรณิดา สารีคำ. (2564). ปัจจัยเชิงสาเหตุในการบริหารจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนการเกษตรในจังหวัดสกลนครที่ส่งผลต่อการน้อมนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาปรับใช้ในการบริหารจัดการภายในกลุ่มสมาชิก. วารสารปาริชาติ, 34(1), 25-41.
ฉัตรชัย เหล่าเขตการณ์ และวรพล วังฆนานนท์. (2561). ตัวแบบเชิงสาเหตุของการบูรณาการโซ่อุปทานที่มีต่อคุณภาพการบริการของโรงพยาบาลในสังกัดสำนักปลัดกระทรวงสาธารณสุข. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28), 124-137
ทำนอง ชิดชอบ และนลิน เพียรทอง. (2561). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของแรงผลักดันการจัดการโซ่อุปทานสีเขียวและผลการดำเนินธุรกิจขออุตสาหกรรมการผลิตในประเทศไทย : การทบทวนวรรณกรรม. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 16(2), 127-140.
ปรียาวดี ผลอเนก และธนัฎฐ์ตฤณ บุนนาค.(2560). ประสิทธิภาพของการร่วมแรงร่วมใจในโซ่อุปทานผลิตภัณฑ์นมพร้อมดื่มจังหวัดสระแก้วในการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันเพื่อรองรับการเข้าสู่เขตเศรษฐกิจพิเศษสระแก้ว. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 16(3), 186-193.
พัชสิรี ชมภูคำ. (2552). องค์การและการจัดการ. แมคกรอ-ฮิล.
พิบูล ทีปะปาล และ ธนวัฒน์ ทีปะปาล. (2559). การจัดการเชิงกลยุทธ์ (ปรับปรุงใหม่). อมรการพิมพ์.
วรรณิดา สารีคำ, จันทิมา พรหมเกษ และจักเรศ เมตตะธำรงค์. (2562). ศักยภาพการจัดการห่วงโซ่อุปทานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมที่มีต่อผลการดำเนินงานของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนแปรรูปผลิตผลทางการเกษตรในจังหวัดสกลนคร. วารสาร Veridian E-Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(5), 1482-1500.
วสุธิดา นักเกษม และธีระวัฒน์ จันทึก. (2562). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน ของผู้ประกอบการธุรกิจบริการในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสาร Veridian E-Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(2), 1075-1097.
สายพิณ ปั้นทอง และไชยนันท์ ปัญญาศิริ. (2561). ตัวแบบประสิทธิภาพการจัดการของอุตสาหกรรมฟอกย้อมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28), 138-149.
สุภัสสรา ปัญโญรัฐโรจน์. (2559). การจัดการโลจิสติกส์ที่มีผลต่อความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการผลิตภัณฑ์กลุ่มเครื่องปั้นดินเผาตำบลเกาะเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 2(2), 91-100.
อกณิษฐ์ ชัยเฉลิมศักดิ์, ปาลิตา พรรณรัตน์, ประทุม สุดใจ, ณัฐจิรา อิ่มวิเศษ, และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2559). การให้ความหมาย รูปแบบและกลยุทธ์ในการดำเนินธุรกิจสีเขียวของร้าน ออเรนจ์เจอร์รี่ คาเฟ่. วารสารVeridian E-Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(1), 223-236.
อุบลวรรณ สุวรรณภูสิทธิ์,อดิลล่า พงศ์ยี่หล่า, และพาชิตชนัต ศิริพานิช. (2559). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างการบริหารกิจกรรมพื้นฐานของห่วงโซ่คุณค่าและความสามารถเชิงนวัตกรรมกับผลการดำเนินงานของกิจการหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (โอทอป) กลุ่มเอในประเทศไทย. วารสาร เทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 6(2), 51-62.
Antonius, S. (2019). Does green supply chain integration contribute towards sustainable performance. Uncertain Supply Chain Management, 7(2), 121-132.
Bagozzi, R., & Yi, Y. (1988). On the evaluation of structure equation models. Journal of the Academy of Marketing Science, 16(1), 74-94.
Canning, L., & Hammer-Lloyd, S. (2001). Managing the environmental adaptation process in supplier-customer relationships. Business Strategy and the Environment, 10, 225-237.
Cao, Z., Huo, B., Li, Y., & Zhao, X. (2015). The impact of organizational culture on supply chain integration: a contingency and configuration approach. Supply Chain Management: An International Journal, 20(1), 24-41.
Charles W. L. H., & Gareth R. J. (2009). Theory of Strategic Management. South-Western.
Chiou, T. Y., Chan, H. K., Lettice, F. & Chung, S. H. (2011). The influence of greening the suppliers and green innovation on environmental performance and competitive advantage in Taiwan. Transportation Research Part E, 47(6), 822-836.
Cheng, Y., Chaudhuri, A., & Farooq, S. (2016). Interplant coordination, supply chain integration, and operational performance of a plant in a manufacturing network: a mediation analysis. Supply Chain Management, 21(5), 550-568.
Chung-Shan, Y., Chin-Shan, L., Jane, J. H., & Peter Bernard, M. (2013). The effect of green supply chain management on green performance and firm competitiveness in the context of container shipping in Taiwan. Transportation Research Part E, 55, 55-73.
Cohen, J., Cohen, P., West, S. G. & Aiken, L.S. (2013). Applied multiple regression/correlation analysis for the behavioral science. Routledge.
Cohen, W. M. & Levinthal, D. A. (1990). Absorptive capacity: A new perspective on learning and innovation. Administrative Science Quarterly, 35(1), 128-152.
Flynn, B., Huo, B., & Zhao, X. (2010). The impact of supply chain integration on performance: A contingency and configuration approach. Journal of Operations Management, 28(1), 58-71.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Gluch, P., Gustafsson, M., & Thuvander, L. (2009). An absorptive capacity model for green innovation and performance in the construction industry. Construction Management and Economics, 27(5), 451-464.
Götz, O., Liehr-Gobbers, K., & Krafft, M. (2010). Evaluation of structural equation models using the partial least squares (PLS) approach. In V. Esposito Vinzi, W. Chin, J. Henseler, H. Wang, (eds). Handbook of partial least squares (pp. 691-711). Springer Berlin Heidelberg.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Englewood Cliffs: Prentice Hall.
Hair, J. F., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2011). PLS-SEM: Indeed a silver bullet. The Journal of Marketing Theory and Practice, 19(2), 139-152.
Henseler, J., C.M. Ringle, & Sinkovics, R. R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. Advances in International Marketing, 20(1), 277- 319.
Henseler, J., Hubona, G., & Ray, P. (2016). Using PLS path modeling in new technology research: Updated guidelines. Industrial Management & Data System, 116(1), 2-20.
Lee, K. H. & Kim, J. W. (2011). Integrating suppliers into green product innovation development: An empirical case study in the semiconductor industry. Business Strategy and the Environment, 20(8), 527-538.
Nunnally, I. C., & Bernstein, I. (1994). Psychometric theory. McGraw-Hill.
Nunnally, J. (1978). Psychometric theory. McGraw Hill.
Rubera, G., & Kirca, A. H. (2012). Firm innovativeness and its performance outcome: A meta-analytic review and theoretical integration. Journal of Marketing, 76(18), 130-147.
Setyadi, A. (2019). Does green supply chain integration contribute towards sustainable performance. Uncertain Supply Chain Management, 7(2), 121-132.
Teo, T. S., Srivastava, S. C., & Jiang, L. (2008). Trust and electronic government success: An empirical study. Journal of Management Information Systems, 25(3), 99-132.
Vachon, S. & Klassen, R. D. (2008). Environmental management and manufacturing performance: The role of collaboration in the supply chain. International Journal of Production Economics, 111(2), 229-315.
Walker, H., Sisto, D. L., & McBain, D. (2008). Driver and barrier to environmental supply chain management practices. Lessons from the public and private sectors. Journal of Purchasing & Supply Management, 14(1), 69-85.
Wu, C. (2013). The influence of green supply chain integration and environmental uncertainty on green innovation in Taiwan's IT industry. Supply Chain Management: An International Journal, 18(5), 539-552.
Wu, G. C., Ding, J. H., & Chen, P. S. (2012). The effects of GSCM drivers and institutional pressures on GSCM practices in Taiwan’s textile and apparel industry. International Journal of Production Economics, 135(2), 618-636.
Yongtao, S., Junya, C., & Taiwen, F. (2017). The influence of green supply chain integration on firm performance: A contingency and configuration perspective. Sustainability Journal, 9(5), 763.
Zhao, j. H., & Baofeng, H. (2019). The impact of green supply chain integration on sustainable performance. Industrial Management & Data, 120(4), 657-674.
Zhao, L., Huo, B., Sun, L., & Zhao, X. (2013). The impact of supply chain risk on supply chain integration and company performance: a global investigation. Supply Chain Management: An International Journal, 18(2), 115-131.
Zhu, Q., & Sarkis., J. (2007). The moderating effects of institutional pressures on emergent green supply chain practiced and performance. International Journal of Production Research, 45(18-19), 4333-4355.
Zhu, Q., Sarkis, J., Cordeiro, J. J., & Lai, K.H. (2008). Firm-level correlates of emergent green supply chain management practices in the Chinese context. The International Journal of Management Science, 36(4), 577-591.
Zhu, Q. H., Sarkis, J., & Lai, K. H. 2013. Institutional-based antecedents and performance outcomes of internal and external green supply chain management practices. Journal of Purchasing and Supply Management, 19(2), 106-117.